-Υπάρχουν περιθώρια αντίδρασης της πολιτικής ηγεσίας έναντι των εκπροσώπων των αγορών;
Και βέβαια υπάρχουν! Αρκεί οι ηγέτιδες δυνάμεις στο επίπεδο της ΕΕ και η κυβέρνηση στο επίπεδο της χώρας μας να έχουν πάρει την απόφαση να αντιπαρατεθούν χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς να μετρούν το βραχυπρόθεσμο πολιτικό κόστος.
Και επειδή η μάχη διεξάγεται , κατεξοχήν στο ευρωπαϊκό επίπεδο, θα πρέπει να επισημάνω εξαρχής ότι οι τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου κορυφής της ΕΕ στις 8-9/12/11 είναι πολύ κατώτερες των κρίσιμων στιγμών. Για παράδειγμα, σε ότι αφορά την αντιμετώπιση και αποτροπή των αγορών για νέες κερδοσκοπικές επιθέσεις και σε άλλες χώρες, πέραν των τριών, αποφάσισαν απλώς την παράλληλη λειτουργία για ένα χρόνο των μηχανισμών EFSF και ESM χωρίς να τους προσδώσουν αυξημένη δύναμη πυρός, αφού το πλαφόν των 500δις Ευρώ παρέμεινε. Το περίφημο ΜΠΑΖΟΥΚΑ κατά των αγορών δεν είναι ούτε καν … καλάζνικοφ! Εδώ θα χρειάζονταν μια… ΒΕΡΘΑ(το περίφημο κανόνι των Κρουπ το 1918!).
-Ποια είναι η τακτική που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας σε αυτή τη φάση της οικονομικής κρίσης;
Εμείς, ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, σταθερά υποστηρίζαμε ότι η έξοδος από την κρίση περνάει μέσα από την δημοσιονομική εξυγίανση, την αποφυγή της χρεοκοπίας του δημοσίου και της κατάρρευσης της οικονομίας. Διακανονισμοί και θετικότερες λύσεις για την αναδιαπραγμάτευση του χρέους με τους εταίρους της ΕΕ μπορούν να προκύψουν όταν η χώρα με τις ακολουθούμενες πολιτικές της αποδεικνύει ότι μπορεί να θέσει τα ελλείμματα υπό έλεγχο. Όταν υλοποιεί πολιτικές που πείθουν ότι βαδίζουν προς την κατεύθυνση αυτή.
-Μπορούν να τεθούν μακροπρόθεσμοι οικονομικοί στόχοι εξυγίανσης του οικονομικού συστήματος της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ποια είναι η ενδεδειγμένη στρατηγική;
Θεωρούμε ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ότι επιλογή της χώρας μας πρέπει να είναι, χωρίς αμφισημίες, η παραμονή στην ευρωζώνη και στην ΕΕ, ανεξάρτητα από τους πολιτικούς συσχετισμούς που επικρατούν σε αυτήν. Μέσα στην ΕΕ πρέπει να δώσουμε τη δύσκολη μάχη της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της ανασυγκρότησης του δημόσιου τομέα, της επαναθεμελίωσης της οικονομίας και της δημιουργίας μιας Ελλάδας που θα βρίσκεται σε τροχιά πραγματικής σύγκλισης με τις ισχυρές χώρες.
Η επιμονή μας αυτή αφορά την επιδίωξη που έχουμε για μια Ελλάδα υψηλής απόδοσης σε επίπεδο οικονομικό - παραγωγικό, λειτουργίας των θεσμών και διασφάλισης δικαιωμάτων και όχι μια Ελλάδα ερειπωμένη οικονομικά και κοινωνικά, στην περιφέρεια της ΕΕ.
Αυτός ο εθνικός στόχος συνδυάζεται με τον αγώνα για την αλλαγή των πολιτικών στην ΕΕ ώστε :
-να προωθηθεί μια νέα μεγάλη ρύθμιση που θα συμπεριλαμβάνει διαδικασίες ελέγχου και μείωσης επιρροής του συμπλέγματος χρηματαγορών, μεγάλων τραπεζών και πολυεθνικών.
-να αντικατασταθεί η περιοριστική οικονομική λογική που πνίγει την ανάπτυξη και να επανασχεδιαστεί το ευρωπαϊκό μοντέλο με μια πολιτική αειφόρου ανάπτυξης που επικεντρώνει στην απασχόληση και την κοινωνική συνοχή
-να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, η συνοχή των κρατών μελών και η συνανάπτυξη
Για να προωθηθούν τέτοιες πολιτικές είναι αναγκαίος - περισσότερο από κάθε προηγούμενη περίοδο – ο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών.
-Πώς μπορεί να είναι το νέο οικονομικό μοντέλο για την Ελλάδα που θα οδηγεί στην ανάπτυξη, τα πρωτογενή πλεονάσματα και θα αποτελέσει ισχυρό ανάχωμα στην επόμενη κρίση;
Για τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ς μόνη λύση είναι ο πολιτικός επανασχεδιασμός με τους εταίρους και η προώθηση μιας νέας γενιάς δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων στη χώρα.
