Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Για μια προοδευτική κυβέρνηση

Πάρις, Τσάρτας

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2014-11-01


Με τον όρο θεσμοποίηση στις κοινωνικές επιστήμες αλλά και στη «ζώσα» πολιτική περιγράφουμε ουσιαστικά τη σταδιακή αποδοχή από κάποιο φορέα ή μία ομάδα προσώπων της ένταξής του/της εντός του θεσμικού άρα και νομικού και ευρύτερα πολιτικού πλαισίου λειτουργίας του κράτους και της κοινωνίας του. Ορισμένες διευκρινίσεις είναι απαιτητές εδώ, ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε ζητήματα πολιτικής και πολιτικής δράσης:

1. Η πολιτική ιστορία και παράδοση κάθε χώρας παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία.

2. Η θεσμοποίηση ουδόλως ταυτίζεται με τον συντηρητισμό και επιτρέπει αντίθετα μεγάλες ή και τεράστιες αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του κοινωνικού και οικονομικού συστήματος.

3. Η διεθνοποιημένη και πολυσύνθετη -θεσμικά και πολιτικά- δομή και λειτουργία των σύγχρονων κρατών υποδηλώνει ότι η αποδοχή της θεσμοποίησης απαιτεί διάλογο, συναινέσεις και «έντιμους» συμβιβασμούς στη λήψη των αποφάσεων σε εθνικό και ιδιαίτερα σε διεθνές επίπεδο.

4. Καθοριστικής σημασίας μπορεί να αποδειχθεί η διαδικασία θεσμοποίησης ενός κόμματος εξουσίας απέναντι στην απόλυτα διεθνοποιημένη -και συχνά εξωθεσμική- λειτουργία των περιώνυμων «Αγορών» [τράπεζες, οίκοι αξιολόγησης, χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, δεξαμενές σκέψεις (Think tanks) συγκεκριμένης πολιτικής άποψης κ.ά.].

Το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί -άσχετα αν στο εσωτερικό του κόμματος αυτό συναντά συχνά αντιδράσεις- μία τέτοια πορεία με πολιτικές κινήσεις και δηλώσεις κυρίως στελεχών του οικονομικού του επιτελείου αλλά και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, πρέπει μόνον θετικά να αποτιμηθεί ως ένδειξη μίας ρεαλιστικότερης προσέγγισης στην πιθανότατη επόμενη μέρα της ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα και κυβέρνησης (αυτοδύναμης ή συνεργασίας). Αυτός ο απολύτως αναγκαίος ρεαλισμός αφαιρεί, όπως προκύπτει από πολλά πρόσφατα δημοσιεύματα στην Ελλάδα και κυρίως στο εξωτερικό, το μόνιμο όπλο όσων αντιμάχονται την προοπτική μιας πιθανής έλευσης μιας αριστερής προοδευτικής κυβέρνησης σε μία χώρα ειδικότερα της Ε.Ε.: τον φόβο. Αυτό άλλωστε πρέπει να είναι και το μήνυμα προς τους ανησυχούντες αριστερούς και αριστεριστές, οι οποίοι «επιχειρηματολογούν» ότι η παραπάνω διαδικασία αποτελεί μια συντηρητική στροφή προς σοσιαλδημοκρατικές απόψεις και πρακτικές. Ολοι αυτοί ξεχνούν τα δεδομένα της διεθνοποιημένης παγκόσμιας οικονομίας, τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας, τα τραγικά δεδομένα της αγοράς εργασίας και τέλος -και το κυριότερο- το πολιτικό διακύβευμα, το οποίο συνεπάγεται για ένα αριστερό προοδευτικό κόμμα το οποίο θέλει να κυβερνήσει προσπάθεια ανάταξης με ασφαλείς όρους της οικονομίας και των αναπτυξιακών προοπτικών της χώρας.

Εάν όμως η διαδικασία αυτή αποτελεί για τον γράφοντα μια πραγματική πολιτικά ώριμη, προοδευτική και τελικά ρεαλιστικά αριστερή άποψη, το πολιτικό μήνυμα που προκύπτει δεν στέλνεται μόνο σε όσους «ανησυχούν» στον διεθνή χώρο αλλά, το κυριότερο, σε όσους πολιτικούς σχηματισμούς μπορούν να συμβάλουν με τη συμμετοχή τους στον σχηματισμό μιας προοδευτικής κυβέρνησης με κύριο εταίρο τον ΣΥΡΙΖΑ (στη διόλου απίθανη περίπτωση που δεν πετύχει αυτοδυναμία), αλλά και αν την πετύχει με την πιθανή στήριξη ή ανοχή τους στη Βουλή. Οι πολιτικοί αυτοί σχηματισμοί έχουν την υποχρέωση πλέον -όπως την έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ- με ρεαλισμό, ωριμότητα και επί της ουσίας διάλογο να συμβάλουν στη δημιουργία ή την στήριξη μιας τέτοιας κυβέρνησης. Αναφερόμαστε -με βάση πολιτικά προγράμματα, προοδευτικό προσανατολισμό, ρεαλιστικά δεδομένα και τις εκφρασμένες έως και πρόσφατα πολιτικές θέσεις τους- στο Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, την ΕΛΙΑ, την πολιτική κίνηση του Σ. Λυκούδη, προοδευτικές κινήσεις στον χώρο της Οικολογίας, καθώς και ανεξάρτητους πολίτες από τον χώρο της Αριστεράς και της προοδευτικής σοσιαλδημοκρατίας. Σε όσους επιχειρηματολογήσουν ότι όλα τα παραπάνω προεξοφλούν την σε σύντομο χρονικό διάστημα διενέργεια εκλογών (με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας), επισημαίνεται ότι θέση του γράφοντος είναι ότι αντίθετα περιγράφεται μια διαδικασία κομβική (αναγκαία και ικανή συνθήκη…) για την πιθανή δημιουργία μιας προοδευτικής κυβέρνησης της χώρας και δεν συνδέεται με την όποια πολιτική συγκυρία. Οψόμεθα…


Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=8056