Παραφροσύνη
Γιώργος, Λακόπουλος
Τα Νέα, 2014-03-31
Από τη χθεσινή συζήτηση - ο Θεός να την κάνει - στη Βουλή γύρω από την πρόταση μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών και την απόρριψή της, προκύπτει ένα ερώτημα: γιατί κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ την πρόταση;Σύμφωνα με το Σύνταγμα, δύο τρόποι υπάρχουν να φύγει μια κυβέρνηση. Ο ένας είναι με πρωτοβουλία της: να παραιτηθεί, ή να ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας διάλυση της Βουλής και προκήρυξη εκλογών. Ο άλλος είναι να χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Με βάση τη μεταπολιτευτική κοινοβουλευτική κουλτούρα, κανένας από τους δύο δεν προκύπτει από πρόταση μομφής της αντιπολίτευσης εναντίον υπουργού, ή της κυβέρνησης συνολικά. Αλλά και τους δύο τους έχει χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει ένα ερώτημα: γιατί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υιοθετεί ένα άσφαιρο κοινοβουλευτικό όπλο; Πόσο σοβαρά μπορεί να πίστεψε ότι ένας εξωκοινοβουλευτικός υπουργός που δεν ανήκει στα δύο κυβερνητικά κόμματα θα ήταν η αχίλλειος πτέρνα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας;
Ακόμη και για έναν επιφανειακό παρατηρητή οι απαντήσεις είναι αυτονόητες: η πρόταση δεν κατατέθηκε για να πέσει η κυβέρνηση, αλλά για να ανεβεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ηθικό των στελεχών του χρειάζεται αναπτέρωση ύστερα από τη διαφαινόμενη αποτυχία ακόμη μιας λανθασμένης επιλογής - που διαπερνούσε τη ρητορική της Κουμουνδούρου τις τελευταίες ημέρες: την πρόσκληση προς τους κυβερνητικούς βουλευτές να ρίξουν την κυβέρνηση.
Προφανώς κανείς δεν σκέφθηκε ότι ακόμη και οι βουλευτές που ήταν υποχρεωμένοι - λόγω των ψηφοφόρων τους - να πυροβολούν τον Στουρνάρα για το πολυνομοσχέδιο, στην πρόταση μορφής είναι υποχρεωμένοι να τον στηρίξουν, έστω χωρίς αυταπάρνηση - και πάντως να μην τον καταψηφίσουν. Η τροπή που πήραν τα πράγματα στη Βουλή το απέδειξε.
Αν αυτή η εξέλιξη συνιστά πραξικόπημα, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή καλώς δεν συζητήθηκε η πρότασή του είναι ήδη ένα θέμα που βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων με συνταγματολόγους και πολιτικούς.
Αλλά την πρόταση αυτή καθεαυτή τη διαπερνούσε εμφανώς μόνο μία λογική: αφού χάθηκε το ενδεχόμενο να πέσει η κυβέρνηση με το πολυνομοσχέδιο, ας γίνει τουλάχιστον βαβούρα με τη μομφή κατά Στουρνάρα. Αλλά αυτό συνιστά κοινοβουλευτική παραφροσύνη. Με τον τρόπο που θα έλεγε ο άγγλος συγγραφέας Γκίλμπερτ Κ. Τσέστερτον: «Παράφρων δεν είναι αυτός που έχασε τα λογικά του, αλλά αυτός που έχασε τα υπόλοιπα και διατηρεί τα λογικά του».
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7747