Ταυτόχρονα με την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη θεωρούμε ότι είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ η ανάπτυξη στο εσωτερικό της χώρας μιας τεράστιας κινητοποίησης ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων και αλλαγής των κοινωνικοπολιτικών στάσεων ώστε να προωθηθούν αλλαγές που θα άρουν τα κακώς κείμενα.
Προφανώς όμως μια τέτοια προσέγγισή μας είναι σε αντίθετη προσέγγιση από τους μονόδρομους, που η κυβέρνηση του ΓΑΠ ισχυρίζονταν αλλά και το Μνημόνιο και οι εμμονές της τρόικας μετά τον Μάιο του 2010 προωθούσαν.
Εμείς η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν θα σταματήσουμε να επιμένουμε ότι η ελληνική κοινωνία πρέπει να αλλάξει. Δεν είναι διατηρήσιμη μια οικονομία στηριζόμενη στο δανεισμό, τις ενισχύσεις της ΕΕ και την πώληση του δημόσιου πλούτου για την κάλυψη τρεχουσών υποχρεώσεων πληρωμών. Δεν υπάρχει διέξοδος με τη διατήρηση αναποτελεσματικού δημόσιου τομέα, χειραγωγημένης αγοράς, συντεχνιακών ρυθμίσεων, δημοκρατικών ελλειμμάτων και νοοτροπίας υποτίμησης της παραγωγής και της εργασίας.
Γιαυτό και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ κρίνει εξαιρετικά επείγουσα την ανάγκη να συμφωνηθούν και να εφαρμοστούν αλλαγές στην ακολουθούμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική που θα στοχεύουν στρατηγικά σε τρείς κατευθύνσεις:
Η πρώτη: Η αντιστροφή της ύφεσης. Μέσα από την υλοποίηση μιας αναπτυξιακής πορείας, που θα τονώνει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, θα δημιουργεί απασχόληση, θα αυξάνει τα εισοδήματα, θα διασφαλίζει την αειφορία των πόρων, την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
-Η δεύτερη: Η δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης
-Η τρίτη: Η ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης, το δίχτυ κοινωνικής προστασίας
-Με ποιον τρόπο, κατά τη γνώμη σας, οι νέες τεχνολογίες μπορούν να συμβάλουν στη διόρθωση των δημοσιονομικών προβλημάτων και στην αντιμετώπιση της ανεργίας;
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ για την στάση τους στον τομέα αυτό την περίοδο της κρίσης του 2008 προκύπτει ότι 14 από τις 22 χώρες που αναλύθηκαν αποφάσισαν να συμπεριλάβουν μεγάλα έργα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ως αντίδοτο στην κρίση που διέρχονταν. Στο ίδιο πλαίσιο θα μπορούσε να κινηθεί και η χώρας μας. Η κυβέρνησή της- η νέα, προφανώς, που θα προκύψει μέσα από τις εκλογές- πρέπει να ανακτήσει την αξιοπιστία της και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Με εστίαση στην αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια, την συμμετοχή, τη βεβαιότητα ότι οι υλοποιούμενες αποφάσεις της κυβέρνησης θα έχουν πυρήνα το δημόσιο συμφέρον, θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πολιτών ενώ θα δίνουν ταυτόχρονα στους πολίτες τη δυνατότητα συμμετοχής στις αποφάσεις αυτές δηλαδή η γνωστή αρχή ITARI (Integrity, Transparency, Accountability, Responsiveness, Inclusiveness).
Με τη χρήση των νέων τεχνολογιών το κράτος μπορεί να πραγματοποιήσει σοβαρά βήματα στην ελάττωση του διαχειριστικού κόστους, τη βελτίωση στην ποιότητα των υπηρεσιών προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, την περισσότερη διαφάνεια στη διαχείριση, έλεγχο και ορθολογισμό των δαπανών. Οι δράσεις αυτές μπορεί να είναι τομεακές (πχ φορολογικοί έλεγχοι, υγεία, δικαιοσύνη, μεταφορές, εκπαίδευση, κλπ), έργα σε κεντρικό ή/και περιφερειακό επίπεδο που θα βελτιώσουν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις (πχ αδειοδοτήσεις επιχειρήσεων), κλπ. Αναμφισβήτητα οι νέες τεχνολογίες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας μέσω του νοικοκυρέματος της δημόσιας διοίκησης. Είναι ένα ισχυρό εργαλείο. Ταυτόχρονα όμως, μέσα από μια σειρά καλοσχεδιασμένων έργων μπορεί και πρέπει να έχει σημαντική επίδραση στον ιδιωτικό τομέα και ειδικά στην αγορά πληροφορικής όπου και ελληνικό ταλέντο υπάρχει με καλά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό και πολλές δυνατότητες ανάπτυξης κλάδου της οικονομίας που τα τελευταία χρόνια δεν παρουσιάζει τη δυναμική και τις δυνατότητες που κρύβει.
