Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ «ΟΧΙ» ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
Η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο όριο μεταξύ συμφωνίας από τη μία και διακοπής αποπληρωμής του χρέους και εξόδου από την ευρωζώνη από την άλλη. Το κλειδί για τις εξελίξεις δεν τον κρατάει μόνο η Αθήνα αλλά κυρίως το Βερολίνο. Η Γερμανία, ενδεχομένως, να συνεχίσει να επιδεικνύει τις επόμενες ημέρες ασύγγνωστη πυγμή αδιαλλαξίας, αρνούμενη πεισματικά κάθε επίδραση από τοστεντόρειο «όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος. Αν, όμως, αυτή η επίδειξη πυγμής από το Βερολίνο δεν μεταφραστεί σε συμφωνία, πράγμα που προϋποθέτει άτακτη υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης, τότε η Γερμανία κινδυνεύει να χάσει πάρα πολλά και κρίσιμα από εξελίξεις που «υποχρεωτικά» θα σπρώξουν την Ελλάδα σε τροχιά εθνικού νομίσματος. Το κυριότερο, η Γερμανία θα απολέσει σε αξιοπιστία και ικανότητα ηγεσίας, χωρίς τα οποία η Ευρώπη, που υπό Γερμανική ηγεμονία κατασκευάζει, δεν θα έχει και πολύ γρήγορα κανένα μέλλον, παρά μόνο τη διάλυση.
Σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές, όποια κι αν είναι η στάση της Γερμανίας, η Ελλάδα οφείλει να δείξεισυνέπεια και σταθερότητα, επιμένοντας μέχρι τέλους , χωρίς υπαναχωρήσεις ,στο σεβασμό της λαϊκής εντολής του"ΟΧΙ" . Επιμένοντας σε μια συμφωνία συμβατή και σε ισορροπία, με τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, προετοιμαζόμενη, ταυτόχρονα για όλα τα ενδεχόμενα.
Μια «προκρούστεια» συμφωνία, που θα εξουθενώνει το λαό και την οικονομία, θα είναι ό,τι το χειρότερο για το ελληνικό μέλλον. Θα είναι κυριολεκτικά καταστροφή! Μια συμφωνία που δεν θα βάζει φρένο στη λιτότητα, δεν θα προβλέπει ικανή ρευστότητα για την οικονομία και βαθιά διαγραφή του χρέους, δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην πατρίδα μας. Το αντίθετο, θα διαιωνίσει την κρίση και θα την επιδεινώσει.
Η κυβέρνηση έχει χρέος να ανταποκριθεί στο "ΟΧΙ" τόσο απέναντι στην αγριότητα των πιστωτών όσο και απέναντι στη διαπλεκόμενη ολιγαρχία που με αιχμή την "πλύση εγκεφάλου" των μίντια, που συνεχίζεται και μετά το δημοψήφισμα, πνίγει τη δημοκρατία και τη χώρα. Είναι τραγικό ότι η κυβέρνηση δεν έχει λάβει μέτρα για τη δημοκρατία στα "μίντια" και το δημόσιο έλεγχο των τραπεζών.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει μια και μόνο αλλά πολλές επιλογές. Όλες δύσκολες και δύσβατες. Η χειρότερη, όμως, η πιο εξοντωτική, η πιο ταπεινωτική και ανυπόφορη, είναι η παράδοση και η υποταγή στους «Θεσμούς» της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ.
ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΠΕΡΑΣ
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=8610