Φώτης Κουβέλης:Το ενδεχόμενο ρήξης πρέπει να αποκλειστεί και από τις δύο πλευρές.

Η εισήγησή του στην ΚΕ της ΔΗΜΑΡ, 25/04/15

2015-04-25


Εδώ και τρεις μήνες με την ψήφο του ελληνικού λαού η χώρα άλλαξε κυβέρνηση. Θα κρίνουμε την κυβερνητική πολιτική στο έδαφος των πραγματικών γεγονότων και με κριτήριο τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και την προοδευτική απάντηση στην κρίση.

Στη διαπραγμάτευση στηρίζουμε την κυβέρνηση στο βαθμό που θα διεκδικήσει την αλλαγή πολιτικής, δείχνοντας ευθύνη απέναντι στις ευρωπαϊκές συνθήκες και την κοινή ευρωπαϊκή πορεία και θα διαπραγματευτεί σε ρεαλιστική βάση και με συγκεκριμένες εναλλακτικές προτάσεις. Είμαστε δε αντίθετοι σε μια λογική ρήξης.

Στο μέτωπο των εσωτερικών αλλαγών θα στηρίξουμε την κυβέρνηση στο βαθμό που θα προωθήσει αναγκαίους εκσυγχρονισμούς, δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και δίκαιες αλλαγές. Αντίθετα, δεν θα συναινέσουμε σε πολιτικές που αναπαράγουν συντεχνιακές ρυθμίσεις και αναδιανεμητικές λογικές του παρελθόντος, κρατισμό και εθνικιστική λογική.

Η χώρα βρίσκεται σε μια κρίσιμη φάση, με το δεδομένο ότι η κυβέρνηση επαναδιαπραγματεύεται με τους εταίρους. Αυτή η διαδικασία δεν είναι εύκολη και ατάραχη.

Εμείς είχαμε υποστηρίξει την ανάγκη σθεναρής διαπραγμάτευσης με στόχο μια νέα συμφωνία που θα περιλαμβάνει την ουσιαστική ελάφρυνση των βαρών του χρέους, τη σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία, την εφαρμογή μέτρων χρηματοοικονομικής υποβοήθησης για την ανάκαμψη της οικονομίας, με ταυτόχρονη δέσμευση της Ελλάδας ότι θα καλύπτει τους στόχους που θα τεθούν και τις υποχρεώσεις της.

Θέλουμε η κυβέρνηση να πετύχει τους καλύτερους δυνατούς όρους προς το συμφέρον της χώρας. Αντιμετωπίζουμε αυτή τη διαδικασία ως διεκδίκηση εθνικής σημασίας υπό τον όρο ότι κινείται στο πλαίσιο βεβαίως μιας στάσης ευθύνης της χώρας που δεν αφίσταται των υποχρεώσεων της και των κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών. Διατυπώνουμε επισημάνσεις, συμπληρώσεις, αντιρρήσεις και διαφορετικές προτάσεις, αλλά πάντοτε με την οπτική της επιτυχίας της διαπραγμάτευσης.

Η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου για τετράμηνη περίοδο επανεξέτασης του προγράμματος ήταν θετική εξέλιξη. Είναι λάθος όμως η επικέντρωση σε θέματα επικοινωνιακής διαχείρισης και η υποτίμηση της ανάγκης να υπάρχει ταχύτητα στις διαπραγματεύσεις. Η καλύτερη διαπραγμάτευση γίνεται με την κατάθεση συγκεκριμένων εναλλακτικών προτάσεων και με αξιόπιστα μηνύματα προς την ελληνική κοινωνία και τους εταίρους. Είναι λάθος ο μη αποκλεισμός – από τμήμα των εκπροσώπων των δανειστών και από τμήμα των κυβερνητικών στελεχών – το ενδεχόμενο πιστωτικού γεγονότος σε καθεστώς χρηματοδοτικής ασφυξίας της χώρας. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως διαπραγματευτική απειλή και δεν πρέπει να εξετάζεται ως μία από τις εναλλακτικές σε περίπτωση αδιεξόδου. Το ενδεχόμενο ρήξης πρέπει να αποκλειστεί και από τις δύο πλευρές.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει λάβει εντολή για διεκδίκηση αλλαγής πολιτικής εντός ευρώ και όχι για μια ηρωική έξοδο. Όσοι σκέπτονται ότι είναι η ώρα για μια πολιτική του «όλα ή τίποτα» κάνουν τεράστιο λάθος, δημιουργούν διακινδύνευση για τη χώρα και συμβάλλουν στην ακύρωση του στόχου της προοδευτικής αλλαγής. Συμβάλλουν ώστε μια δυνατότητα ιστορικών διαστάσεων και σημασίας για την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, να μετατραπεί σε ήττα ιστορικών διαστάσεων.

Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν την υποχρέωση να συνυπολογίσουν την εκφρασμένη βούληση του ελληνικού λαού. Όσοι στην Ευρώπη σκέπτονται ότι πειθαρχώντας την Ελλάδα ,υπό το καθεστώς χρηματοδοτικής ασφυξίας, θα κλείσουν το δρόμο προς την αμφισβήτηση της συντηρητικής πολιτικής, στην ουσία ενισχύουν τον ευρωσκεπτικισμό και τις φυγόκεντρες τάσεις.

Για μας ο ορθός δρόμος είναι η εφαρμογή μιας νέας διαδικασίας συγκερασμού των θέσεων της Ελλάδας και των άλλων κρατών μελών (όπως εκφράζονται από την πολιτική βούληση των εκλεγμένων κυβερνήσεων τους), ώστε μέσα από τις ευρωπαϊκές λειτουργίες να υπάρξει αμοιβαία αποδεκτή προωθητική λύση.

Η απόσταση ανάμεσα στη θέση των κυρίαρχων δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση για συνέχιση των ίδιων πολιτικών του προγράμματος προσαρμογής και στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντικειμενικά μεγάλη. Όμως οι εταίροι συνειδητοποιούν ότι το Grexit εμπεριέχει μεγάλους κινδύνους για την Ευρώπη. Και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνειδητοποιεί ότι είναι ανέφικτη η μονομερής ακύρωση του μνημονίου και περικοπή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Γι αυτό μια νέα συμφωνία είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά και δυνατή.

Η κυβέρνηση πρέπει να αποφύγει το ενδεχόμενο να διολισθήσει η χώρα σε μια κατάσταση μη συμφωνίας με τους εταίρους που θα ισοδυναμεί με αναμονή, παραγωγική υποβάθμιση και παράλυση. Η παράταση της αβεβαιότητας και η ένταση κάνει κακό και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Θα αντιστρέψει την τάση για ανάπτυξη και θα επαναφέρει τη στασιμότητα, την επιφυλακτικότητα και την ανασφάλεια.

Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου – μεθοδολογία που βεβαίως πρέπει να αποφεύγεται – για τη συγκέντρωση των διαθεσίμων 1500 φορέων, καταγράφει τα αδιέξοδα που δημιουργούνται από τη χρηματοδοτική ασφυξία και αποτελεί αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό. Η κυβέρνηση οφείλει να προβεί σε συνεννόηση με τους φορείς για τη διασφάλιση της λειτουργίας και των δράσεων τους. Όμως αυτό το γεγονός αναδεικνύει την ανάγκη να υπάρξει ταχύτητα στη διαπραγμάτευση με κατάθεση εναλλακτικών κοστολογημένων προτάσεων, για μια προωθητική έντιμη συμβιβαστική λύση, με αμοιβαίο αποκλεισμό της ρήξης.

Βάση της ελληνικής διαπραγματευτικής τακτικής δεν μπορεί να είναι μια γενική αντίσταση στις νεοφιλελεύθερες συνταγές, η καθυστέρηση, οι κορώνες για ρήξη που δήθεν ενισχύουν τη διαπραγματευτική μας δύναμη. Είναι αναγκαία η ανάδειξη της οξύτητας του ελληνικού προβλήματος και η ταυτόχρονη παρουσίαση εκ μέρους της χώρας μας ενός διαφορετικού και ρεαλιστικού σχεδίου για τη δημοσιονομική προσαρμογή. Έτσι θα δημιουργηθούν δυνατότητες να έχουμε την υποστήριξη δυνάμεων εντός και εκτός Ε.Ε. για τη διεκδίκηση μιας συμφωνίας που θα εισάγει τη χώρα μας στην ευρωπαϊκή κανονικότητα.

