Σαλάτα

Γιώργος, Λακόπουλος

Τα Νέα, 2014-09-23

Πρόγραμμα ακριβώς δεν το λες. Περισσότερο είναι απαρίθμηση σχολιασμών που καταπίνουν και κάποιες όντως πρωτότυπες ιδέες. Κατά τα λοιπά, τα «21 σημεία» που παρουσίασε ο Στ. Θεοδωράκης για Το Ποτάμι, είναι καλή προσπάθεια που θα είχε ενδιαφέρον με καλύτερη επεξεργασία.

Το γενικό χαρακτηριστικό του «προγράμματος» είναι ότι δεν έχει διακριτό πολιτικό πλαίσιο ούτε το διαπερνά κάποια ιδεολογία. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ οι όροι: Αριστερά, Δεξιά, προοδευτικό, συντηρητικό, σοσιαλισμός, νεοφιλελευθερισμός. Για τους συντάκτες του υπάρχουν μόνο ουδέτερες «λύσεις», επί χάρτου φυσικά. Και οι «άξιοι», τους οποίους «Το Ποτάμι θα φέρει μπροστά». Τι ακριβώς σημαίνει «άξιος» χωρίς προσανατολισμό; Υπάρχει πολιτικό πρόγραμμα χωρίς πολιτική ή πολιτική χωρίς ιδεολογία; Στο τέλος, αντί για κυβερνητικό πρόγραμμα βγαίνει σαλάτα.

Σταχυολογώντας τα «21 σημεία» συναντά κανείς απίστευτες ιδέες. Οπως π.χ. οι «κληρώσεις αυτοκινήτων για τις αποδείξεις των ελεύθερων επαγγελματιών» για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής! Κάποιοι υπολογισμοί γίνονται στον αέρα: να επενδυθούν σε δύο χρόνια 10 δισ. ευρώ - από... ομόλογα του Δημοσίου - σε δημόσια έργα, οπότε θα προκύψουν 200.000 νέες θέσεις εργασίας και αυτές θα δημιουργήσουν άλλες τόσες «μέσω κατανάλωσης και φόρων»!

Αλλού, σε κουβέντα να βρισκόμαστε: «Επείγει η αντικατάσταση του Δουβλίνου ΙΙ» για τους μετανάστες. Ωραία. Μόνο που 25 χώρες το έχουν απορρίψει ήδη.

Κάποιες προτάσεις είναι μάλλον περίεργες ή άσχετες! Π.χ., να εμπλακεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην... επιλογή της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Ή να διατεθεί το πρωτογενές πλεόνασμα στην αντιμετώπιση της ανεργίας.

Το Ποτάμι λανσάρει τα «21 σημεία» του ως - ακοστολόγητες - λύσεις που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα «ευρηματικά» σε ένα κείμενο στο οποίο περισσεύουν οι λέξεις «χρειάζεται», «πρέπει», «να κάνουμε», «μπορούμε» που καταλήγουν σε πληκτικές κοινοτοπίες. «Η μείωση της φορολογίας είναι αναγκαία αναπτυξιακή πολιτική». «Προτείνουμε δεκαετή σχεδιασμό πολιτικής πολιτισμού». «Η πολυνομία είναι εχθρός της ανάπτυξης».

Σωστά. Αλλά η γλαύκα έχει κομιστεί στην Αθήνα εδώ και αιώνες. Επιπλέον, στην πολιτική ισχύει αυτό που έλεγε ο αμερικανός δημοσιογράφος Εντουαρντ Μάροου: «Η βασική μας υποχρέωση είναι να μην παίρνουμε τα σλόγκαν για λύσεις».

Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=7999