Ιουλιανός ο παραβάτης
Βασίλης, Τραϊφόρος
Εβδόμη, Καβάλας, 2012-03-26
Το τοπίο είναι αποκαρδιωτικό. Κλούβες, αστυνομία, άνδρες της ασφάλειας με πολιτικά, ελεύθεροι σκοπευτές. Και στη μέση η εξέδρα των επισήμων με ό,τι αυτοί πρεσβεύουν. Σε ακτίνα χιλιομέτρων το απόλυτο κενό. Η εικόνα θυμίζει την ταινία του Γαβρά ο ’’Αγνοούμενος’’που είχε ως θέμα το Χιλιανό πραξικόπημα. Δεν είναι εικόνα εορτάζοντος έθνους, διότι το έθνος το αποτελεί ο λαός, και απουσιάζοντος αυτού και μάλιστα με βίαιο τρόπο, ουδείς εορτάζει.Δυο αντίπαλα στρατόπεδα. Από τη μία η εξουσία κυριαρχώντας με τις δυνάμεις καταστολής,θέλει να επιβάλλει τον εορτασμό και να δείξει πως αυτή έχει ΄΄το πάνω χέρι’’. Προσωποποίηση της μοναξιάς ο υπουργός Παιδείας κύριος Μπαμπινιώτης, μόνος μέσα στην έρημο της ασφάλτου, αποδεικνύει το γυμνόν της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Και από την άλλη τα ’’γιουρούσια’’αγανακτισμένων, φανατικών, ατόμων αγνώστου πολιτικής προέλευσης, όλοι μαζί, κόκκινοι και μαύροι, έχοντες και πένητες στον χυλό της τυφλής αντίδρασης.
Και η οσμή της ανομίας διάχυτη παντού μεταφέρεται στο πεδίο των παρελάσεων. Μειοψηφούντες πολίτες εναντίον αστυνομικών -οστράκων. Η πολιτική ηγεσία της χώρας μας ο πρόεδρος της δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί περί άλλα τυρβάζουν. Λόγια και παραινέσεις χιλιοειπωμένες, βαρετές και ανούσιες για ’’ενότητα’’,’’όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε’’, η ’’αθάνατη Ελληνική ψυχή’’, τσιμουδιά για το 1 εκ. ανέργους, την φτώχεια, τις εργασιακές σχέσεις που παίρνουν τη μορφή της σοσιαλιστικής Κίνας, τίποτε για την υγεία που φτηνότερη έγινε όχι όμως και καλύτερη, τίποτε για τον ανύπαρκτο κοινωνικό ιστό, για την πρόνοια.
Στη χώρα της παρακμής, όπως την κατάντησαν οι δικομματικές κυβερνήσεις, το μέγεθος της οικονομικής κρίσης γίνεται εθνική κρίση. Η δημοκρατία λειτουργεί κατ’ επίφαση, ερήμην των πολιτών, με τεράστια κενά. Νόμοι που αφορούν ζωές ανθρώπων ψηφίζονται εν μία νυκτί. Νοοτροπίες γαλουχημένες με τον λαϊκισμό της μεταπολίτευσης μετέτρεψαν την αξία του κοινωνικού, σε ιδιωτικό και συντεχνιακό συμφέρον.Ο χαρακτήρας των Ελλήνων άλλαξε και από ΄΄άνθρωπος ο σοφός΄’’ έγινε ’’άνθρωπος του κέρδους’’, νέες αξίες προέκυψαν που είχαν ως αποτέλεσμα τον άκρατο καταναλωτισμό,τον στιγμιαίο ηδονισμό, τον νεοπλουτισμό, μέσα από την ανομία τη διαφθορά και την αδιαφάνεια.
Στο ερώτημα που πολλοί βάζουν αν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την παραπάνω κατάσταση που ως αποτέλεσμα είχε το ’’μνημόνιο’’ παραθέτω ένα απόσπασμα της ’’Ιστορίας των Ελλήνων’’ για τον Ιουλιανό τον παραβάτη(361-363). Μεταρρυθμιστικοί στόχοι του Ιουλιανού ήταν η εξυγίανση των οικονομικών του κράτους, η βελτίωση της διοίκησης, ο περιορισμός των υπαλλήλων. Το πολυάριθμο παρασιτικό αυλικό προσωπικό αποτελούμενο από γραμματείς, μυστικούς αστυνομικούς, ευνούχους, μαγείρους, κομμωτές, θαλαμηπόλους και λοιπούς αυλοκόλακες απολύθηκε λόγω οικονομίας και αποκέντρωσης. Μείωσε τους φόρους κατά 20%,ενίσχυσε την αποκέντρωση και διέθεσε πολλά χρήματα για την ίδρυση ορφανοτροφείων, ξενοδοχείων, πτωχοκομείων, ησυχαστηρίων για μελέτη και περισυλλογή σε σχέση με την φιλοσοφία και άλλων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων.
Αν αυτά έγιναν πριν πολλούς αιώνες, γιατί δεν θα μπορούσαν να γίνουν σήμερα; Η απαντηση είναι μία. Γιατί απλά δεν ήθελαν.
Εκτύπωση στις: 2024-04-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=6648