Στο πλαίσιο αυτό θα γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμοί. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση πρέπει να σταθμίσουν την πορεία και τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης σε συγκεκριμένους τομείς. Κόκκινη γραμμή δεν είναι οι επιμέρους ρυθμίσεις, παρά τη μεγάλη και αυτοτελή αξία που έχει κάθε μια από αυτές. Αυτό που έχει σημασία είναι να αποτυπωθεί στη συμφωνία ο συγκερασμός των θέσεων μεταξύ αφενός της Ελλάδας και αφετέρου των άλλων κρατών μελών. Να λύσει η συμφωνία τα χέρια της χώρας για να δοκιμάσει μια διαφορετική πολιτική εξόδου από την κρίση, με ένα πρόγραμμα δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και κοινωνικά δίκαιων αλλαγών. Αυτό το βήμα σε κάποιους μπορεί να φαίνεται μικρό, αλλά είναι στην πραγματικότητα τεράστιο, διότι δημιουργεί ένα θετικό προηγούμενο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη.

Εξάλλου δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι είναι δυνατόν να υπάρξουν στη συνέχεια νέες ευνοϊκές ρυθμίσεις στο πλαίσιο συνολικών λύσεων που θα προωθηθούν σε επόμενες φάσεις της ευρωπαϊκής ενοποίησης, υπό την επίδραση μιας θετικής αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών και σε άλλα κράτη – μέλη.

Η ελληνική κρίση οφείλεται όχι μόνο στις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, αλλά και στις ισχυρές παθογένειες του κοινωνικοοικονομικού μοντέλου και του συστήματος πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας, όπως αυτό δομήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια. Για αυτό, δεν φτάνει για την έξοδο από την κρίση μόνο η επίτευξη ουσιαστικών αλλαγών στη σχέση και τις υποχρεώσεις της χώρας μας προς τους εταίρους. Είναι αναγκαία η προώθηση ενός εθνικού συνεκτικού αναπτυξιακού προγράμματος με δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και κοινωνικά δίκαιες αλλαγές σε όλους τους τομείς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ως κορμός της κυβέρνησης δεν κρίνεται μόνο από τη διατύπωση θέσεων. Κρίνεται από τις πολιτικές που υλοποιεί και τα αποτελέσματα που αυτές παράγουν στην οικονομία και την κοινωνία. Η κυβέρνηση πήρε νομοθετικές πρωτοβουλίες που είναι σε σωστή κατεύθυνση όπως Η νέα ρύθμιση για τις 100 δόσεις και τα μέτρα ανθρωπιστικής κρίσης. Ταυτόχρονα, όμως μέρος των διακηρύξεων της δείχνει να μη λαμβάνει υπόψη τις δημοσιονομικές διαστάσεις, ενώ σχεδιάζονται και πολιτικές που στην ουσία έχουν λογική επαναφοράς στην πρότερη κατάσταση.

Πιστεύουμε ότι άμεσα μπορούν να γίνουν πολλές αλλαγές στους θεσμούς, στο κράτος, τη δημόσια διοίκηση, με στόχο να δουλέψουν αποδοτικότερα προς όφελος του πολίτη και του γενικού συμφέροντος και να αποτυπώνουν ένα νέο προοδευτικό υπόδειγμα. Ταυτόχρονα οι αλλαγές που έχουν δημοσιονομικό κόστος πρέπει να προωθούνται σταδιακά, υπό τον όρο της ύπαρξης δυνατότητας αρχικής χρηματοδότησης καθώς και με συνυπολογισμό της σχέσης κόστους – οφέλους.

Τα δημοσιονομικά προβλήματα μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστούν χωρίς επιβάρυνση των αδύναμων πολιτών και αύξηση των ανισοτήτων. Μερικά ενδεικτικά παραδείγματα. Στον τομέα των δαπανών με καθιέρωση του προϋπολογισμού απόδοσης που ελέγχει την οικονομική αποδοτικότητα και κοινωνική ωφελιμότητα κάθε δημόσιας δαπάνης. Μόνο η καθιέρωση του ηλεκτρονικού συστήματος των προμηθειών του δημοσίου θα μειώσει πάνω από 2 δις το κόστος των προμηθειών του δημοσίου.

