Ένα όνειρο για το μέλλον του Iσραήλ
Άμος, Οζ
ΤΑ ΝΕΑ, The Times, 2005-08-25
Οι Εβραίοι έποικοι της Γάζας και της Δυτικής Όχθης έχουν ένα όνειρο για το μέλλον του Ισραήλ. Έχω και εγώ ένα όνειρο για το μέλλον του Ισραήλ. Ωστόσο, το δικό τους γλυκό όνειρο είναι ο δικός μου εφιάλτης, ενώ τα όνειρά μου μοιάζουν σε αυτούς με δηλητήριο.
Το όνειρο των εποίκων είναι να δημιουργήσουν ένα Μείζον Ισραήλ με τον έναν εβραϊκό οικισμό δίπλα στον άλλο. Στους οικισμούς αυτούς μπορούν να κατοικούν μόνο Εβραίοι, ενώ οι Παλαιστίνιοι μπορούν να έρχονται μόνο για να δουλέψουν, σε απλές δουλειές με χαμηλό μισθό. Σε ένα τέτοιο κράτος, η δημοκρατία θα πρέπει να υποκλίνεται στους ραβίνους. H Κνεσέτ (κοινοβούλιο), η κυβέρνηση, το Ανώτατο Δικαστήριο θα επιτραπεί να συνεχίσουν να υφίστανται, υπό την προϋπόθεση ότι οι ραβίνοι θα εγκρίνουν τις αποφάσεις τους. Οι έποικοι πιστεύουν πως μόλις το Μείζον Ισραήλ γίνει μια θρησκευτική οντότητα και ένα «ιερό έθνος», ο Μεσσίας θα έρθει και η λύτρωση του εβραϊκού λαού θα πραγματοποιηθεί.
Στη φαντασία αυτή δεν υπάρχει χώρος για τον παλαιστινιακό λαό, παρά μόνο ως ταπεινού υπηρέτη και ευγνώμονα χειρώνακτα. Επιπλέον στη φαντασία των εποίκων δεν υπάρχει θέση για μένα, δεν υπάρχει θέση για το λαϊκό, σύγχρονο Ισραήλ. Οι φίλοι μου και εγώ είμαστε «εκτός», παρεκτός αν μεταμεληθούμε. Αν επιμείνουμε ότι έχουμε ένα διαφορετικό όραμα για το Ισραήλ, γινόμαστε αμέσως προδότες, αραβόφιλοι, ακόμη και ναζί.
Έχουμε όμως και εμείς ένα όνειρο για το Ισραήλ, εντελώς διαφορετικό από τη θρησκευτική φαντασία των εποίκων. Θέλουμε να ζήσουμε με ειρήνη και ελευθερία, όχι υπό την κυριαρχία των ραβίνων ούτε καν υπό την κυριαρχία του Μεσσία, αλλά με τη δική μας εκλεγμένη κυβέρνηση. Ονειρευόμαστε να απελευθερωθούμε από τη διαρκή κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών. Το Ισραήλ και η Παλαιστίνη, σχεδόν επί 40 χρόνια, είναι σαν ένας δεσμοφύλακας και ένας φυλακισμένος, δεμένοι με χειροπέδες ο ένας με τον άλλο. Έπειτα από τόσα πολλά χρόνια δεν υπάρχει πια σχεδόν καμιά διαφορά - ο δεσμοφύλακας δεν είναι ελεύθερος και ο φυλακισμένος δεν είναι ελεύθερος. Το Ισραήλ θα γίνει ελεύθερη χώρα μόνο όταν τερματισθούν η κατοχή και ο εποικισμός και η Παλαιστίνη γίνει μία ανεξάρτητη, διπλανή χώρα.
Επί 30 χρόνια οι έποικοι ήλεγχαν το Ισραήλ μέσω διαφόρων κυβερνήσεων. Προώθησαν το όραμά τους και ποδοπάτησαν τα όνειρά μας. Ήταν οι άρχοντες της χώρας. Τούτες τις ημέρες ο Αριέλ Σαρόν, ο πρωθυπουργός, προσπαθεί να κάνει ένα είδος πραξικοπήματος εναντίον της κυριαρχίας των εποίκων. Πρόκειται για προσπάθεια αποκατάστασης της αρχής της εκλεγμένης κυβέρνησης. Αν επιτύχει, το όνειρο των εποίκων μπορεί να μπλοκαριστεί και το όραμα του λαϊκού Ισραήλ μπορεί να ξαναζωντανέψει.
H μάχη στη Γάζα δεν ήταν ουσιαστικά μια μάχη ανάμεσα στον στρατό και τους εποίκους, ούτε καν ανάμεσα σε ιέρακες και περιστέρια. Όχι. Ήταν μια μάχη ανάμεσα στην Εκκλησία και το Κράτος (για να είμαστε ακριβέστεροι, ανάμεσα στη Συναγωγή και το Κράτος). Σε αυτό τον πρώτο γύρο φαίνεται ότι το λαϊκό, ορθολογικό Ισραήλ επικράτησε του φανατικού Ισραήλ. Ας μην ξεχνάμε όμως πως πρόκειται μόνο για τον πρώτο γύρο.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=756