Ποια Αριστερά θέλουμε; Τι θέλει η Αριστερά;
Βασίλης, Τραϊφόρος
Εβδόμη, Καβάλας, 2012-05-15
Μία εβδομάδα μετά τις εκλογές η χώρα κλυδωνίζεται και βαδίζει σε επικίνδυνες ατραπούς. Παρά τη σαφή πολιτική καταδίκη του μνημονίου και των κομμάτων που την στήριξαν της Ν.Δ και ΠΑ.ΣΟ.Κ, δεν έδωσε σε κανένα πολιτικό κόμμα την απόλυτη πλειοψηφία, προτρέποντας τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικού χαρακτήρα, διότι η επανάληψη των εκλογών θα δυσχεράνει την ήδη δύσκολη οικονομική και πολιτική κατάσταση. Να σημειωθεί ότι τα δεδομένα στην Ευρώπη αλλάζουν μετά τη νίκη του Ολάντ στη Γαλλία, και τις φωνές που δηλώνουν και μέσα στη Γερμανία ότι πρέπει να αλλάξει ο κορσές της οικονομικής σταθερότητας που φόρεσαν Μέρκελ-Σαρκοζί στην Ευρώπη.Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ όλη την εβδομάδα που μας πέρασε, πήρε πολιτικές πρωτοβουλίες για την άρση του αδιεξόδου, ερμηνεύοντας σωστά τα μηνύματα των εκλογών. Έτσι όταν δόθηκε η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, δηλώσαμε παρόντες, δίπλα του, αρκεί να είχε και την συναίνεση η την ανοχή και των τέως μεγάλων κομμάτων της Ν.Δ και ΠΑ.ΣΟ.Κ την οποία τουλάχιστον λεκτικά και είχε. Ήταν μία μοναδική ευκαιρία για την αριστερά να δοκιμασθούν οι ιδέες της, και από φωνή διαμαρτυρίας να γίνει κυβερνώσα. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α δεν τόλμησε γιατί δεν ήθελε. Ισχυρίζομαι ότι η ΔΗΜ.ΑΡ αν είχε το 17% θα τολμούσε να κυβερνήσει με όλα τα ρίσκα που έχει μία τέτοια ενέργεια.
Στο δεύτερο στάδιο των διερευνητικών η πρόταση του Φ. Κουβέλη για σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης Ν.Δ-ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΠΑ.ΣΟ.Κ-ΔΗΜ.ΑΡ, με άξονες την παραμονή στην Ευρωζώνη και Ευρώ, και τη σταδιακή αποχώρηση-απαγκίστρωση από το μνημόνιο, απερρίφθη όχι μετά επαίνων, αλλά μετά λάσπης από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ο πολιτικός εκτροχιασμός με χυδαιότητες στα μπλόκ, κοροϊδίες για Καρατζαφέρη της αριστεράς και συμφωνίες για υπουργεία (τα ανέφερε όλα ο συνοδεύων τον κύριο Τσίπρα εκπρόσωπος Τύπου Σκουρλέτης σε εκπομπή στη ΝΕΤ με τον κύριο Ψαριανό).
Κάθε καλόπιστος πολίτης αναρωτιέται, τι επιτέλους θέλει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ποιο είναι το πρόγραμμά του, και τι στόχους έχει για να ξεπερασθούν τα αδιέξοδα. Και από την Τετάρτη και μετά γίνεται το έλα να δεις από τις αντιφατικές δηλώσεις των στελεχών του, που είναι ουσιαστικά δηλώσεις αυτών που απαρτίζουν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α και όχι τον Συνασπισμό της αριστεράς και της προόδου. Να τι ακούσαμε σχετικά με το μνημόνιο. 1.Καταγγελία του μνημονίου 2.Τριετής αναστολή των πληρωμών 3.Τριετής παύση πληρωμών 4.Μονομερής διακοπή του χρέους. Διαλέγεις και παίρνεις. Άλλα λέει ο Τσίπρας, άλλα ο Δραγασάκης, άλλα η επιστολή Μπαρόζο που μιλά για στρατηγική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Σε τοπικό επίπεδο άλλα λέει ο φίλος Ιωαννίδης και άλλα ο φίλος και βουλευτής Εμμανουηλίδης (ένα πράγμα δεν έχουμε καταλάβει στη χώρα. Αν δεν επαναδιαπραγματευτούμε και δεν βγάλουμε από πάνω μας ένα επαχθές χρέος κ.λ.π Εβδομη 11-5-12). Την Πέμπτη ο Τσίπρας έλεγε “ελπίζω να μην αλλάξει γνώμη ο Κουβέλης και συνεργασθεί με Ν.Δ και ΠΑ.ΣΟ.Κ” και την Παρασκευή ’’ ας προχωρήσουν οι τρείς τους’’. Νομίζω ότι ο ’’μικρός λευκός αρχηγός ’’ που θα έλεγαν και οι Ινδιάνοι ’’έχει διχαλωτή γλώσσα’’.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θέλει να πάμε σε εκλογές ελπίζοντας σε αύξηση του εκλογικού του ποσοστού, αδιαφορώντας ουσιαστικά για τα προβλήματα και τις αλλαγές που θα μπορούσε να επιφέρει με την συμμετοχή του. Ενδεικτικά αναφέρω την άρση πράξης νομοθετικού περιεχομένου, που αναφέρεται στις εργασιακές σχέσεις και τα κατώτερα μεροκάματα. Με αυτές τις πολιτικές η αριστερά έχασε μία ευκαιρία να είναι χρήσιμη στην πατρίδα μας.
Και βλέπω πως ό,τι έκανα, ότι σκέφτηκα και ό,τι υπήρξα, είναι ένα είδος αυτοεξαπάτησης και τρέλλας (Φερνάντο Πεσσόα από το βιβλίο της ανησυχίας)
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=6693