Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η αριστερή ακηδία

Αιμίλιος, Ζαχαρέας

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2014-06-03


Τι εκφράζουν στην ουσία τους οι απόψεις των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών ρευμάτων στην Ευρώπη και στην Αμερική, ήδη από την αρχή της δεκαετίας του ‘80; Συνοπτικά, τη βούλησή τους να επιβάλουν στα κράτη και στην Ελλάδα, τα τελευταία μάλιστα 4-5 χρόνια, τα παρακάτω:

Να σταματήσουν τις ανοησίες για το κράτος ευημερίας το οποίο συρρικνώνει την ισχύ των ατομικών δυνάμεων της κοινωνίας, ήτοι τα animal spirits του Ανταμ Σμιθ. Κάτω η προστασία των εργαζομένων, δηλαδή των συνδικάτων, εμπρός για το ελάχιστο κράτος που εγκαινιάστηκε από τον Ρ. Νόζικ, κάτω οι οπαδοί της δημόσιας παιδείας κ.λπ. Προκαλείται ο άνθρωπος να πλουτίσει με το laissez-faire, να ομνύει στην ασύδοτη αγορά, τον ανταγωνισμό, τον αγώνα για επιβίωση. Τελικά, μας καλούν να δαρβινοποιηθούμε! Επιπλέον, δεν είναι λίγοι οι οικονομολόγοι του ρεύματος αυτού που προτείνουν να στοιχηθούμε πίσω από τις διακηρύξεις του Μίλτον Φρίντμαν. Ο υπερ-νεοφιλελεύθερος (αλλά μεγάλος οικονομολόγος) προσπάθησε να ενισχύσει το Αμερικανικό Σύνταγμα μ’ ένα καινούργιο άρθρο, το εξής: «Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει το καλό αλλά με έξοδά του»!

Αυτές τις απόψεις, οι οποίες με διάφορες παραλλαγές επιδιώκεται να εφαρμοστούν και στην Ελλάδα, η Αριστερά θεωρεί πως η Ν.Δ. συνολικά και το ΠΑΣΟΚ υπηρετούν. Αλλωστε το αποδεικνύουν τα ληφθέντα μέτρα της τετραετίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί την κυβέρνηση, η άνοδος στην οποία καθόλου δεν σημαίνει και την εξουσία, αρνείται να δει τις αποχρώσεις και τα διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα που κυκλοφορούν μέσα στη φιλελεύθερη δημοκρατική παράταξη και τις άλλες πολιτικές, δημοκρατικές δυνάμεις. Αδυνατεί να προσδιορίσει τους υφιστάμενους συσχετισμούς δυνάμεων στην κοινωνία και τους θεσμούς προκειμένου να διευρύνει τα ρήγματα, να ενισχύσει τις αντιστάσεις, να ανοίξει δρόμους επικοινωνίας με τους άλλους. Είναι δυστύχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ που κατακλύστηκε από εκτεταμένη μικροαστική παθολογία και πνίγει έναν απελευθερωτικό μηχανισμό αποφάσεων λυτρωτικό για το παρόν και το μέλλον του τόπου.

Αριστερή πολιτική δεν είναι να λέει συνεχώς η ηγεσία σ’ έναν λαό χειμαζόμενο πως όλος ο βίος είναι εξαθλίωση, πείνα, ανεργία, ζόφος, απελπισία, ασφυξία, θάνατος. Δεν είναι Αριστερά ο θρίαμβος της απελπισίας. Ο λαός θέλει ανάσα τώρα! Να εγκαταλείψουμε τη ραθυμία και τα εύκολα. Να αναζητήσουμε ό,τι αποκαλείται νόημα σε κάθε πρόβλημα. Το νόημα των πραγμάτων δεν είναι παρά μια πολλαπλότητα αλληλεξαρτώμενων ανθρώπων με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Το νόημα είναι μια κοινωνική κατηγορία και το περιεχόμενό του αναζητείται σε μια πολλαπλότητα ανθρώπων συνδεδεμένων μεταξύ τους.

