Οι κρυφοί ζηλωτές του Πελεγρίνη

Τριαντάφυλλος, Δραβαλιάρης

Ημερησία, 2013-12-07

Οι ασκήσεις φιλολαϊκής πολιτικής με ντιρέκτ αλλά και «χτυπήματα» κάτω από τη μέση στον Γ. Στουρνάρα είναι αποκαλυπτικές για το «ανεπίδεκτο μάθησης» πολιτικό μας προσωπικό.

Όχι, βεβαίως, ότι ο υπουργός Οικονομικών είναι αλάνθαστος. Όπως και οι προηγούμενοι από αυτόν, οι οποίοι ανέλαβαν να καθαρίσουν τη χώρα από την κόπρο των ελλειμμάτων.

Ποιοι φωνασκούν όμως αντί να σιωπούν; Μεταξύ τους αυτών, ακόμα και εκείνοι που ενώ υπήρχαν 60 δισ. το 2008 τα έκαναν (προεκλογικά) «φιτίλια», χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν. Από την αύξηση του ΑΕΠ είχαν 15 δισ., άλλα 4 δισ. από κοινοτικούς πόρους και 39 δισ. από εξωτερικό δανεισμό. Με 60 δισ. κοντά «θωράκιζαν» το πελατειακό τους κράτος και εμφάνιζαν ψευδώς ως «θωρακισμένη» τη διάτρητη οικονομία.

Ε, λοιπόν, αυτόν τον λογαριασμό πληρώνουμε μαζί με τον αποκλεισμό από τις αγορές και την κρίση στην Ευρώπη. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

Κρείττον σιγάν λοιπόν. Κρείττον κρύπτεσθαι παρά φαίνεσθαι με εξοργιστικές παραστάσεις υπέρ πτωχών και αδυνάτων.

Θέλει γνώσιν και τόλμην η επιχείρηση ανάκαμψης της χώρας. Τίποτα εκ των δύο δεν διαθέτουν οι τιμητές. Διότι και τα δύο προϋποθέτουν αυτό που είχαν αγωνιστές της Αριστεράς. Το «γνώθι σʼ αυτόν». Δίκην αυτοσαρκασμού, λοιπόν, μάθαιναν στους νεότερους το μνημειώδες: «Φύλαγέ με θεέ μου από την κριτική γιατί από την αυτοκριτική φυλάγομαι μόνος μου».

Βρέθηκε λοιπόν ένας άνθρωπος να τους κάνει τη «βρόμικη δουλειά» και τον έχουν βάλει και αυτόν στο στόχαστρο. Ωσάν η υπαρκτή «υπερφορολόγηση» να ʼναι αυτοσκοπός κάποιου σαδιστή υπουργού, ωσάν οι ίδιοι να ʼναι άμοιροι ευθυνών για τις χρόνιες αβελτηρίες στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην κοινωνική νομιμοποίησή της.

Χρόνια τώρα είναι θεατές μιας δηλητηριώδους κουλτούρας, καθώς η ευρισκόμενη στο απυρόβλητο διαφθορά της κορυφής, καθαγιάζει τη φαυλότητα της βάσης.

Η παρουσία μας μάλιστα στην ΟΝΕ θεωρείται εξ ορισμού η αστείρευτη πηγή μιας γραμμικής ευημερίας.

Μιας εγγυημένης καλοπέρασης. Ο αυτόματος πιλότος που οδηγεί στον παντοτινό παράδεισο. Αυτό ήταν η ΟΝΕ για περίεργους πρωθυπουργούς και υπουργούς. Τόσο γνωστούς... ώστε να μη χρειάζονται συστάσεις. Τόσο δεδομένη ώστε να ξεπερνάμε αδιάφορα τη χαμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, τα θηριώδη της ελλείμματα, το υπέρογκο χρέος.

Και έπειτα ήρθε η αλήθεια. Θέλεις την αλληλεγγύη των μελών της ΟΝΕ; Πρέπει να ʼσαι στο κλαμπ. Θέλεις να είσαι; Να τηρείς τους κανόνες του.

Τα γνώριζαν αυτά; Έκαναν ότι δεν τα γνώριζαν. Και σήμερα πίσω από τις συσπασμένες μάσκες τους για τα δεινά του λαού, τη φτώχεια και τους ανέργους, επιχειρούν να κρύψουν τις δικιές τους ευθύνες.

Διότι αυτοί κατέστησαν μονόδρομο την έλευση της τρόικας στη χώρα. Αυτοί υπήρξαν οι πραγματικοί «υποβολείς» της σκληρής λιτότητας. Αυτοί την κατέστησαν «μονόδρομο» για την εξισορρόπηση της οικονομίας.

Σήμερα, λοιπόν, ολοφυρόμενοι για το (αληθινό) δράμα του λαού κρύβουν έναν ψυχρό υπολογισμό.

Να μην αλλάξει τίποτα. Ώστε να παιχθεί και η τελευταία πράξη του δράματος. Με τους ίδιους να νίπτουν τας χείρας τους.

Ποιος Πελεγρίνης; Ολόκληρος θίασος βρίσκεται επί σκηνής...

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7518