Το διεφθαρμένο παλιό

Γιώργος, Σιακαντάρης

Τα Νέα, 2015-09-02

Εκεί που είχαμε ησυχάσει για τον κίνδυνο του παράλληλου νομίσματος ακούμε τον ΣΥΡΙΖΑ να μας μιλάει για το παράλληλο πρόγραμμα. Την ώρα - υποστηρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ - που θα υλοποιείται το Μνημόνιο θα τρέχει και η υλοποίηση ενός παράλληλου προγράμματος, το οποίο θα θυμίζει κάτι σαν Θεσσαλονίκη, αλλά δεν θα είναι Θεσσαλονίκη. Αυτό το κάτι σαν Θεσσαλονίκη θα κάνει ελαφρύτερο το Μνημόνιο, το οποίο βεβαίως εγγυώνται πως θα εφαρμόσουν μόνο αν είναι κυβέρνηση. Αν δεν είναι, τότε πάλι θα σηκωθούν τα φλάμπουρα του αντιμνημονιακού αγώνα; Μύλος ή παραμύθιασμα, όπως πολύ ορθά δήλωσε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος; Μάλλον και τα δυο. Αλλά τα χειρότερα έπονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον μπροστά στην αμηχανία του να καταθέσει μια άλλη αφήγηση μετά τον καταστροφικό διχασμό που προκάλεσε η προηγούμενή του Μνημόνιο - αντιμνημόνιο, αποφάσισε να γίνει Ποτάμι στη θέση του Ποταμιού. Υιοθέτησε έτσι εκείνη την ανάγνωση της μεταπολιτευτικής ιστορίας του τόπου, σύμφωνα με την οποία ό,τι έγινε σ’ αυτή την περίοδο είναι αυτό που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. «Δεν θα επαναφέρουμε εμείς στο προσκήνιο όλο το παλιό σύστημα, το οποίο έφερε τη χώρα μέχρι εδώ», δηλώνει η κυρία Γεροβασίλη, ενώ ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας στην Πανελλαδική Σύσκεψη του κόμματός του απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας κυρίως με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και Το Ποτάμι, με το διεφθαρμένο παλιό.

Η απαξίωση της μεταπολιτευτικής περιόδου στον επιστημονικό λόγο (Γιάννης Βούλγαρης, «Η Ελλάδα από τη Μεταπολίτευση στην Παγκοσμιοποίηση», εκδ. Πόλις) αντιμετωπίζεται με συγκαταβατική ειρωνεία, στην πολιτική μας όμως πραγματικότητα (και σε κάποια ρηχά λογοτεχνικά έργα) θεωρείσαι μη τρέντι αν δεν «καταριέσαι» συνεχώς τη Μεταπολίτευση. Την περίοδο δηλαδή που νομιμοποιήθηκε το ΚΚΕ, σταθεροποιήθηκε η δημοκρατία, η χώρα εισήλθε στην ΕΟΚ και στη συνέχεια στην ευρωζώνη, αποτέλεσε παράγοντα σταθερότητας στα Βαλκάνια, πραγματοποιήθηκαν σημαντικά έργα στις υποδομές της, στήθηκαν προνοιακές δομές (ΕΣΥ) και στηρίχθηκε η μεσαία τάξη, κάτι που συνέβαλε στη μείωση των ανισοτήτων. Βεβαίως και κρατισμός υπήρξε και πελατειακές σχέσεις και κράτος-βιομήχανος αντί κράτος παροχής υπηρεσιών και υποστήριξης της παραγωγικής επιχειρηματικότητας και μεγάλη διαφθορά και, και... Απ’ αυτό όμως μέχρι η πολιτική αφήγηση ενός αριστερού κόμματος να στηρίζεται στον επιφανειακό διαχωρισμό παλιό - νέο, η απόσταση είναι όση από την πρόοδο στη συντήρηση, από την πολιτική στην αντιπολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ πνίγηκε στο ποτάμι.

Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=8738