Παράνομη και βαθιά αντιδημοκρατική

Σταύρος, Τσακυράκης

www.protagon.gr, 2013-06-14

Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία έκλεισε η ΕΡΤ είναι, κατά την άποψή μου, παράνομη και βαθιά αντιδημοκρατική. Δεν εστιάζω την παρανομία στα γνωστά παράπονα περί μη ύπαρξης «έκτακτης και εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης» που προβλέπει το Σύνταγμα για την έκδοση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, αλλά στην απαίτηση ότι αυτή εκδίδεται «ύστερα από πρόταση του υπουργικού συμβουλίου». Στην περίπτωση πολυκομματικής κυβέρνησης, η βούληση του υπουργικού συμβουλίου δεν τεκμαίρεται ούτε εκφράζεται από την πλειοψηφία των μελών του, αλλά πρέπει να αντιστοιχεί στη βούληση του κυβερνητικού συνασπισμού. Με εκφρασμένη δημόσια την αντίθεση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, η συγκεκριμένη πράξη δεν αποτελούσε ασφαλώς πρόταση του υπουργικού συμβουλίου, ήταν πρόταση των υπουργών ενός μόνου εταίρου της κυβέρνησης. Στο βαθμό, επομένως, που δεν μπορεί να λογισθεί ως πρόταση του υπουργικού συμβουλίου ελλείπει η βασική προϋπόθεση που θέτει το Σύνταγμα για τη νομιμότητα της πράξης.

Επί της ουσίας, είναι βέβαιο ότι ως πράξη ενός κόμματος μειοψηφίας δεν έχει απολύτως καμία δημοκρατική νομιμοποίηση. Δημοκρατική νομιμοποίηση έχουν μόνον οι κυβερνητικές πράξεις που καταλογίζονται στη κυβέρνηση, η οποία έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Είναι πάρα πολύ απλό. Ή θα κλείσει κανείς τα μάτια στην αντίθεση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και θα θεωρήσει ότι η συγκεκριμένη πράξη νομοθετικού περιεχομένου αποτελεί πράξη της κυβέρνησης συνολικά ή θα αποδεχθεί ότι δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση.

Υπάρχουν άνθρωποι που επιδοκιμάζουν το κλείσιμο της ΕΡΤ θυμίζοντάς μας ότι πρόκειται για μια από τις πιο σκανδαλώδεις δημόσιες επιχειρήσεις. Ότι με οποιοδήποτε ορθολογικό κριτήριο και αν εξετάσει κανείς τη λειτουργία της δεν μπορεί παρά να αποδεχθεί τη ριζική αναδιοργάνωσή της. Και, λοιπόν, τους λες, αυτό είναι το ζήτημα; Όσο πιο πολλές αμαρτίες έχει η ΕΡΤ, τόσο περισσότερο δικαιολογείται η πράξη νομοθετικού περιεχομένου; Όποιος είναι διατεθειμένος, στο όνομα της αναγκαιότητας των μεταρρυθμίσεων, να προσπεράσει κάθε ζήτημα νομιμότητας και δημοκρατίας, πρέπει να καταλάβει ότι ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Μπορεί να είναι ψυχοφθόρο να ακούς την κα Βάσω Παπανδρέου να σου βγάζει ένα λογύδριο για τη συνείδησή της πριν ψηφίσει, αλλά στη δημοκρατία δεν υπάρχει άλλος τρόπος λήψης των αποφάσεων από το να μετράς ψήφους.

Ο Πρωθυπουργός ασφαλώς έχει ξεχάσει την εποχή που αγωνιζόταν στα έδρανα της Βουλής εναντίον κάθε μεταρρύθμισης. Το χειρότερο είναι ότι ξέχασε ότι δεν ηγείται μονοκομματικής κυβέρνησης και ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει ούτε μια μέρα χωρίς τους κυβερνητικούς εταίρους. Ίσως να φταίνε και οι ίδιοι για τη λάθος εντύπωση που έχει σχηματίσει. Αντί να πάρουν θέσεις αντιπροέδρων στην κυβέρνηση και να αναλάβουν όλη την ευθύνη που εκ των πραγμάτων τους αναλογεί, θεώρησαν καλό να κρατήσουν κάποιες αποστάσεις, λες κι αν η κυβέρνηση αποτύχει οι ίδιοι θα διασωθούν. Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο προκλητικός παραμερισμός τους από τον Αντώνη Σαμαρά τους υποχρεώνει να επανεξετάσουν τους όρους της συμμετοχής τους στην τρικομματική κυβέρνηση και ή να επιβάλουν μια έντιμη συνεργασία ή να ρίξουν την κυβέρνηση.

Μερικοί πιστεύουν ότι η πτώση της κυβέρνησης θα είναι το τέλος της χώρας. Αλλά το τέλος μπορεί να ’ρθει και με την κακή διακυβέρνηση, με την αναξιοκρατία, με σπασμωδικές κινήσεις, με αλαζονεία. Άλλοι πιστεύουν ότι η προοπτική των εκλογών παραλύει τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη. Αυτόν που λογικά πρέπει πρώτα και κύρια να τρομάζει είναι τον Πρωθυπουργό. Αυτός θα στοιχηματίσει όχι μόνο το αξίωμα που κατέχει, αλλά και την όποια πολιτική έχει στο μυαλό του. Ο τόπος έχει ανάγκη της έντιμης συνεργασίας, μόνο που αυτή απαιτεί ειλικρινή διάθεση από όλες τις πλευρές.

Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7076