Το Κοινωνικό Φόρουμ της Αθήνας και οι ΜΚΟ
Νικήτας, Λιοναράκης
Ελευθεροτυπία, 2005-09-09
Τον Απρίλιο του 2006 θα πραγματοποιηθεί στη χώρα μας το 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Την ευθύνη της διοργάνωσης ανέλαβε ειδική οργανωτική επιτροπή (Ο.Ε.).
Σήμερα, υπάρχουν πέντε ανοικτά ζητήματα.
1. Το Φόρουμ της Αθήνας δεν είναι υπόθεση της Ο.Ε. Ούτε κομματική υπόθεση. Είναι υπόθεση όλων των σκεπτόμενων Ελλήνων που προβληματίζονται για την πορεία του παγκοσμιοποιημένου κόσμου μας.
Ποιος δεν θα προσυπέγραφε για τον «άνθρωπο πάνω από τα κέρδη», για «έναν άλλον κόσμο που είναι εφικτός», για εναλλακτική παγκοσμιοποίηση; Δεν χρειάζεται να είναι ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Το Φόρουμ, στο οποίο θα πρέπει να συρρεύσουν χιλιάδες πολίτες από όλη την Ευρώπη, θα πρέπει να πετύχει! Είναι υπόθεση των περισσότερων!
2. Αυτοί οι «περισσότεροι» θα στηρίξουν και θα συμμετάσχουν στο Φόρουμ της Αθήνας. Σε αυτό θα πρέπει να βρεθούν, επαναλαμβάνω, «πέρα από ομάδες της Αριστεράς», και χιλιάδες μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ). Γι’ αυτούς η μη στράτευση σε αριστερές (αλλά και άλλες) οργανώσεις, η πρόταξη των υποθέσεων της κοινωνίας των πολιτών (εκεί όπου δραστηριοποιούνται οι ΜΚΟ) έναντι αυτών της πολιτικής κοινωνίας (όπου δραστηριοποιούνται κόμματα και οργανώσεις), η άρνησή τους να εντάξουν την όποια μερική κριτική σε γενικευμένες ιδεολογίες, είναι αυτονόητη! Και αυτό τούς διαφοροποιεί από Αριστερά και Δεξιά. Δεν έχουν αντίρρηση οι διπλανοί τους να προτάσσουν το αντίθετο. Εχουν, όμως, εάν το Φόρουμ υιοθετήσει μόνο εκείνη τη σημαία!
Ο πλούτος στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Φόρουμ δεν είναι οι οργανώσεις της Αριστεράς. Είναι οι ΜΚΟ!
3. Ενα ερώτημα. Είναι όλοι αυτοί, ας τους ονομάζουμε «δεύτερους», καλεσμένοι; Η απάντηση «ναι» δεν αρκεί! Θα γίνουν σεβαστές και οι δικές τους ευαισθησίες; Ή θα υποταχτούν όλα στις προτεραιότητες των ομάδων της Αριστεράς; Οι κατευθύνσεις που δόθηκαν στην Ο.Ε. είναι θετικές. «Να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα κινήματα, δίκτυα, οργανώσεις και άτομα - για έναν διαφορετικό κόσμο». Το ίδιο θετικό είναι και το γεγονός ότι την ευθύνη ανέλαβε ειδική ad hoc Ο.Ε.(1). Ελπιδοφόρο είναι και το ξαναζέσταμα της σχέσης με κάποιες ΜΚΟ. Οι λαθεμένες κινήσεις του Ελληνικού Φόρουμ, πριν από τη Θεσσαλονίκη του 2003, πάγωσαν τις σχέσεις με τις ΜΚΟ που είχαν αποδεχθεί έναν ρόλο «κριτικής συμπόρευσης». Σήμερα οι ΜΚΟ αυτές ξαναδοκιμάζουν! Η Greenpeace, λ.χ., ομοφώνως αποφάσισε να ξαναδοκιμάσει. Συμμετέχει, λοιπόν, στην Ο.Ε. Αποφάσισε, όμως, να έχει τα μάτια της ανοικτά. Γνωρίζω ότι το ίδιο έχουν αποφασίσει και οι άλλες ΜΚΟ (2)!
