Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Βρε Σταύρο, τώρα θυμήθηκες τα σκουπίδια στις παραλίες;

Γιώργος, Βεργόπουλος

www.badiera.gr, 2014-07-23


Η εμφάνιση στην Ελλάδα ενός κόμματος, του Ποταμιού, που κάνει σημαία του τον μεταμοντερνισμό δεν ήταν απρόβλεπτη εξέλιξη. Οι βασικές ιδέες του postmodern έχουν μπολιάσει επί δεκαετίες την κοινωνία μας, έχουν προβληθεί κατά κόρον από τα ΜΜΕ, έχουν διαμορφώσει συνειδήσεις στις νεότερες ηλικίες. Το ακροατήριο ήταν έτοιμο λοιπόν από καιρό.

Για να είμαστε βέβαια ακριβείς, ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν αξιοποιεί το σύνολο των απόψεων του μεταμοντερνισμού στο πολιτικό του εγχείρημα. Με τον εκλεκτικισμό που συνηθίζεται στην πολιτική, διαλέγει μια – δυο βασικές και εύπεπτες έννοιες και πάνω σ’ αυτές χτίζει το πολιτικό και κυρίως επικοινωνιακό οικοδόμημα του.

Οι έννοιες αυτές είναι η αποδόμηση των συλλογικών εννοιών και ταυτοτήτων και η άρνηση των βασικών αντιθέσεων. Με αυτές σαν εργαλεία, το Ποτάμι προβάλλει έναν απλό, κατανοητό ως και φαινομενικά αυτονόητο πολιτικό λόγο, ιδιαίτερα ελκτικό στους νέους.

Ποιο είναι το μεμπτό από την οπτική γωνία της αριστεράς ( η οποία κατά δήλωση του δεν ενδιαφέρει καθόλου τον κ. Θεοδωράκη, αλλά εξακολουθεί να ενδιαφέρει τον υπογράφοντα και άλλους ξεροκέφαλους σ’ αυτή τη χώρα) ;

Ότι αυτός ο επιφανειακά αυτονόητος πολιτικός λόγος υποκρύπτει μέσα στην φαινομενική νεωτερικότητά του την σύμπλευση με τις βασικές συντηρητικές επιλογές για τη χώρα. Γεγονός προφανές για όποιον αντιλαμβάνεται τι σημαίνει η αποδόμηση των συλλογικών εννοιών και ταυτοτήτων και η άρνηση των βασικών αντιθέσεων, αλλά απαραίτητο να εξηγηθεί με όρους τρέχουσας πραγματικότητας, ακόμη και με παραδείγματα. Ώστε να μην «πέφτουμε από τα σύννεφα» για άλλη μια φορά όταν ο καθένας κάνει τις επιλογές του κάποια κρίσιμη στιγμή που αργά ή γρήγορα θα έλθει.

Το Ποτάμι λοιπόν ασκεί δριμύτατη κριτική στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου αλλά την ίδια στιγμή αρνείται κάθε πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο αυτής της κριτικής. Δεν έχουν σημασία για το Ποτάμι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και οι κοινωνικές δυνάμεις που τις υπαγορεύουν. Φταίμε όλοι, σε μια παραλλαγή του Παγκάλειου «μαζί τα φάγαμε».

Για παράδειγμα, ας δούμε το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς. Το Ποτάμι συμφωνεί ότι με το νομοσχέδιο εξυπηρετούνται «μικρά και μεγάλα συμφέροντα». Αλλά βγάζει και μοιράζει ένα φυλλάδιο «με σκοπό να τονίσει ότι πέρα από τις κακές κυβερνήσεις και τη συλλογική ευθύνη, υπάρχει και η ατομική ευθύνη του καθενός για την προστασία της παραλίας και του αιγιαλού». Και κεντρικό σύνθημα «να αφήσουμε στην παραλία μόνο τις πατημασιές μας».

Βρε Σταύρο, αλήθεια είναι κι αυτό, αλλά τώρα το θυμήθηκες; Η περιβαλλοντική συνείδηση είναι θέμα εδώ και δεκαετίες, πολύς κόσμος δίνει μάχη γι’ αυτό και θα συνεχίσει να δίνει. Αλλά τη βδομάδα του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό θυμήθηκες τις καθαρές παραλίες; Είναι σαν το ανέκδοτο «ναι, αλλά και σεις βασανίζετε τους μαύρους».

Υποθέτω ότι όταν κατέβει κάποιοι νομοσχέδιο που επιτρέπει τις μαζικές απολύσεις, το Ποτάμι θα μοιράσει φυλλάδιο που θα λέει ότι κακές είναι οι μαζικές απολύσεις αλλά μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν εργάτες που χτυπάνε τα παιδιά τους. Ας διορθώσουμε πρώτα αυτό και βλέπουμε και για τις μαζικές απολύσεις.

