Άνθρωποι και σκουπίδια
Διονύσης, Γουσέτης
Αυγή, 2005-06-11
Τον καιρό της αβάσταχτης μπόχας των σωρών των σκουπιδιών, μια εικόνα σχηματίστηκε στο μυαλό μου. Η εικόνα ποντικιών, που τα έκλεισαν σ’ ένα κλουβί και τρώνε το ένα το άλλο. Τα μεν ποντίκια ήταν οι κάτοικοι των Λιοσίων: υποψήφια θύματα χολέρας ή πανούκλας από τη μόλυνση των σκουπιδιών και της λυματολάσπης, αποφασίζουν να κλείσουν τη χωματερή. Δίκιο έχουν. Τα δε ποντίκια ήμασταν εμείς οι κάτοικοι της πρωτεύουσας και όσοι ξένοι είχαν την ατυχία να παρευρίσκονται: υποψήφια θύματα χολέρας ή πανούκλας, όμηροι των κατοίκων των Λιοσίων χωρίς να φταίμε. Δίκιο έχουμε κι’ εμείς. Το δίκιο μας εναντίον του δίκιου τους και τανάπαλιν. Ποιος φταίει λοιπόν; Ποιος έχει το άδικο;
Η σκέψη έχει συνηθίσει να πηγαίνει αμέσως στους πολιτικούς. Πράγματι, η κυβέρνηση Σημίτη ελέγχεται διότι δεν κατασκεύασε το εργοστάσιο αποξήρανσης της λυματολάσπης, για το οποίο ήταν υπόλογη από το… 2002. Αλλά και η παρούσα κυβέρνηση κυβερνάει 14 μήνες και δεν το έχει δημοπρατήσει ακόμα. Για τις παρανομίες στους σκουπιδότοπους πληρώνουμε διαρκώς πρόστιμα στην Ε.Ε. Μόνο για το ρέμα του Κουρουπητού, στα Χανιά, πληρώσαμε 4,72 εκατ. Ευρώ και μας περιμένουν νέα πρόστιμα, αφού μετά από τέσσερα χρόνια, η νέα χωματερή δεν ετοιμάστηκε ακόμα…
Γιατί όμως αυτή η ολιγωρία των κυβερνήσεων; Ζούμε στη χώρα όπου οι κυβερνήτες της είναι βρωμιάρηδες ή ανίκανοι ή έστω αδιάφοροι; Είναι λίγο απ’ όλα και άρα εμείς ησυχάζουμε: ξέρουμε ποιον να βρίζουμε. Είμαστε, όπως και σε άλλες εκδηλώσεις μας, φτηνοκατεργάρηδες. Αποκρύπτουμε τη δική μας ενοχή.
Στην πραγματικότητα, δε δίνουμε δυάρα για το δημόσιο χώρο. Δεν τον θεωρούμε δικό μας. Μην παραπλανιέστε από τους λίγους που φωνάζουν στην τηλεόραση. Πρόσφατη δημοσκόπηση του Eυρωβαρόμετρου έδειξε ότι οι εννιά στους δέκα Έλληνες ούτε ανησυχούν για τον αυξανόμενο όγκο των αποβλήτων, ούτε και επιθυμούν να ενημερωθούν για τη διαχείριση και τη διάθεσή τους. Εξ άλλου, αν μας ενδιέφερε ο δημόσιος χώρος δεν θα παρκάραμε, ούτε θα κυκλοφορούσαμε με μοτοσικλέτες πάνω στα πεζοδρόμια. Δεν θα ταΐζαμε τα αδέσποτα, δεν θα μαγαρίζαμε τις παραλίες, δεν θα κατουρούσαμε στους δρόμους, δεν θα ανεχόμασταν τα αυθαίρετα.