Τι υπαινίσσονται τα παραπάνω; Πως η Αριστερά που διεκδικεί την κυβέρνηση οφείλει να διερευνά την έκταση και το βάθος της σημερινής κρίσης και πρωτίστως την ηθική της πλευρά. Είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσει η ηγεσία της πως η ανάγκη να σωθεί η χώρα επιβάλλει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε με τους αντιπάλους μας; Πως το νόημα της τρέχουσας διαμάχης είναι ακριβώς η ανάπτυξη της κουλτούρας και του πολιτισμού της συνεργασίας κυρίως με τους αντιπάλους μας; Αυτός είναι ο δρόμος για τη σωτηρία της πατρίδας μας στην παρούσα φάση. Αν η Αριστερά και διάφορες άλλες δυνάμεις αρνηθούν να υπηρετήσουν αυτή την ανάγκη που πηγάζει από τα πράγματα και τους υφιστάμενους συσχετισμούς δυνάμεων, τότε η ωραία αρχαία ελληνική λέξη «ακηδία» αρμόζει στην πρακτική της και της προσδίδει τον χαρακτηρισμό της ακηδούς Αριστεράς.

Στρατηγικό σφάλμα περιωπής κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας πως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να εξοβελιστούν από το προσκήνιο. Υπάρχει μεγάλος χώρος συνάντησης προκειμένου να εξασφαλιστεί η σωτηρία της χώρας σε σταθερή βάση. Ουδέποτε υπήρξα θιασώτης της Κεντροαριστεράς. Αντιθέτως, είναι ανάγκη να ανακαλύψουμε εκ νέου τη γόνιμη ιστορική αντίθεση Αριστεράς-Δεξιάς, προς το παρόν όμως προέχει να συναντηθούμε με τους άλλους για να βγάλουμε την πατρίδα μας από το αδιέξοδο.

Με την υφιστάμενη κατάσταση στη δημόσια διοίκηση και τη μισή Ελλάδα εναντίον της Συριζαϊκής διακυβέρνησης, θα τιναχτούν τα πάντα στον αέρα και η αριστερή εκδοχή θα θαφτεί για δεκαετίες.

Αν η Αριστερά στην παρούσα φάση αγωνιστεί να ενώσει το έθνος όπως στην Κατοχή –γιατί μόνον έτσι σώζεται κάθε φορά η χώρα–, τότε θα διαδραματίσει ιστορικό ρόλο. Αν επιμένει στο αρνητικό «τώρα», θα καταστραφεί.

Για τη μεγάλη αυτή πολιτική χρειάζονται τα ζωντανά σύμβολα του έθνους, με πρώτο τον μεγαλύτερο εν ζωή Ελληνα, τον Μίκη Θεοδωράκη. Σημαντικό ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει και ο Μανώλης Γλέζος, καθώς και άλλοι σπουδαίοι Ελληνες, πιέζοντας τους ακηδείς πολιτικούς –αυτούς όμως διαθέτουμε– να συναντηθούν στον αγώνα όχι του θριάμβου της «παράταξης» ή του «κόμματος», αλλά της σύνολης χώρας. Πρόκειται για «κτήμα ες αεί» προς όλες τις επόμενες γενιές!

Συμπέρασμα: το να αγωνίζεται αποκλειστικά ο ΣΥΡΙΖΑ για την ενότητα της Αριστεράς στην παρούσα φάση σημαίνει ματαίωση της προσπάθειας να σωθεί ο τόπος. Αντίθετα, με το να πρωταγωνιστήσει για να συνενώσει τις δυνάμεις του έθνους, μαζί με τη φιλελεύθερη δημοκρατική παράταξη και τη σοσιαλδημοκρατία, θα αποδείξει τον ηγετικό ρόλο της σύγχρονης Αριστεράς όχι μόνο στη χώρα αλλά και στην Ευρώπη.


Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7831