Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Mε την αριστερά της ευθύνης, της Ευρώπης και της μεταρρύθμισης, με την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Ανδρέας, Νεφελούδης

2012-03-30


Το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ με αφορμή τις εκλογές και την στάση της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Από τη μια ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και εκ των βασικών συντελεστών της οικτρής κατάστασης που βιώνουν σήμερα οι Έλληνες πολίτες, καλεί τους ψηφοφόρους να μην τοποθετηθούν κομματικά αλλά με γνώμονα το Εθνικό συμφέρον. Προβληματίζομαι για το πώς διαβάζει κανείς και ερμηνεύει ίσως το «εθνικό συμφέρον», διότι αν ο κος Βενιζέλος εννοεί με αυτή τη φράση ότι συμφέρον για την χώρα θα είναι τα νέα μέτρα που περίπου εξήγγειλε η τρόικα από τις Βρυξέλλες για μείωση ακόμα μεγαλύτερη των μισθών του ιδιωτικού τομέα, τότε πράγματι αναρωτιέμαι αν θα βρεθεί μέλος του ΠΑΣΟΚ που θα ψηφίσει κομματικά και όχι για το συμφέρον της κοινωνίας.

Από την άλλη μεριά η κα Διαμαντοπούλου, μόλις σήμερα, διατυπώνει ερωτήματα για τη στάση που θα κρατήσει η ΔΗΜΑΡ μετά τις εκλογές στη φάση συγκρότησης του νέου κυβερνητικού σχήματος.

Γνωστές οι μέθοδοι αυτές που προσπαθούν να μετατοπίσουν το διακύβευμα της αυριανής μέρας από το πεδίο της ουσιαστικής συζήτησης για το αύριο της χώρας, στο γνωστό και πολυφορεμένο πεδίο του πολιτικαντισμού και της ακατάσχετης δημαγωγίας.

Αυτό το τονίζω, όχι με την έννοια ότι μας αφήνει αδιάφορους η διακυβέρνηση της χώρας, αλλά αυτή δεν μπορεί να είναι άσχετη από την συζήτηση για την ζωή, την οικονομία, την κοινωνία και την ανάπτυξη, ίσια ίσια μάλιστα που η συζήτηση αυτή έχει άμεση σχέση με τον δρόμο που θα βαδίσει το όποιο κυβερνητικό σχήμα, άρα και με το ποιοι θα συμμετέχουν σε αυτό.

Γιαυτό θα συνιστούσα στην κα Διαμαντοπούλου, αν πράγματι ενδιαφέρεται για το αύριο, να συζητήσει με την κοινωνία για το πώς αυτή θα ανορθωθεί και πως θα μπορέσει να βρεί τον αναπτυξιακό βηματισμό της.

ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη συζήτηση μας να προσδιορίσουμε με αρκετά μεγάλη σαφήνεια το στοίχημα αυτών των εκλογών. Ίσως είναι η μεγάλη ευκαιρία για τους πολίτες και όλη τη κοινωνία για να επιχειρήσουν με τη ψήφο τους μια μεγάλη και ελπιδοφόρα στροφή.

Σε αυτές, λοιπόν, τις εκλογές θα αναμετρηθεί

• ο ακραίος και δογματικά προσανατολισμένος νεοφιλευθερισμός που εκπροσωπούν τα κόμματα του δικομματισμού και οι πιο συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, αυτοί που επέβαλλαν αυτές τις απεχθείς και αντιαναπτυξιακές πολιτικές για την κοινωνία,

• με τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης και της χώρας μας που βλέπουν ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης και διεκδίκησης για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ δεν είχαν άλλο δρόμο και δεν μπόρεσαν να διαπραγματευτούν. Πιστεύω ότι αυτό αποτελεί μόνο την μισή αλήθεια. Η άλλη αλήθεια είναι ότι δεν θέλησαν να διαπραγματευτούν, γιαυτό ό,τι συμβαίνει σήμερα αποτελεί δομικό στοιχείο της δικής τους πολιτικής επιλογής. Έχουν συμφωνήσει στο μοντέλο της αποδιάρθρωσης του κοινωνικού ιστού, να θυμίσω, απλά, τις κορώνες του κου Βενιζέλου ότι η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της ανεργίας (sic, καινοφανής οικονομική θεώρηση). Άρα η κοινωνία έχει να αντιμετωπίσει, όταν θα καταλαγιάσει ο εκλογικός αχός, και πάλι την λαίλαπα των νέων φορολογικών ανισοτήτων, την περαιτέρω μείωση των μισθών και τις χιλιάδες των απολύσεων.

