Μια κριτική που ασκείται συχνά τον τελευταίο καιρό στη ΔΗΜΑΡ είναι ότι η πολιτική κατεύθυνση της και πάλι «δεν είναι ξεκάθαρη». Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζουν πολλοί και από διάφορες πλευρές ότι δεν είναι συμβατός ο στόχος της εναλλακτικής, προοδευτικής, αριστερής διακυβέρνησης με πλήρη οριοθέτηση προς την ΝΔ με τον στόχο της συσπείρωσης της κεντροαριστεράς. Βασικό επιχείρημα τους είναι:
Η δεδομένη πολιτική σύμπλευση και συγκυβέρνηση ενός μέρους της κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, Ελιά) με την ΝΔ.
Η άρνηση ενός άλλου μέρους της (Ποτάμι) έστω και να συζητήσει για μια κυβέρνηση της αριστεράς και κεντροαριστεράς, άρνηση που αποκαλύπτει τις στρατηγικές επιλογές της ηγεσίας του Ποταμιού.
Πρόκειται για μια κριτική ευλογοφανή, που επικοινωνιακά επιτείνει τις δυσκολίες που αντικειμενικά αντιμετωπίζει αυτό τον καιρό η ΔΗΜΑΡ. Μερικές φορές όμως, τα προφανή δεν είναι και αληθινά.
Γιατί στην πολιτική σημασία έχει η ιεράρχηση των στόχων που βάζεις. Εφόσον αυτή η ιεράρχηση είναι σαφής, τα διλήμματα και οι αντιθέσεις που συνέχεια θα βγάζει η πολιτική πράξη επιλύονται από μόνα τους.
Βασική κατεύθυνση κάθε κόμματος είναι αυτή που συνδέεται με το πρόβλημα της κυβέρνησης και της εξουσίας. Όλα τα άλλα έπονται. Η ΔΗΜΑΡ σ’ αυτό το ζήτημα έχει λοιπόν ξεκάθαρη θέση. Προοδευτική διακυβέρνηση χωρίς την ΝΔ. Με δεδομένα τα πρόσφατα εκλογικά και τα δημοσκοπικά δεδομένα, καμιά περαιτέρω επεξήγηση δεν είναι αναγκαία.
Η ΔΗΜΑΡ επιδιώκει να έχει σημαντική πολιτική και προγραμματική επιρροή σ’ αυτή την προοδευτική διακυβέρνηση. Κάνει καλά; Κατά τη γνώμη μου ναι, η συμβολή της ΔΗΜΑΡ στην αποτελεσματικότητα και στην πρωθητική δυναμική αυτής της διακυβέρνησης μπορεί και πρέπει να είναι μεγάλη.
Οπότε η ΔΗΜΑΡ βάζει σαν στόχο την συσπείρωση των δυνάμεων της κεντροαριστεράς ώστε να διαδραματίσουν τον ζητούμενο σημαντικό ρόλο στην προοδευτική διακυβέρνηση. Άλλωστε ένας στόχος «κυβέρνησης της αριστεράς» χωρίς καθόλου στήριξη από την κεντροαριστερά μάλλον είναι ανέφικτος με την σημερινή εκλογική αριθμητική.
Θα ανταποκριθούν σταθερά μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της προσπάθειας οι άλλες δυνάμεις της κεντροαριστεράς; Θα ανταποκριθούν μερικές, θα υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις στο χώρο; Δεν υπάρχει όφελος από το να μπούμε σε σενάρια.
Η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι η ΔΗΜΑΡ θα ακολουθήσει το πολιτικό αυτό σχέδιο της με συνέπεια και τελικά θα βγει ωφελημένη και η ίδια σαν πολιτική δύναμη και η χώρα.
Αυτοί που την λοιδωρούν σήμερα στα ΜΜΕ απλώς έχουν άλλο, αντικειμενικά αντίπαλο πολιτικό σχέδιο στο μυαλό τους για την κεντροαριστερά και για τις πολιτικές εξελίξεις. Και φοβούνται, όσο και αν ακούγεται παράξενο αυτό μετά το δυσμενές αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, το ενδεχόμενο η ΔΗΜΑΡ να προχωρήσει αποφασιστικά και να συμβάλλει, μαζί με όποιον θέλει αλλά χωρίς όποιον δεν θέλει, στη συγκρότηση της εναλλακτικής προοδευτικής διακυβέρνησης.
Γιατί φοβούνται; Γιατί υπάρχει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα που διαθέτει η ΔΗΜΑΡ, μέσα στην κρίση της. Ότι είναι η μόνη δύναμη της κεντροαριστεράς που λέει σήμερα το αυτονόητο. Ότι στρατηγικός σύμμαχος της κεντροαριστεράς δεν μπορεί να είναι η σκληρή δεξιά του Αντώνη Σαμαρά, δεν το δέχονται αυτό οι πολίτες που την ψηφίζουν σε όποια εκδοχή της, παραδοσιακή ή postmodern, δεν το δέχεται η απλή πολιτική λογική.
Και η απλή λογική, κάποια στιγμή παίρνει την εκδίκηση της.
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7911