Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Κανείς πανεπιστημιακός

Σοφιανός, Χρυσοστομίδης

Αυγή της Κυριακής, 2005-09-25


...ΚΑΙ, ΒΕΒΑΙΑ, άλλο είναι το "κοσμικό κράτος" και άλλο το "κράτος του Θεού". Το πρώτο υπάρχει για να διευκολύνει τη ζωή των πολιτών μιας συντεταγμένης πολιτείας, ενώ το δεύτερο για να εξυπηρετεί μεταφυσικές ανάγκες. Και όταν μπερδεύουμε το "κοσμικό κράτος" με το "κράτος του Θεού" τι γίνεται; Τότε ανακαλύπτουμε τα "πανεπιστήμια Χριστόδουλου", ακριβέστερα συντηρούμε -- προάγουμε -- τις φιλοδοξίες Χριστόδουλου για συνδιοίκηση του κράτους!

ΜΗΠΩΣ υπερβάλλουμε; Μήπως έχει δίκιο η υπουργός Παιδείας κ. Μαριέττα Γιαννάκου όταν διαβεβαιώνει ότι οι τέσσερις ιερατικές σχολές που αναβαθμίζονται σε πανεπιστήμια δεν θα εξομοιωθούν με... πανεπιστήμια, αλλά θα λειτουργούν στο πρότυπο των σχολών των Ενόπλων Δυνάμεων; Αλλά αν τα πράγματα είναι τόσο αθώα, αν οι φοιτητές των (εφεξής) "Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών" θα εισάγονται με το καθεστώς των πανελλαδικών εξετάσεων, τότε προς τι το... "σημείωμα του δεσπότη" και η "συνέντευξη" σε διορισμένη επιτροπή;

ΚΑΠΟΙΟΙ, ενδεχομένως, θα πουν ότι η πολλή ρητορεία βλάπτει και ότι -- επιτέλους -- η "αναβάθμιση" (ή η "ανωτατοποίηση") μιας σχολής δεν μπορεί να εξομοιώνεται με τον "λοιμό". Σωστά. Αρκεί η "αναβάθμιση" αυτή να μην οδηγεί στους Αγιατολάχ! "Ο όρος -- δήλωσε ο πατήρ Γ. Μεταλληνός, κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών -- μπορεί να μην ακούγεται ευχάριστα, αλλά, δυστυχώς, εκεί καταλήγουμε". Αλλά, ίσως, απ’ όλες τις, ως τώρα, αντιδράσεις πολιτικών κομμάτων, βουλευτών, πανεπιστημιακών ή απλών ανθρώπων, η πιο αποκαλυπτική -- και, ταυτόχρονα, συγκλονιστική -- να είναι η δήλωση του Σάββα Αγουρίδη, ομότιμου καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και πολύτιμου συνεργάτη της "Αυγής": "Δεν επιθυμούν φοιτητές με ελεύθερο πνεύμα, αλλά υπηκόους για να τους υπηρετούν... Κάποιος (ωστόσο) πρέπει να τους πει: Από τους μητροπολίτες που διαλέγετε δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε κανέναν".

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ευκαιρία: Θα μπορούσατε να φαντασθείτε τον μητροπολίτη Άνθιμο να διδάσκει στις "Ακαδημίες" Χριστόδουλου; Και τι θα διδάσκει, άραγε; Ότι είναι εκ του Θεού τεταγμένος να αποκηρύσσει τον Δαρβίνο, τον Ρήγα Φεραίο, τον Κοραή, τους Αλβανούς, τους Σκοπιανούς, τα αγάλματα των Σκοπιανών και τον... Αντώνη Καρκαγιάννη; [Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης αμφισβητεί ακόμη και τη "δημοσιογραφική ιδιότητα" του αγαπητού συναδέλφου!]. Κατά τα άλλα, ο ευκλεής ιεράρχης επαίρεται ότι συνεχίζει την παράδοση αγωνιστών όπως των Χρυσοστόμου Σμύρνης, Χρυσάνθου Αθηνών και άλλων πολλών και, φυσικά, δοξολογεί τον Κύριο που μας έσωσε από τη "δαγκάνα του σοβιετικού ολοκληρωτισμού"... Προσωπικά, πάντως, δεν έχω πρόβλημα να παραδεχθώ ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κ. Άνθιμος διατυπώνει "ευθαρσώς" τη γνώμη του. Όταν, λόγου χάρη, ρωτήθηκε, πέρσι, αν η Εκκλησία πρέπει να συναινέσει στην ανέγερση τζαμιού, στην Αθήνα, απάντησε "ναι", υπό την αίρεση ότι "θα μας δώσουν την Αγιά Σοφιά"! Αλλά όταν η κουβέντα γυρνά στην επτάχρονη τυραννία, στην "αριστίνδην Ιερά Σύνοδο" που έστησε η συμμορία Παπαδόπουλου - Παττακού, και σε όλους όσοι την προσκύνησαν τότε, οι λογής "Άνθιμοι" σιωπούν. Και ξέρουν γιατί.

*****

ΦΥΣΙΚΑ θα μπορούσα να συνεχίσω πάνω στον ίδιο καμβά: Για την "ποιότητα" υπηκόων που θέλουν να διαμορφώσουν οι ιεράρχες μας ή για το είδος "συνδιοίκησης" που επιδιώκει ο Αθηνών κ. Χριστόδουλος. Το θέμα μας, όμως, δεν είναι οι φιλοδοξίες του αρχιεπισκόπου, αλλά το πώς αντέδρασε -- αντιδρά -- η πολιτική εξουσία στα συγκεκριμένα σχέδιά του. Όταν σύσσωμη, σχεδόν, η πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος εναντιώνονται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, προς τι η συγκρότηση ενός ολόκληρου μηχανισμού που θα τελεί -- ουσία -- υπό τον έλεγχο του κ. Χριστόδουλου;

ΓΙΑΤΙ έγινε ο μηχανισμός αυτός; Ορισμένοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ απεφάνθησαν ότι "η κυβέρνηση παίζει με την πίστη, προκειμένου να εξοφλήσει προεκλογικά γραμμάτια"... Μόνο που ανάλογα παιχνίδια έπαιξε -- έπαιζε -- και το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση. Το ατύχημα ωστόσο είναι ότι ενώ όλοι, προς στιγμή, είχαμε πιστέψει ότι ωρίμασαν οι καιροί για τον χωρισμό κράτους και Εκκλησίας, σήμερα, ξαναγυρνάμε, πλησίστιοι, στη μιζέρια των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Όσο για την ακαδημαϊκή κοινότητα μπορεί, πάντοτε, να προστατεύσει την αξιοπρέπειά της: Κανείς πανεπιστημιακός σ’ αυτά τα "ειδικού τύπου" πανεπιστήμια του κ. Χριστόδουλου και της παρέας του.

Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=801