Οι Γαλάτες πέθαναν
Μιχάλης, Μητσός
Τα Νέα, 2014-08-02
Κι έτσι καταφέραμε να χωριστούμε σε δύο στρατόπεδα ΚΑΙ για την Αργεντινή. Αφορμή μια δήλωση που, εν τη ρύμη του λόγου του, έκανε πριν από δύο χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν ψύχραιμα να αντλήσουμε μερικά μαθήματα από αυτή την «επιλεκτική χρεοκοπία».
1 Η κυβέρνηση της Κριστίνα Φερνάντες ευθύνεται για πολλά δεινά, στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως έχει ένα «πόιντ». Η Αργεντινή πλήρωσε το δημόσιο χρέος της και τήρησε τις δεσμεύσεις της απέναντι στους «κουρεμένους» ιδιώτες ομολογιούχους. Εμενε 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια, το οποίο διεκδικούν οι λεγόμενοι «γύπες» που δεν δέχθηκαν το κούρεμα. Δεν πρόκειται για ένα ποσό που δημιουργεί πρόβλημα στη χώρα. Αν όμως πληρωνόταν μπορεί να ήγειραν ανάλογες αξιώσεις αναδρομικά και οι υπόλοιποι. Το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι ηθικό, κάτι που ενδεχομένως να μην έχει μεγάλη σημασία, είναι όμως και εξόχως πολιτικό. Δεν μπορεί να υπαγορεύουν την ατζέντα τα hedge funds. Ούτε ένας δικαστής της Νέας Υόρκης.
2 Κακώς δηλαδή η κυβέρνηση Παπαδήμου πλήρωσε τον Μάιο του 2012 ένα ομόλογο αγγλικού Δικαίου; Οχι, κάλλιστα έπραξε, κι ας είχε κατηγορηθεί ο τότε πρωθυπουργός από την αντιπολίτευση. Πρώτον, επειδή δεν υπήρχε εδώ κίνδυνος ανάλογων αξιώσεων. Δεύτερον, επειδή το ζήτημα αφορούσε ένα διαφορετικό Δίκαιο, όχι τον εκβιασμό μερικών επαγγελματιών πτωματολάγνων. Τρίτον, επειδή η Ελλάδα είχε συμφέρον να αποφύγει τη σύγκρουση.
3 Ο Τσίπρας είχε άδικο, το έχει άλλωστε πλέον καταλάβει: ευτυχώς που η Ελλάδα δεν έγινε Αργεντινή. Οι κρίσεις που γνώρισαν οι δύο χώρες έχουν πολλά κοινά σημεία, και κυρίως την αναντιστοιχία μιας σκληρής νομισματικής πολιτικής με μια χαλαρή δημοσιονομική πολιτική, αλλά οι οικονομίες τους δεν είναι συγκρίσιμες. Αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε θα αναγκαζόταν κατά πάσα πιθανότητα να αποχωρήσει από την ευρωζώνη. Και σε αυτή την περίπτωση το σοκ θα ήταν μεγαλύτερο από εκείνο που έζησε η Αργεντινή, αφού η χώρα μας δεν διαθέτει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους και τη βιομηχανική βάση της λατινοαμερικανικής χώρας. Με ελικόπτερο θα έφευγαν λοιπόν τότε όλοι, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι.
4 Τα δύσκολα για τη Φερνάντες αρχίζουν τώρα. Η πρόεδρος έχει ένα δίλημμα: ή θα παίξει σύμφωνα με τους κανόνες, αξιοποιώντας τη συμπάθεια που απέσπασε τις τελευταίες ημέρες, ή θα συνεχίσει να κοροϊδεύει τους συμπατριώτες της και τον υπόλοιπο κόσμο, πουλώντας αντιιμπεριαλισμό και ανακοινώνοντας πλαστά στατιστικά στοιχεία. Ο λαϊκισμός όμως δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις στον υψηλό πληθωρισμό, την εκρηκτική ανεργία και την αφόρητη εγκληματικότητα.
5 Η παγκοσμιοποίηση περιπλέκει, αλλά και απλουστεύει τα προβλήματα. Δεν υπάρχουν νησίδες σοσιαλισμού σε έναν καπιταλιστικό κόσμο. Οι ανυπότακτοι Γαλάτες μπορεί να ήταν συμπαθείς, αλλά πέθαναν. Το να θεωρείς ότι έχεις δίκιο δεν είναι αρκετό - πρέπει να σε πιστεύουν και οι άλλοι. Για τον σκοπό αυτόν χρειάζεσαι συμμάχους. Και για να έχεις συμμάχους πρέπει να είσαι αξιόπιστος. Η αξιοπιστία κτίζεται. Οταν λες τη μια μέρα το ένα και την άλλη το άλλο, τη χάνεις. Και στο τέλος μένεις μόνος.
Εκτύπωση στις: 2024-04-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7943