Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Αργά αλλά σταθερά

Επιτέλους, δειλά σημάδια ανάκαμψης και πώς θα τα αξιοποιήσουμε

Ελίζα, Παπαδάκη

Τα Νέα, 2013-06-06


Ο Ιούνιος μπήκε στην ελληνική οικονομία με δύο καλούς δείκτες. Ο πρώτος αφορούσε στατιστικά στοιχεία για την απασχόληση: τον Μάιο το ισοζύγιο προσλήψεων/απολύσεων προέκυψε θετικό, καταγράφηκαν 55.729 περισσότερες προσλήψεις από αποχωρήσεις, τόσες δηλαδή πρόσθετες θέσεις εργασίας αποκτήσαμε αυτόν τον μήνα. Μια αύξηση της απασχόλησης τον Μάιο αναμένεται, αφού τότε ξεκινά η μεγάλη τουριστική περίοδος στη χώρα μας. Πράγματι, σε κλάδους και επαγγέλματα του τουρισμού έγινε η μεγάλη πλειονότητα των νέων προσλήψεων, σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία του νέου πληροφορικού συστήματος «Εργάνη». Ομως το θετικό ισοζύγιο ήταν τώρα κατά 33% υψηλότερο από εκείνο του περυσινού Μαΐου. Επιπλέον - πιο σημαντικά - θετικό ήταν το ισοζύγιο ολόκληρο το πεντάμηνο (76.193 νέες θέσεις εργασίας), το υψηλότερο μετά το 2008.

Δεύτερος καλός δείκτης ήταν εκείνος του οικονομικού κλίματος, τον οποίο καταρτίζει το ΙΟΒΕ βάσει ερωτηματολογίων σε επιχειρήσεις όλων των κλάδων της οικονομίας, καθώς και σε δείγμα καταναλωτών, στο πλαίσιο μηνιαίας έρευνας που διεξάγεται με κοινή μεθοδολογία σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Τον Μάιο ο δείκτης οικονομικού κλίματος στη χώρα μας έφθασε τις 93,8 μονάδες, την υψηλότερη τιμή από τον Σεπτέμβριο του 2008, πολύ πάνω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης (89,4 - μόνο στη Γερμανία και τη Μάλτα ήταν υψηλότερη). Ο δείκτης αποτυπώνει, βέβαια, υποκειμενικές εκτιμήσεις των ερωτωμένων και, όπως συνετά παρατηρεί το ΙΟΒΕ, «υποδηλώνει περισσότερο την άμβλυνση της μεγάλης απαισιοδοξίας που κυριαρχούσε τα προηγούμενα χρόνια και λιγότερο την επικράτηση κλίματος αισιοδοξίας». Με αυτήν πάντως την έννοια, βελτίωση εκτιμήσεων και προσδοκιών (υποχώρηση κυρίως των αρνητικών απαντήσεων, μικρότερη αύξηση των θετικών) καταγράφηκε σε όλους τους κλάδους. Επίσης στα νοικοκυριά της χώρας, τα οποία παραμένουν - εύλογα - τα πιο απαισιόδοξα της Ευρώπης, με αμέσως επόμενα τα κυπριακά...

Ανόητο θα ήταν προφανώς να πανηγυρίσει κανείς για την εξέλιξη τέτοιων δεικτών μέσα στην παρατεινόμενη βαθιά ύφεση, με την ανεργία εκεί που έχει φθάσει, όταν τα εισοδήματα δεν έπαψαν να συμπιέζονται. Αλλά λάθος θα ήταν και να την αγνοήσουμε, παραβλέποντας κάθε ευνοϊκό σημάδι που εμφανίζεται: δεν είναι μόνον οι ενδείξεις σημαντικής ανόδου στον τουρισμό φέτος. Η Στατιστική άρχισε να καταγράφει ανακοπή της πτώσης στη βιομηχανική παραγωγή, παράλληλα και στις πωλήσεις στο λιανικό εμπόριο, ενώ μικρή υποχώρηση στα επιτόκια δανεισμού κατέγραψε τον Απρίλιο η Τράπεζα της Ελλάδος. Αναντίρρητα, όλα αυτά είναι ακόμη πολύ λίγα. Αυτό που χρειάζεται όμως, ακριβώς επειδή έχουμε βυθισθεί στην ύφεση με όλες τις καταστροφικές της επιπτώσεις, είναι να τα συνεκτιμήσουμε ψύχραιμα, για να οργανώσουμε την έξοδο από την οδυνηρή παρούσα κατάσταση μια ώρα αρχύτερα. Και εδώ η δημόσια συζήτηση εξακολουθεί να πάσχει. Με ευθύνη της κυβέρνησης, των κομμάτων, οπωσδήποτε των μέσων ενημέρωσης, είναι μονίμως αποσπασματική, υποταγμένη σε κοντόθωρες, ιδιοτελείς σκοπιμότητες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πρόσφατη διαμάχη γύρω από το περίφημο «success story». Η σχετική αναφορά του Πρωθυπουργού στο εξωτερικό ήταν κατανοητή στην προσπάθειά του να πείσει μεγάλους επενδυτές να φέρουν κεφάλαια στην Ελλάδα. Τι νόημα έχει να την αναμηρυκάζουμε από τα κανάλια, μπας και πιστέψουμε ότι εισήλθαμε στον δρόμο της επιτυχίας - ή, αντίθετα, να καταγγέλλουμε πώς τολμά και λέει τέτοια λόγια, όταν ο κόσμος υποφέρει κ.λπ.; Και έστω ότι αυτό πέρασε και θα ξεχαστεί. Πραγματικά ουσιαστικό είναι το φορολογικό, με την τροπή που έχει πάρει. Η αναγωγή της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση σε μείζον θέμα ήταν εντελώς άστοχη, όχι επειδή την απορρίπτει η κυρία Λαγκάρντ αλλά επειδή αξιόλογοι έλληνες οικονομολόγοι έχουν τεκμηριώσει ότι ελάχιστα θα ωφελούσε, το βεβαιώνει άλλωστε η σχετική εμπειρία στην πολύ πιο ευνομούμενη Γαλλία. Χειρότερη είναι η συνεχιζόμενη διελκυστίνδα για τον φόρο στα ακίνητα, χωρίς σοβαρά οικονομικά κριτήρια, με την αυθαίρετη ιδέα να εξαιρεθούν εν γένει οι κατ’ επάγγελμα αγρότες. Εντέλει όλη η προπαγάνδα, από τα πλέον επίσημα χείλη, που εναποθέτει στη μείωση φορολογικών συντελεστών τις ελπίδες για ανάπτυξη, στην πράξη ενθαρρύνει όσους δεν πληρώνουν, λησμονώντας ότι φόροι χρειάζονται για να έχουμε δημόσια αγαθά και κοινωνική πολιτική.

Τριάμισι χρόνια τώρα αδυνατούμε να σχεδιάσουμε την προσαρμογή της οικονομίας, στηρίζοντας παραγωγικές δραστηριότητες με δίκαιη κατανομή των βαρών. Η ανάκαμψη, όταν έρθει τελικά, θα έχει κοστίσει πολύ ακριβά στους πιο αδύναμους και, μαζί τους, στην κοινωνία συνολικά.

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7125