Στην καθ’ ημάς Ανατολή, βολικές χωματερές και σκουπιδότοποι ήσαν ανέκαθεν τα ρέματα. Δυστυχώς βρέθηκαν οι κουτόφραγκοι που -ανάμεσα σε πολλά εκσυγχρονιστικά κακά- μας επέβαλαν από το 1975 σύστημα περισυλλογής και διάθεσης των απορριμμάτων που πρέπει να λειτουργεί με συγκεκριμένο τρόπο. Από τότε μας σούρνουν στα δικαστήρια και μας ταράζουν στα πρόστιμα.
Από τις 2.810 παράνομες χωματερές του 2001, σήμερα, ύστερα από τέσσερα ολόκληρα χρόνια, «διαθέτουμε» ακόμα γύρω στις μισές, που όμως εξακολουθούν να δέχονται τα μισά απορρίματα της χώρας. Κάθε προσπάθεια συμμόρφωσης προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία, κάθε προσπάθεια χωροθέτησης και κατασκευής χώρων υγειονομικής ταφής, βρίσκει κάποιους από αυτούς που δεν δίνουν δυάρα για το δημόσιο χώρο, όχι μόνο αντίθετους, αλλά έτοιμους να ορμήσουν με τα καριοφίλια.
- «Όχι στην αυλή μου».
Μήπως τα ίδια δεν κάνουν και με τη χωροθέτηση του ΟΚΑΝΑ; Οι τοπικοί άρχοντες τα έχουν μυριστεί αυτά και δεν κάνουν κανένα κόπο να συμβάλουν. Περιορίζονται στο να μάχονται για «τα δίκια» της εκλογικής τους πελατείας. Η κυβέρνηση, που δέχεται την πίεση των κουτόφραγκων, αισθάνθηκε κάποτε υποχρεωμένη να χωροθετήσει νομοθετικά κάποιους χώρους υγειονομικής ταφής των σκουπιδιών. Η αντιπολίτευση άδραξε χαρούμενα την ευκαιρία:
- «Να σταματήσει η χωροθέτηση, μέχρι να γίνει… διάλογος».
Ο διάλογος ακολούθησε την συνήθη πορεία των ελληνικών διαλόγων. Ο Δήμαρχος και οι κάτοικοι της Μάνδρας Αττικής κατέλαβαν και έκλεισαν την εθνική οδό την ώρα αιχμής της μεγάλης επιστροφής στην Αθήνα. Ακολούθησαν οι κοινότητες Πολυδενδρίου, Καπανδριτίου, Καλάμου και Μαρκόπουλου Ωρωπού. Η βορειοανατολική Αττική απέκλεισε το κέντρο της Αθήνας. Η δυτική Αττική επέλεξε να αποκλείσει τη λεωφόρο Φυλής. Άλλοι κατέλαβαν το οδόστρωμα στο φράγμα της λίμνης Μαραθώνος. Η Κερατέα και το Κορωπί αρκέστηκαν σε περιφερειακούς οδικούς κόμβους. Η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής έκανε την εποικοδομητική πρόταση να χρησιμοποιηθεί η Ριτσώνα Ευβοίας, που προφανώς, απερρίφθη από τη Νομαρχία Ευβοίας.
Μετά απ’ αυτές τις εμπειρίες, καμιά κυβέρνηση δεν διακινδυνεύει να αντιμετωπίσει πολιτικά το θέμα. Η αβάσταχτη μπόχα αντιμετωπίστηκε από τον… εισαγγελέα. Σαν να μην υπάρχει πολιτική βούληση. Σαν να είμαστε ανήλικοι και να μας μαλώνει η νταντά μας. Ίσως πράγματι να είμαστε πολιτικά ανήλικοι.
Κάπου διάβασα ότι η άρνηση στο Ευρωσύνταγμα έφθασε το 72%. Μήπως, εισακούοντας την κοινή γνώμη, πρέπει να αποχωρήσουμε από την Ε.Ε.; Στο κάτω κάτω, καλύτερα να μας πνίξουν τα σκουπίδια, παρά οι σχισματικοί, οι νεοφιλελεύθεροι και οι ιμπεριαλιστές.
e-mail: diongous@central.ntua.gr
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=665