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, φίλε Σταύρο. Κρύβεις την συλλογική ευθύνη (δική σου έκφραση) όσων παίρνουν αποφάσεις για αυτή τη χώρα, πίσω από την ατομική ευθύνη του καθενός μας, που ως γνωστόν είναι θέμα παιδείας, κουλτούρας, και ξέρω γω τι άλλο. Μέχρι να διορθώσουμε αυτό, ας αφήσουμε τους άλλους να κυβερνάνε. Απλώς ας αλλάξουμε πρόσωπα, ας βάλουμε το Σταύρο αντί του Βενιζέλου. Αλλά με τις ίδιες πολιτικές.

Και φυσικά, το Ποτάμι έχει σταθερή αντίθεση προς τις «μεγάλες αφηγήσεις». Ποια αριστερά, κεντροαριστερά, λαϊκά συμφέροντα; Το Ποτάμι ενδιαφέρεται για τη χώρα γενικώς, το είπε ξεκάθαρα στην απάντηση στον Κουβέλη ο Σταύρος. Και στη επόμενη συνέντευξη του τόνισε: Το Ποτάμι είναι «το κόμμα του διαλόγου, προσπαθεί να βρει λύσεις».

Ωραία ακούγονται αυτά τα μεταμοντέρνα, ε; Ενδιαφερόμαστε για τη χώρα γενικώς και με το διάλογο να βρούμε λύσεις. Όοοολοι μαζί. Κι αυτοί που πλούτισαν από τα υπερτιμολογημένα μεγάλα έργα, κι αυτοί που σπεκούλαραν ενάντια στο εθνικό χρέος, τους μήνες πριν μπούμε στο ΔΝΤ. Γιατί στο κάτω κάτω και η απολυμένη καθαρίστρια φταίει. Έχει ατομική ευθύνη που κάποτε ψώνισε παπούτσια χωρίς απόδειξη. Αν είχε φορολογική συνείδηση, δεν θα ήμασταν εδώ που είμαστε.

Λοιπόν όχι, αγαπητέ Σταύρο. Ακόμη και αν όλοι οι φτωχοί άνθρωποι στην Ελλάδα είχαν φορολογική συνείδηση, πάλι στον ίδιο λάκκο θα ήμασταν χωμένοι ως χώρα. Γιατί τα πολλά λεφτά φαγώθηκαν αλλού. Και γιατί και σήμερα που η κάθε απολυμένη καθαρίστρια υποφέρει, απολύεται, πεινάει, προκοπή δεν έχουμε δει.

Ναι, χρειάζονται αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, αγαπητέ Σταύρο. Ναι, χρειάζεται οικολογική συνείδηση και προσωπική φορολογική ευθύνη του καθενός μας και πολλά άλλα. Αλλά χρειάζεται και να αλλάξουν οι πολιτικές, να παλέψουμε για την ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη, να μην ξεπουληθεί η χώρα. Και κάθε στιγμή υπάρχουν προτεραιότητες, πολιτικές επιλογές, με ποιόν θα πας και ποιον θ’ αφήσεις.

Πολύ φοβάμαι αγαπητέ Σταύρο, ότι αυτά όλα τα ξέρεις καλύτερα από μένα. Μυαλό σίγουρα έχεις. Αλλά κάνεις το παιχνίδι σου και έχεις τα σχέδια σου. Δε θα φταις εσύ, εμείς θα φταίμε αν δεν μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε με τους συμπολίτες μας, ιδιαίτερα με τους νέους, για να τους εξηγήσουμε και το παιχνίδι και τα σχέδια.

Θα τελειώσω με ένα αληθινό ανέκδοτο, από τα φοιτητικά αμφιθέατρα της νιότης μας. Τότε λοιπόν εμείς στον Ρήγα είχαμε ένα σύνθημα «Εκτός από τον ιμπεριαλισμό, υπάρχει και η μοναξιά». Και έριχνε βάρος ο Ρήγας σε θέματα διαπροσωπικών σχέσεων, ελευθεριών, φεμινισμού, πολιτισμού. Πολύ καλά κάναμε και είχε κάνει θραύση και το συνθηματάκι. Μερικές φορές όμως το παρακάναμε και ξεχνάγαμε τα υπόλοιπα.

Σηκώνεται λοιπόν μια μέρα σε συνέλευση στο Πολυτεχνείο νομίζω ένα παιδί από την ΚΝΕ, σε μια συζήτηση για τις αμερικανικές βάσεις (που έφευγαν … μένοντας τότε), και λέει «Σύντροφοι του Ρήγα, να σας θυμίσω ότι εκτός από τη μοναξιά, υπάρχει και ο ιμπεριαλισμός».


Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7926