Bρίσκομαι στην είσοδο του Ηρωδείου και με την άκρη του ματιού μου «πιάνω» τη σιλουέτα του δημάρχου Γιώργου Καμίνη / είναι μόνος του και βιαστικός, χωρίς συνοδεία και άνδρες ασφαλείας / διακρίνω μια ελαφριά αγοραφοβία / δεν κοντοστέκεται για να τον δουν και να τον χαιρετήσουν, το βήμα του είναι σταθερά γρήγορο / μπαίνει στο θέατρο και μια ταξιθέτρια τον οδηγεί στην πρώτη σειρά των επισήμων, στον μαρμάρινο θώκο / κανείς δεν πηγαίνει δίπλα του / είναι έτσι μόνος του για πολλά λεπτά / αναρωτιόμαστε αν κάποιος από τους οργανωτές της εκδήλωσης θα σπεύσει να διασκεδάσει την άκομψη αυτή εικόνα / στεκόμαστε στην ουρά που πηγαίνει σημειωτόν, ο δήμαρχος σταθερά ολομόναχος / ο ίδιος δεν δείχνει καμιά αμηχανία, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν το διασκεδάζει / αργότερα, από το σημείο που καθίσαμε, χάσαμε την οπτική επαφή μαζί του / οπότε, δεν μπορώ να σας αφηγηθώ τη συνέχεια / έχω γράψει πολλές φορές για τον Γιώργο Καμίνη / υπάρχει ένας κόσμος που σχεδόν τον μισεί γιατί αισθάνεται «προδομένος» / επειδή βλέπει ότι δεν άλλαξε ουσιαστικά κάτι, δεν τον βλέπει να εμφανίζεται στην πόλη, δεν βλέπει παρεμβάσεις μεγάλες / σίγουρα, έχεις πολλά να καταλογίσεις στον δήμαρχο, αλλά έχω την άποψη ότι στην πρώτη τετραετία δύσκολα φαίνεται το έργο της νέας δημοτικής Αρχής / τα πρώτα τέσσερα χρόνια γίνεται ένα σουλούπωμα, μέχρι να συνηθίσουν και να επιβληθούν στον δυσκίνητο αυτό γραφειοκρατικό μηχανισμό περνάει ο χρόνος χωρίς να τον καταλάβεις / δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω κανέναν και τίποτα, αλλά υπάρχουν φορές που βρίσκω την κριτική αυτή κάπως υπερβολική / στην ουσία τώρα: σε μια Ελλάδα που βομβαρδίζεται από τόνους λαϊκισμού και βαρβαρότητας (λεκτικής και, δυστυχώς, όχι μόνο) η πολιτισμένη παρουσία του Καμίνη προσωπικά με καθησυχάζει / ναι, μπορεί να μην έχει τα επικοινωνιακά αντανακλαστικά του Γιάννη Μπουτάρη, να μην είναι τόσο άνετος και άνθρωπος της «πιάτσας», αισθάνομαι όμως ότι έχω περισσότερο ανάγκη την ήπια δύναμη του Καμίνη και λιγότερο την «αγοραία» σιγουριά του Μπουτάρη / μου αρέσει που ο δήμαρχος δεν πήγε στο Gay Pride, επειδή πιθανότατα δεν έβλεπε εύκολα τον εαυτό του στη συγκεκριμένη γιορτή, ενώ ο Μπουτάρης ίσως δεν επιτρέπει στον εαυτό του να απουσιάζει από το αντίστοιχο Ρride της Θεσσαλονίκης, καθώς είναι δέσμιος μιας πολύ συγκεκριμένης εικόνας των media / και θα ήταν αστείο να χαρακτηρίσει κανείς τον Καμίνη «ομοφοβικό» / θέλω να πω ότι βρίσκω περισσότερο «προοδευτικό» και «αυθεντικό» έναν εγγενή συντηρητισμό του Καμίνη σε σχέση με τη «χύμα» ανεκτικότητα του Μπουτάρη / δεν λέω ότι ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης είναι ψεύτικος ή πως υποκρίνεται / απλώς, είμαι λίγο καχύποπτος με τους υπερβολικά «επικοινωνιακούς» πολιτικούς, επαγγελματίες ή μη / πρόκειται, πιθανότατα, για προσωπικό μου σύμπλεγμα, καθώς πάντα αισθανόμουν πιο κοντά στους λιγότερο άνετους κοινωνικά / δεν ζω στη Θεσσαλονίκη για να ξέρω τι έργο έχει κάνει ο Μπουτάρης / αυτό που ξέρω (και βλέπω) είναι πως τα πάει πολύ καλύτερα με αυτό που αποκαλούμε «συμβολικές κινήσεις» / χαμηλού κόστους πρωτοβουλίες που εμπεριέχουν ισχυρό συμβολισμό και του αποδίδουν στο τέλος πολιτικά / εδώ, ο Καμίνης παίρνει χαμηλότερο βαθμό, όχι τόσο γιατί οι παρεμβάσεις του δεν μεταφέρουν πολιτικό μήνυμα (απομάκρυνση κατασκήνωσης Αγανακτισμένων, σχέδιο νόμου για τις μικρές διαδηλώσεις, υπόθεση «Υπατία») αλλά γιατί αυτό εξατμίζεται στις συμπληγάδες της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7084