Στον τομέα των εσόδων έχουμε απώλεια 6,6 δις το 2012 που είναι η πιο πρόσφατη χρονιά που εκπονήθηκε μελέτη, ενώ η κατάσταση έχει επιδεινωθεί σε σχέση με την περίοδο πριν το μνημόνιο. Η απώλεια αυτή ισοδυναμεί με το 33% των εσόδων. Αν φτάσουμε στο επίπεδο της Πορτογαλίας τότε θα έχουμε αύξηση των εσόδων κατά 4 δις . Σε αυτά μάλιστα πρέπει να προστεθεί και ο φόρος επί των κερδών και του εισοδήματος που θα προέκυπτε μετά την έκδοση των αποδείξεων και τιμολογίων. Στον τομέα της αναζωογόνησης της οικονομίας υπάρχει δυνατότητα για ένα νέο μοντέλο ανταγωνιστικότητας που θα στηριχτεί στην άρση των εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, τη μείωση του ενεργειακού κόστους και του κόστους των δανείων και όχι σε καταστροφική και αδιέξοδο πολιτική της μείωσης των μισθών που εφαρμόστηκε τα χρόνια του μνημονίου.

Η επαναθεμελίωση του κράτους με διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος και αναβάθμιση των υπηρεσιών προς τον πολίτη δεν θα αποτελέσει μόνο εκπλήρωση κοινωνικού ρόλου αλλά θα έχει και σημαντική θετική επίδραση στην ανάπτυξη.

Καθοριστικής σημασίας είναι η ανάδειξη της προτεραιότητας του γενικού συμφέροντος αντί της μέχρι σήμερα άθροισης επιμέρους συμφερόντων συχνά σε βάρος του γενικού. Η διαμόρφωση νέων σχέσεων των πολιτών με την πολιτική που θα υπερβαίνει τις πελατειακές και συντεχνιακές λογικές.

Έναντι της παλιάς συνήθειας να μιλούμε μόνο για την αναδιανομή πρέπει να αποκτήσουμε τη νέα συνήθεια να μιλούμε πρώτα για την παραγωγή. Για ένα Βιώσιμο παραγωγικό και καταναλωτικό πρότυπο, καινοτόμο προς όφελος των πολλών, με ανοιχτό και εξωστρεφή προσανατολισμό, στήριξη της κοινωνικά – οικολογικά υπεύθυνης επιχειρηματικότητας, ειδική υποστήριξη στην προσαρμογή των ΜμΕ, ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας και της περιφερειακής ανάπτυξης. Πρότυπο με ελαχιστοποίηση της κατανάλωσης φυσικών πόρων και ενέργειας, ανακατεύθυνση πόρων προς τις πράσινες πολιτικές, σύνδεση της παιδείας, της έρευνας και της επαγγελματικής κατάρτισης με τις νέες αναπτυξιακές προτεραιότητες.

Από 22 έως 24 Μαΐου πραγματοποιούμε το συνέδριο μας.

Σήμερα συζητούμε τις θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής.

Θέλουμε ένα ανοικτό συνέδριο με τη συμμετοχή των μελών του κόμματος.

Πιστεύω πως αξίζει να συνεχίσουμε. Όχι για να επιβιώσουμε ως κομματικός μηχανισμός. Αλλά γιατί πραγματικά έχουμε να προσφέρουμε στη χώρα και στο αίτημα της κοινωνικής προόδου.

Οι βασικές ιδέες της ιδρυτικής μας διακήρυξης, ιδέες της ανανεωτικής αριστεράς, που εξελίχθησαν, στις νέες συνθήκες, «δημοκρατικός σοσιαλισμός – αριστερός ευρωπαϊσμός – μεταρρυθμιστική στρατηγική –οικολογική εγρήγορση», παραμένουν αναγκαίες για την προοδευτική κοινωνική εξέλιξη.

Οι προγραμματικές θέσεις που διατυπώσαμε σε αυτή την πεντάχρονη πορεία έχουν πολύ μεγαλύτερη επίδραση από την εκλογική μας καταγραφή.

Μπορούμε να λειτουργήσουμε ως δύναμη που θέτει ζητήματα, παράγει θέσεις, παρεμβαίνει για την προώθηση καινοτόμων αριστερών – προοδευτικών ιδεών και για την έξοδο της χώρας από την κρίση και για τον κοινωνικό μετασχηματισμό.

Η παρουσία μας με το δικό μας διακριτό πλαίσιο θέσεων θα έχει θετική συμβολή στο να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για να συντελεστεί στη χώρα μια προοδευτική αλλαγή με σύγχρονο, εναλλακτικό, ρεαλιστικό, μεταρρυθμιστικό σχέδιο.


Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=8392&export=word