Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η χώρα τρέχει ολοταχώς προς τον γκρεμό

Ανδρέας, Παπαδόπουλος

Ημερησία, 2012-10-06


Μετά τις εκλογές του Ιουνίου φύσηξε αέρας αισιοδοξίας στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Όχι ότι υπήρχαν ψευδαισθήσεις. Το αντίθετο. Απλώς δημιουργήθηκε η αίσθηση -εν πολλοίς σωστά- ότι πολιτικές δυνάμεις με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες αποφάσισαν να πάρουν πάνω τους την ευθύνη να αλλάξει ρώτα ο τόπος.

Σε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο, ο ρόλος της Δημοκρατικής Αριστεράς και προσωπικά του Φ. Κουβέλη ήταν κομβικός, διότι ενώ δεν έφεραν ευθύνη για την κατάντια της χώρας, αποφάσισαν εν τούτοις να βάλουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το εύκολο κομματικό, δίνοντας στην κυβέρνηση την αναγκαία ώθηση που χρειαζόταν.

Θα περίμενε κανείς ότι στην προσπάθεια αυτή θα έβρισκαν αρωγούς κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες -θεωρητικώς- έχουν τους ίδιους στόχους. Τέσσερις μήνες μετά, όμως, μοιάζει σαν να αρνούμαστε πεισματικά να αντικρίσουμε την αλήθεια κατάματα.

Η χώρα εμφανίζει μια διάθεση πολιτικής αυτοκτονίας, γεγονός που ενισχύεται από την αδιαφάνεια και τη σήψη στον χώρο της πολιτικής, αλλά και από επικίνδυνα περιστατικά, όπως αυτά που έλαβαν χώρα στον προαύλιο χώρο του υπουργείου Άμυνας.

Ανεξάρτητα από θεωρίες συνωμοσίας που αναπτύσσονται, καθώς βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στα αφτιά του μέσου Eλληνα, τα οποία είναι έτοιμα να υποδεχτούν κάθε ψεύτικη ελπίδα που του σερβίρουν (όπως αυτή με τα 600 δισ. που περιμένουν σε τράπεζα του Καναδά), είναι εμφανές ότι μια σειρά από στοιχεία λειτουργούν αποσταθεροποιητικά.

Χωρίς καμία διάθεση κινδυνολογίας η χώρα τρέχει με αστραπιαία ταχύτητα προς το γκρεμό.

Μεγάλα τμήματα του πολιτικού συστήματος μοιάζουν να ζουν εκτός πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, λειτουργώντας ωσάν η χώρα να είναι στην περίοδο των παχιών αγελάδων, δίνοντας έτσι άλλοθι σε αυτούς που συλλήβδην κατηγορούν τους πολιτικούς για ανεπάρκεια στην καλύτερη, για τυχοδιωκτισμό στη χειρότερη.

Η μεγάλη καθυστέρηση στην τελική διαμόρφωση της συμφωνίας με τους εταίρους που θα βάλει στα ταμεία 31,5 δισ. ευρώ, δημιουργεί κλίμα αστάθειας στην οικονομία και ταυτόχρονα λειτουργεί εντελώς αρνητικά στην κοινωνία, η οποία έχει φτάσει στα όριά της ακούγοντας καθημερινά εδώ και μήνες για νέα επώδυνα μέτρα. Το μόνο που δεν χρειάζεται σήμερα η χώρα είναι να ξαναφουντώσουν στην Ευρώπη τα σενάρια περί επιστροφής στη δραχμή.

Επαγγελματικές κατηγορίες και ιδιαίτερα οι πιο ευνοημένες λειτουργούν αμιγώς συντεχνιακά και χωρίς καμία διάθεση αλλαγής και κοινωνικής αλληλεγγύης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εμπρηστικές θέσεις περί γενικευμένων καταλήψεων του προέδρου της αμαρτωλής ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, οι οποίες ευτυχώς δεν είναι κυρίαρχες στην ηγεσία της ΓΣΕΕ.

Είναι, επίσης, εμφανής και δημιουργεί τεράστιο κενό η ένδεια προσωπικοτήτων των τεχνών, των γραμμάτων, της ακαδημαϊκής κοινότητας, που δεν θα διστάσουν να πάνε κόντρα στο ρεύμα και να πουν αλήθειες που θα πονάνε. Διότι έχουμε συνηθίσει σε «προσωπικότητες» που το μόνο που επιδιώκουν είναι να γίνονται αρεστές στο ευρύ κοινό, επιδοτούμενες σε πολλές περιπτώσεις από το ίδιο αυτό το φαύλο πολιτικό σύστημα το οποίο τώρα λοιδορούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι «αγανακτισμένοι» καλλιτέχνες του έντεχνου τραγουδιού που φοροέκλεβαν το κράτος. Η κατάσταση δεν είναι απλώς κρίσιμη, είναι εφιαλτική. Και ουσιαστική πολιτική αλλαγή χωρίς κοινωνικά ρεύματα -έστω στην αρχή μειοψηφικά- τα οποία να πορευτούν κόντρα στις κατεστημένες αντιλήψεις, δεν γίνεται. Ας πάρει ο καθένας τις ευθύνες και το κόστος τους, και ας κριθεί από αυτές.


Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=6847