Πάμε ΔΗΜΑΡ!

Παναγιώτης, Χατζηγεωργίου

www.badiera.gr, 2015-08-27

Τριχοτομημένη εμφανίζεται για άλλη μια φορά η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

Εν όψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών και δεδομένων των ανυπέρβλητων δυσκολιών μιας αυτόνομης καθόδου διατυπώνονται τρεις απόψεις.

Η πρώτη, που θα ήταν η πλέον λογικά και πολιτικά ορθότερη, ιδίως μετά την αποχώρηση από το ΣΥΡΙΖΑ νεοκομμουνιστών, δραχμιστών και λαϊκιστών, καθώς και το σαφή πλέον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του, είναι η επιλογή της συμπόρευσής μας με το νέο ΣΥΡΙΖΑ.

Η δεύτερη άποψη προκρίνει τη συνεργασία με δυνάμεις του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους με το ΠΑΣΟΚ, καθώς και πολιτικές κινήσεις και πρόσωπα που κινούνται πέριξ αυτού.

Η τρίτη άποψη επιλέγει τη μη συμμετοχή μας στις εκλογές και τη δεδηλωμένη «πανηγυρική» στήριξή μας στο ΣΥΡΙΖΑ.

Προφανώς κάθε άποψη διαθέτει επιχειρήματα υπέρ αυτής και κατά των άλλων απόψεων. Επί 25 χρόνια και πλέον στη μάχιμη δικηγορία έχω μάθει καλά ότι καμία υπόθεση δεν είναι από χέρι χαμένη, ότι κάθε άποψη διαθέτει ή μπορείς να εφεύρεις επιχειρήματα υπέρ της.

Δεν υπάρχει λοιπόν αντικειμενική θεώρηση των πραγμάτων; Κατά κανόνα όχι, αν και πάντοτε υπάρχουν δεδομένα που και να ήθελες δεν μπορείς να παραβλέψεις.

Οι άνω απόψεις κατά την προσωπική μου άποψη πάσχουν αντικειμενικά στο δια ταύτα:

ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΜΕ ΣΥΡΙΖΑ: Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος να θυμίσουμε παραμονές εκλογών του Ιανουαρίου 2015 είχε καταλήξει σε προγραμματική συμφωνία με τη ΔΗΜΑΡ που τορπίλισε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, για δικούς του προφανείς λόγους δεν θέλει σήμερα αυτή τη συνεργασία. Προτιμά να «τσιμπολογήσει» στελέχη μας, που κρίνει ότι θα τον βοηθήσουν στις εκλογές. Ουσιαστικά ζητά την «άνευ όρων» προσχώρησή μας μετά από προηγούμενο «face control». Κατά συνέπεια δεν έχει νόημα η αναζήτηση συνεργασίας μαζί του, από τη στιγμή που δεν το επιθυμεί και δεν το επιδιώκει. Άλλης τάξεως ζήτημα αποτελεί η μεμονωμένη απόφαση του καθενός να ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει. Δεν θα ήταν έντιμο εκ μέρους μου από τη στιγμή που στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, που με τόσο κόπο και ελπίδες ιδρύσαμε, έχουν προσέλθει και με δική μου παρότρυνση όχι μόνο πρώην μέλη του ΣΥΝ, αλλά και ανένταχτοι αριστεροί, καθώς και συμπολίτες μας από άλλους πολιτικούς χώρους. Σε κάθε περίπτωση θα ασφυκτιούσα ακόμη και στο σημερινό ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ: Είναι προφανές ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν έντονα αρνητικά ανακλαστικά στο χώρο μας σε μια τέτοια προοπτική, που δεν ενθουσιάζει ακόμη και όσους την έχουν ήδη αποδεχθεί. Η αλήθεια όμως είναι ότι μιλάμε σήμερα για ένα νέο ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να κουβαλάει τα αρνητικά του παρελθόντος, αλλά διαθέτει επίσης τόσο σε έμψυχο υλικό όσο και σε πρόγραμμα, ιδέες και προτάσεις επιπρόσθετα νέα και ελπιδοφόρα στοιχεία. Αποτελεί όμορη πολιτική δύναμη, συμπορευτήκαμε και στο πρόσφατο παρελθόν με μέλη και στελέχη του ή και με το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε έχει πράξει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος και θα συγκυβερνήσει με το κόμμα αυτό μετά τις εκλογές, αν παραστεί ανάγκη.

ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ: Δηλαδή να πάμε πλατεία, να πετάξουμε την μπάλα στην εξέδρα, να δώσουμε στήριξη στο ΣΥΡΙΖΑ και να κατεβάσουμε τα ρολά. Στην ουσία δεν διαφέρει από την πρώτη πρόταση, καθώς η προσχώρηση στο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το αμέσως επόμενο μετά τις εκλογές βήμα.

Η ΔΗΜΑΡ έχει αποδείξει στη σύντομη ιστορία της ότι διακατέχεται από αυτοκτονικές τάσεις. Μπήκε στην τρικομματική Κυβέρνηση και το πλήρωσε, βγήκε από αυτήν και επίσης το πλήρωσε, αυτοχειριάστηκε μη ψηφίζοντας για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και έμεινε εκτός Βουλής.

Σήμερα το ζητούμενο είναι να υπηρετήσουμε αρχές και αξίες προς το συμφέρον της χώρας, διατηρώντας όμως ζωντανή και τη φλόγα της υπεύθυνης αριστεράς που η ίδρυση της ΔΗΜΑΡ άναψε και σήμερα σιγοκαίει.

Η προοπτική αυτή μπορεί να υπάρξει με την ισότιμη συνεργασία με όμορη πολιτική δύναμη, που θα εξασφαλίζει την οργανωτική και πολιτική μας αυτοτέλεια, την ύπαρξη στον τίτλο του συμμαχικού σχήματος και του δικού μας τίτλου, την εκλογή Βουλευτών από τη ΔΗΜΑΡ, την προώθηση στην κεντρική πολιτική σκηνή των πολιτικών μας προτάσεων και ιδεών.

Εξάλλου η προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου, η ανασύνθεση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, η εύρεση κοινού τόπου και η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων αποτελούσαν πάντοτε την λυδία λίθο της πολιτικής μας.

Η δική μου λοιπόν επιλογή είναι: ΠΑΜΕ ΔΗΜΑΡ!

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=8725