Σε αυτές τις εκλογές, ακόμα, θα αναμετρηθούν τρείς απόψεις για το Ευρωπαικό μέλλον της χώρας:

• και πάλι οι δυνάμεις του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, που με την εφαρμογή των πολιτικών της Μέρκελ και του Σαρκοζί ωθούν την χώρα στον πάτο της Ευρωπαικής της υπόστασης,

• οι δυνάμεις που από έναν άλλο δρόμο, αυτόν της αποχώρησης από το Ευρώ και την Ευρωζώνη, οδηγούν την χώρα στην απόλυτη ανέχεια και απομόνωση και τέλος

• οι δυνάμεις της Ευρώπης της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής που ως σκοπό τους έχουν την διατήρηση και διεύρυνση του Ευρωπαικού κοινωνικού κεκτημένου, όπως αυτό ορίστηκε από τις συνθήκες σύστασης της ΕΟΚ και της ΕΕ, δυνάμεις μεταρρυθμιστικές, βαθιά δημοκρατικές με κέντρο της οπτικής τους την ανόρθωση της κοινωνίας και την ανασυγκρότηση ενός κράτους που σήμερα είναι απολύτως αναποτελεσματικό και αντιαναπτυξιακό.

Σε αυτή την τελευταία κατηγορία ανήκει η ΔΗΜΑΡ, ίσως η μοναδική φωνή στην Ελλάδα που από έντονα Ευρωπαική πλευρά θέτει τα ζητήματα της ανασυγκρότησης.

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

Στα λοιπόν της παραπάνω ανάλυσης φαίνεται πως το πολιτικό διακύβευμα των εκλογών έχει τρείς βασικές πολιτικές προτεραιότητες:

1. Σεβασμός της δανειακής σύμβασης από την μια πλευρά και αναδιαπραγμάτευση ισοδύναμων και αντίρροπων μέτρων που

a. θα εξασφαλίζουν τους απαραίτητους πόρους για να είναι η χώρα συνεπής προς τους δανειστές της και

b. θα δίνουν μια ανάσα στην αγορά και στους Έλληνες πολίτες, με αναθεώρηση της πολιτικής της σκληρής λιτότητας που έχει επιβληθεί.

Μερικά παραδείγματα για του τι σημαίνει ισοδύναμο ή και αντίρροπο μέτρο

είναι:

• η μείωση των αμυντικών δαπανών στον Ευρωπαικό μέσο όρο από τον οποίο η χώρα μας βρίσκεται 4-5% υψηλότερα,

• η πάταξη του λαθρεμπορίου στα καύσιμα από το οποίο η Ελληνική οικονομία στερείται τεράστιους πόρους,

• η νομοθετική διευθέτηση του μίνιμουμ κόστους των δημόσιων και δημοτικών έργων,

• η μελετημένη διαδικασία συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα στην εκτέλεση και εκμετάλλευση έργων και δραστηριοτήτων του δημοσίου χωρίς να χάνεται η κυριαρχική σχέση με αυτά της πολιτείας και του δημοσίου.

2. Ανάπτυξη ενός συνόλου μεταρρυθμιστικών, διαρθρωτικού χαρακτήρα, επιλογών και πρωτοβουλιών που θα αλλάζουν την εικόνα της αποτελεσματικότητας του κράτους και θα δημιουργούν σχέσεις αλληλεγγύης στην κοινωνία.

a. Πρώτη προτεραιότητα σε αυτό το πεδίο έχει η αναθεώρηση της διαχείρισης του πολιτικού χρήματος για το οποίο η ΔΗΜΑΡ έγκαιρα έχει υποβάλλει τις προτάσεις της.

b. Δεύτερη προτεραιότητα είναι ο εξορθολογισμός στην λειτουργία του δημόσιου τομέα. Στο επίπεδο αυτό έχει αναπτυχθεί μια τεράστια υποκρισία με αφορμή την απαραίτητη εισαγωγή των διαδικασιών αξιολόγησης, αφού διαγράμματα εργασιών δεν προβλέπονται, ούτε η καθιέρωση συστημάτων διοίκησης ολικής ποιότητας, τα οποία αποτελούν την πιο ασφαλή δικλείδα για την εύρυθμη λειτουργία του δημοσίου, ούτε προβλέπεται η εφαρμογή των πιστοποιημένων Ευρωπαικών συστημάτων αξιολόγησης που διερευνούν την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών και ΔΕΝ ΔΙΑΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ με την εξέλιξη του προσωπικού και την μισθολογική του θέση.

c. Τρίτη προτεραιότητα η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος με αλλαγή της σχέσης των έμμεσων με τους άμεσους φόρους υπέρ των τελευταίων, με μειώσεις του ΦΠΑ στα βασικά είδη κατανάλωσης και αύξηση για τα είδη πολυτελείας, με αλλαγή της πολιτικής για τα αφορολόγητα ποσά, με την λήψη μέτρων για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.

d. Τέταρτη προτεραιότητα η αξιολόγηση φορέων του Δημοσίου, η κατάργηση οργανισμών με κριτήριο την προστασία του προσωπικού και την διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης του πλούτου της χώρας.

e. Πέμπτη προτεραιότητα η ανάληψη πρωτοβουλιών για την δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης και φροντίδας για τα πιο αδύναμα στρώματα του πληθυσμού και την ενθάρρυνση ανάπτυξης μορφών κοινωνικής οικονομίας που θα μπορούσαν να ανατρέψουν το σημερινό σύστημα κερδοσκοπίας στον τομέα (για παράδειγμα) του εφοδιασμού της αγοράς με βασικά προιόντα πρωτογενούς παραγωγής και

f. τέλος αλλά ίσως το πιο σημαντικό από όλα η θέσπιση ενός στοχοθετημένου αναπτυξιακού προγράμματος για την κίνηση της παραγωγικής μηχανής και την ενθάρρυνση επενδυτικών πρωτοβουλιών σε νέους τομείς.