4. Κακά τα ψέματα. Στο πλαίσιο των ελληνικών κομμάτων -της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης- οι ΜΚΟ δεν είναι απολύτως αποδεκτές (και το λέω ευγενικά). Στα κείμενα που κυκλοφορούν, συχνά παραλείπεται ακόμα και ο όρος! Στη θέση του χρησιμοποιείται ο όρος «κινήματα» (που δεν είναι καθόλου συνώνυμος). Στο Φόρουμ στο Παρίσι, στην ειδική εκδήλωση για τις «σχέσεις ΜΚΟ - κομμάτων», η τρίχα των στελεχών ΜΚΟ σηκώθηκε «κάγκελο»!
«Επειδή οι ΜΚΟ αγωνίζονται κατά του καπιταλισμού είναι φυσικοί σύμμαχοί μας», είπαν οι ομιλητές της Αριστεράς! Μία ασήμαντη λεπτομέρεια. Η εν λόγω υπόθεση εργασίας δεν υφίσταται!
Στην Ελλάδα υπάρχουν 50-60. ΜΚΟ. Το ερώτημα είναι σαφές. Είναι καλεσμένες; Ως τέτοιες. Με το όνομα ΜΚΟ και με τις δικές τους προτεραιότητες.
5. Στο Φόρουμ της Αθήνας η «λογική της λαμαρίνας» πρέπει να ηττηθεί πριν ακόμα εμφανιστεί! Ηταν το μέσον συκοφάντησης του Φόρουμ στη Φλωρεντία και στη Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 2003. Και στις δύο περιπτώσεις όλα τα κεντρικά μαγαζιά οχυρώθηκαν με λαμαρίνες. Με μία διαφορά. Στην περίπτωση της Φλωρεντίας, οι συκοφάντες εξετέθησαν. Γιατί οι οργανωτές περιφρούρησαν το Φόρουμ. Στην περίπτωση, όμως, της Θεσσαλονίκης, οι συκοφάντες δικαιώθηκαν (εμπρησμοί, βία). Για την ήττα «της λαμαρίνας» υπάρχουν συνταγές.
Ημαζική συμμετοχή των «δεύτερων» (που λέγαμε)! - Ο αποκλεισμός του «μαύρου μπλοκ» (αναρχικοί)! Το μπλοκ θα πρέπει να πάρει σαφές μήνυμα (όπως πήρε και στη Φλωρεντία). Δεν υπάρχει πρόσκληση. Ενώ κατά τη διαδήλωση, η υγειονομική ζώνη μεταξύ Φόρουμ και «μαύρου μπλοκ» πρέπει να παραμείνει μεγάλη!
1. Το Ελληνικό Φόρουμ «παραμένει μια συνάντηση μικρών ή μεγαλύτερων ομάδων της Αριστεράς». Στέλιος Παππάς, στέλεχος του Συνασπισμού, «Αυγή» 24/3/2004.
2. Πρέπει να αποδεχτούμε «την πολλαπλότητα των συλλογικοτήτων... όχι όπως στη Θεσσαλονίκη το 2003, που επικράτησαν οι μηχανισμοί, και οδήγησαν σε απαξίωση την πολιτική των συλλογικοτήτων -γεγονός που οφείλεται στην ανεπάρκεια της Αριστεράς- να διαμορφώσει κουλτούρα Φόρουμ και δομή Φόρουμ με αυτοπεριορισμό των κομμάτων». Παν. Γιούλης, στέλεχος του Φόρουμ, «Εποχή» 6/7/2003.
nilion@otenet.gr
Εκτύπωση στις: 2024-04-27
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=775