Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Για την Ευρωπαϊκή Αριστερά

Άννα, Φιλίνη

Αυγή, 2005-10-25


Το κείμενο που καλείται να ψηφίσει το επόμενο Σαββατοκύριακο το συνέδριο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι σε γενικές γραμμές καλό κείμενο, που θέλει να ανοίξει δρόμους σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από \κρίση\, με εξέχοντα στοιχεία τον πόλεμο που προωθούν οι ΗΠΑ, την τρομοκρατία, την καταστροφή της φύσης, τις επιθέσεις στη δημοκρατία, στα συστήματα πρόνοιας και στο δικαίωμα στην εργασία: \"Είμαστε στην αρπάγη της πλήρους κρίσης του νεοφιλελεύθερου μοντέλου και των πολιτικών του. Είναι μια κρίση, η οποία παρατείνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και έχει προκαλέσει όλο και περισσότερες δεξιές οπισθοδρομικές κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις"\.

Το κείμενο δεν αρκείται όμως σε γενικές καταγγελίες, αλλά βάζει στόχους που δίνουν ρόλο στην αριστερά για την έξοδο από την κρίση: \"Κατανοούμε τον ρόλο και το καθήκον της πολιτικής αριστεράς στην Ευρώπη ως μια συνεισφορά για να δημιουργηθεί μια ευρεία κοινωνική και πολιτική συμμαχία για ριζοσπαστική αλλαγή στην πολιτική, που θα αναπτύξει συγκεκριμένες εναλλακτικές προοπτικές και προτάσεις γι’ αυτόν τον αναγκαίο μετασχηματισμό των σημερινών καπιταλιστικών κοινωνιών"\.

Παρά το γεγονός ότι το κείμενο αυτό στο σύνολό του υπερψηφίστηκε στη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ, η πλειοψηφία πέρασε ταυτοχρόνως πολλές τροπολογίες σε αντιπαράθεση με το πνεύμα του κειμένου, με τη δικαιολογία ότι ανοίγει πόρτες σε οπορτουνιστικές πολιτικές. Θεωρώ οπορτουνιστικές τέτοιες πολιτικές εκτιμήσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θεωρώ λάθος να γίνονται τροποποιήσεις σε κάθε περίπτωση.

Το σημαντικό κατά τη γνώμη μου είναι ότι το συνέδριο δεν καλείται να ψηφίσει ένα κείμενο διαπιστώσεων, αλλά \ένα ντοκουμέντο που ενθαρρύνει πολιτικές που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη\ ώστε η ευρωπαϊκή αριστερά να παίξει ξανά ενεργό ρόλο για τη μετεξέλιξη του κόσμου.

Ήδη ο χαιρετισμός πέρυσι από την \Ενωμένη Ισπανική Αριστερά\ της πτώσης του φιλοπόλεμου δεξιού Αθνάρ στην Ισπανία έδειχνε ότι η αριστερά της Ευρώπης δεν θέλει να βάζει τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι. Σήμερα η συσπείρωση της αριστεράς στην Ιταλία κατά της αντιδημοκρατικής και αντεργατικής φιλοαμερικανικής πολιτικής του Μπερλουσκόνι και η προσπάθεια δέσμευσης για ένα πρόγραμμα που θα ρίξει τη δεξιά και θα φτιάξει \νέα βιώσιμη κυβέρνηση\ στην Ιταλία δείχνει ότι ο Μπερτινότι δεν φοβήθηκε να μπει -παρά τις δυσκολίες και τις αντιφάσεις- στη μάχη για μια νέα πορεία της χώρας. Αλλά και οι πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία έδειξαν ότι τελικά οι φιλοαμερικανοί χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ δεν κατάφεραν, όπως υπολόγιζαν, να αλωνίσουν και να κατακτήσουν την απόλυτη πλειοψηφία, ενώ οι σύντροφοι του PDS κέρδισαν μεγάλο ποσοστό που ανοίγει στο μέλλον \νέες δυνατότητες για την αριστερά στη Γερμανία\ προκειμένου να παίξει ενεργό ρόλο για πρώτη φορά μετά τον αντιφασιστικό πόλεμο και το αντιδημοκρατικό κατάντημα της DDR.

Είναι επίσης σημαντικό ότι το κείμενο του συνεδρίου γίνεται η εκτίμηση ότι η τρομοκρατία στον κόσμο είναι "το άλλο πρόσωπο του πολέμου", που "τροφοδοτεί τις πιο αντιδραστικές δεξιές θέσεις".

Πολύ θετικό το ότι η οικολογία μπαίνει για πρώτη φορά στο κέντρο του προβληματισμού του κειμένου. Λείπει ακόμη η εκτίμηση της σημασίας της μάχης των πολιτών για υγιείς πόλεις, για τη διάσωση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης και κατά των πολεοδομικών σκανδάλων.

Στην ιδρυτική διακήρυξη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αναφερόταν η εμμονή στις \παραδόσεις του αντιφασισμού και του ουμανισμού\. Θετικό ότι τώρα εδώ υπογραμμίζεται η σημασία του σεβασμού της \πολυπολιτισμικότητας\. Πιστεύω ότι πρέπει να συμβάλουμε ώστε να αναπτυχθούν παραπάνω βασικά ζητήματα της προοδευτικής ευρωπαϊκής σκέψης: για τη φιλειρηνική παράδοση του ευρωπαϊκού ουμανισμού που πρόσφερε στις τέχνες και τις επιστήμες, για τη δημοκρατική παράδοση του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού που έδειξε φροντίδα για συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, για τη συμβολή της ευρωπαϊκής σκέψης στους προβληματισμούς της νεωτερικότητας με όλες τις μορφές, από τον εξπρεσιονισμό και την ψυχανάλυση μέχρι τον ρασιοναλισμό και τον υπερρεαλισμό.

Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=855