Αυτά είναι μερικά παραδείγματα σταθερής πολιτικής επιλογής και προσήλωσης στο βασικό μοντέλλο των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα για να ανασάνουν οι πολίτες, με στοχεύσεις σε συγκεκριμένους άξονες και προτεραιότητες. Ας πούμε η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός πρέπει να αποτελέσουν ειδικό πεδίο ενδιαφέροντος που μπορεί και πρέπει να εξαιρεθεί από ρυθμίσεις οικονομικού χαρακτήρα.

3. Αποκατάσταση της αξιοπιστίας και μετακίνηση επί το προοδευτικότερον του πολιτικού συστήματος και της λειτουργίας του μέσω θέσπισης ειδικών ρυθμίσεων που μπορεί να έχουν να κάνουν με τις θητείες του πολιτικού προσωπικού, με την κατάργηση των θέσεων του «παρατρεχάμενου» του κάθε πολιτικού προσώπου, με την καθιέρωση του πόθεν έσχες για όλους τους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης (υπηρεσιακούς και αιρετούς), με τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του βασικού πυλώνα της δημοκρατίας που είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, με την ενθάρρυνση της συμμετοχής των πολιτών στα κέντρα λήψης αποφάσεων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και με μια σειρά άλλων μέτρων που αναπτύσσονται πολύ πιο αναλυτικά στο πρόγραμμα της ΔΗΜΑΡ.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Το προφανώς σοβαρό πρόβλημα λοιπόν της διακυβέρνησης αυτού του τόπου δεν είναι ένα θέμα που αφήνει αδιάφορη την ΔΗΜΑΡ. Είναι όμως ένα κατεξοχήν πολιτικό θέμα και όχι ζήτημα τεχνικών και άλλων συναλλαγών. Η διακυβέρνηση της χώρας θα καθορίσει το μέλλον της και εδώ υπάρχει ένα σταυροδρόμι, αφού πολλές δήθεν επαναστατικές δυνάμεις έχουν τεθεί στο περιθώριο αυτού του προβληματισμού και της αναζήτησης της βέλτιστης λύσης για το αύριο της Ελλάδας.

Ο ένας δρόμος της συνέχειας των πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή της Ελληνικής παραγωγικής μηχανής, στην ολοταχώς επιστροφή στις μετεμφυλιακές εποχές και κινδυνεύει να δημιουργήσει όρους και προυποθέσεις τρομακτικών κοινωνικών εκρήξεων με στρατιές ανέργων και την μισή κοινωνία να ζεί κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της ανάπτυξης, ο δρόμος που δεν διεκδικήσαμε και δεν διαπραγματευτήκαμε, ο δρόμος της ανοικοδόμησης της κοινωνικής συνοχής, ο δρόμος της ευρωπαικής πολιτικής ενοποίησης.

Ο πρώτος δρόμος μοιάζει από τώρα να έχει την πολιτική του εκπροσώπηση, στο όνομα της μελλούμενης συνεργασίας της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, ως επανάληψη της σημερινής συγκυβέρνησης.

Ο άλλος δρόμος βρίσκει την πολιτική του εκπροσώπηση σε ένα σύνολο πολιτικών που παραπάνω αναπτύχθηκαν και πράγματι ΤΟΤΕ η ΔΗΜΑΡ πιστεύω πως θα μπορούσε να συμμετέχει και να ανακαθορίζει το πολιτικό σκηνικό προς τα αριστερά με την εφαρμογή όσων δεν έγιναν και με συμμέτοχο την «όρθια» κοινωνία. Σε μια τέτοια προοπτική η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ

Βασική προυπόθεση είναι η εκλογική τοποθέτηση της ΔΗΜΑΡ σε περίοπτη θέση στο κάδρο των εκλογών, η εκλογική νίκη της ΔΗΜΑΡ,

τότε, και αν επαληθευτούν τα δημοσκοπικά ευρήματα, ο λαός θα έχει δώσει την έγκριση του για διαρθρωτικές αλλαγές και ένα ηχηρό μήνυμα στους «ταλιμπάν» του νεοφιλελευθερισμού και στους θιασώτες της απομόνωσης,

τότε θα φανεί και επιδοκιμαστεί το εγχείρημα της χρήσιμης, δημοκρατικής και κυβερνώσας αριστεράς.


Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=6659