Τι τρώνε τα «μαύρα κοράκια» και δεν ψοφούν;

Γιάννης, Τσαμουργκέλης

Μεταρρύθμιση, 2014-02-17

Έντονη η αντίδραση του υπουργού Χρυσοχοίδη στην αντίθεση που εξέφρασε η Χρυσή Αυγή για την αύξηση των διοδίων. Τόσο έντονη που ξεπέρασε αυτό το ίδιο το θέμα της συζήτησης για την αύξηση των διοδίων. Μια αύξηση παράταιρη σε σχέση με την συγκυρία, ανερμάτιστη σε σχέση με την οικονομική πολιτική (στο βαθμό που υπάρχει και που προωθεί την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων ή την ελάφρυνση των ήδη βεβαρυμμένων νοικοκυριών). Μια αύξηση που σαφέστατα ενισχύει τους κατασκευαστές σε σχέση με τους καταναλωτές της υπηρεσίας και μάλιστα με τρόπο παράφορα άδικο καθώς μεταφέρει εισόδημα στους πρώτους για μια υπηρεσία που δεν έχει ακόμα παραχθεί. Μια αύξηση που και μόνο το γεγονός ότι αποφασίσθηκε και δέσμευσε το κράτος από το 2007 και υλοποιήθηκε τώρα ανέπαφη, χωρίς επαναδιαπράγματευση λόγω σπουδαίου λόγου (όπως η κρίση και η απώλεια 30% του ΑΕΠ της χώρας για παράδειγμα), αποδεικνύει την ισχυρή επιρροή επιχειρηματικών συμφερόντων στο πελατειακό πολιτικό σύστημα που οδηγεί στον παραλογισμό της άρνησης της δυσχερούς πραγματικότητας για τους πολλούς, στο όνομα της εξυπηρέτησης των ολίγων. Άραγε, τι εμπόδισε τον υπουργό να ελέγξει τις τιμές των πρώτων υλών, τα εργατικά και εν γένει το κόστος κατασκευής του έργου ώστε να οδηγηθεί σε αναδιαπραγμάτευση της τιμής των διοδίων; Τι εμπόδισε έστω να επεκτείνει τη διάρκεια της σύμβασης περιορίζοντας ανάλογα το ύψος της αύξησης των διοδίων σε αυτή τη δυσχερή οικονομική περίοδο;

Και κάπου εδώ , όταν ζητούνται «εξηγήσεις και ονόματα», υπεισέρχονται τα «μαύρα κοράκια» και η παρέμβαση της Χρυσής Αυγής που έδωσε τη δυνατότητα στον υπουργό να υπεκφύγει.

Όμως, αν όντως χρειάζεται να βάλουμε διόδια στους ναζιστές που θα πρέπει να κληθούν να πληρώσουν το τίμημα της δημοκρατίας είτε προσαρμοζόμενοι στις αρχές της, είτε οδηγούμενοι στη φυλακή, εξίσου χρειάζεται να προστατεύσουμε τη δημοκρατία από την απαξίωση της κακής χρήσης των θεσμών της από αυτούς που θεωρούν ότι τα υπουργεία είναι τσιφλίκι, από όπου συνάπτουν και εφαρμόζουν άκριτα, αδιαφανείς συμβάσεις που αντιτίθενται ακόμα και στους κανόνες της λογικής.

Ένα τεράστιο όχι στα μαύρα κοράκια αλλά επιτέλους και ένα τεράστιο όχι σε πρακτικές που «κατατρώνε» τις σάρκες της δημοκρατίας και της εμπιστοσύνης των πολιτών στους δημοκρατικούς θεσμούς και το πολιτικό προσωπικό της.

Κανόνες ορθής διαχείρισης και διαφάνεια! Πρώτα οι κανόνες και διαφάνεια και ύστερα τα τραγούδια και τα ποιήματα….

Αλλιώς, το «παραδοσιακό» πολιτικό προσωπικό θα χρειαστεί πολλά αποσπάσματα στίχων και ποίησης για να υπεκφύγει τις εκάστοτε εξηγήσεις που θα καλείται να δώσει για τις πελατειακές πολιτικές σχέσεις, τις εξαρτήσεις και τις διαπλοκές που παράγει μια αδιαφανής δημοκρατία, δίνοντας ερείσματα στους εχθρούς της.

Ο Γιάννης Τσαμουργκέλης είναι διδάκτωρ της Οξφόρδης και Επίκουρος Καθηγητής της Διεθνούς Οικονομικής στο Παν/μιο του Αιγαίου.

Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7650