-Ποια πιστεύετε ότι θα πρέπει να είναι η μορφή της πολιτικής διοίκησης της χώρας και σε ποιο κράτος θα πρέπει να στοχεύει;
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ στοχεύει σε μια βαθιά τομή στο χώρο του δημόσιου τομέα, με δημόσια διοίκηση που θα μετατραπεί από τροχοπέδη κάθε παραγωγικής προσπάθειας σε αποφασιστικό αρωγό της και με νέο ρόλο των όσων απαραίτητων δημόσιων επιχειρήσεων.
Στρατηγικά προσβλέπουμε σε ένα αποτελεσματικό κράτος με βαθειά αποσυγκέντρωση. Σε μια κεντρική διοίκηση- στρατηγείο, που θα διατηρεί την Άμυνα, την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια και θα περιορίζεται στον επιτελικό της ρόλο στην οικονομία, την ανάπτυξη, την υγεία, την παιδεία. Σ μια για σύγχρονη, αποτελεσματική, κοινωνικά χρήσιμη τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, ανοιχτή στη κοινωνία και τους πολίτες, αυτοδύναμη και ανεξάρτητη, με πόρους δικούς της, με εκχώρηση σ΄ αυτήν σημαντικού μέρους της ακίνητης περιουσίας του κράτους.
Θεωρούμε αναγκαία τη μεταρρύθμιση, τεχνολογική, οργανωτική, διαδικασιών και πάνω απ’ όλα νοοτροπίας, ήθους και επαγγελματισμού. Η εισαγωγή εμπειρογνωμοσύνης και διαφάνειας, η εκρίζωση της διαφθοράς, του κομματισμού, της ευνοιοκρατίας και της γραφειοκρατίας, πρέπει να αποτελούν κεντρικές πολιτικές.
Τα μέτρα δεν αρκεί να αποφασίζονται και να ψηφίζονται. Πρέπει κάποιος να τα εφαρμόζει και να τα υλοποιεί ώστε να αποδίδουν. Δεν υπάρχει στη σημερινή Ελλάδα τέτοιος διοικητικός μηχανισμός. Το σημαντικότερο είναι ότι λείπει παντελώς το σύστημα ελέγχου σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, ποιοτικών προδιαγραφών, εφαρμογής κοινοτικής νομοθεσίας, ιχνηλασιμότητας, κλπ).
-Ποιες είναι οι προτάσεις σας για την επόμενη μέρα της Ε.Ε.;
Η Ευρώπη δεν θα απαντά βιώσιμα στα προβλήματά της:
-Όσο οι μηχανισμοί στήριξης δεν θα ενισχύονται με τα απολύτως αναγκαία κεφάλαια, που θα πρέπει για να λειτουργούν στοιχειωδώς αποτρεπτικά για τις επιθέσεις των αγορών και στα επόμενα υποψήφια κράτη- μέλη, Ιταλία και Ισπανία, να ανέρχονται πάνω από 1,5 τρις Ευρώ.
- Όσο η ΕΕ δεν θα αποφασίζει να προχωρήσει στη δημιουργία ενός μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους με τη μεταφορά μέρους (το 60%) του ελληνικού χρέους και των άλλων χωρών μελών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα αναλάβει την αποπληρωμή του με παράλληλη έκδοση ευρωομολόγων, τα οποία θα αποπληρώνουν σε βάθος χρόνου και με χαμηλό επιτόκιο τα κράτη μέλη.( Να σημειώσουμε εδώ, ότι στην ιδέα αυτή, που από τον Σεπτέμβρη του 2010, υποστηρίζουμε ως ΔΗΜΑΡ, μαζί με τη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις και προοδευτικούς οικονομολόγους, την υποστηρίζουν και το SPD και οι Γερμανοί Πράσινοι, με την παραλλαγή της μεταφοράς του επιπλέον ποσοστού του χρέους ενός κράτους μέλους που θα υπερβαίνει το 60%του Μάαστριχτ)
- Όσο δεν προκρίνεται η παράλληλη ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για την έκδοση αναπτυξιακών ευρωομολόγων για τη χρηματοδότηση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου επενδύσεων στις υποδομές, στις νέες τεχνολογίες και στην οικοανάπτυξη, με στόχο την προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης και της απασχόλησης.
- Όσο, τελικώς, δεν αποφασίζεται ο ενεργότερος ρόλος και εμπλοκή της ΕΚΤ για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της κρίσης χρέους, με συμπεριλαμβανόμενη και την έκδοση χρήματος
Το Κείμενο απεστάλη στις 16/12/11
Εκτύπωση στις: 2024-04-16
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=6676&export=html