Να μιλήσουμε σοβαρά και ειλικρινά
Σπύρος, Λυκούδης
Αυγή της Κυριακής, 2005-11-06
Πρέπει να μιλήσουμε με σοβαρότητα και ειλικρίνεια για τα ζητήματα που έχουν τεθεί ανοιχτά και καθαρά στο κόμμα μας με αφορμή την υποψηφιότητα για το Δήμο της Αθήνας. Χωρίς φανατισμούς, αλλά και χωρίς φόβους και υπεκφυγές.
Τελείως διαφορετικές περιπτώσεις ο Μ. Παπαγιαννάκης και Α. Τσίπρας, πολύ καλοί σύντροφοι και οι δύο, θα είχαν υποστηριχτές της υποψηφιότητάς τους από κάθε πλευρά του κόμματος, αν οι προτάσεις είχαν τεθεί σήμερα πρωτογενώς και με βάση πολιτικά αυτοδιοικητικά κριτήρια. Σε μια τέτοια συζήτηση πιστεύω πως η κρίσιμη πολιτική μάχη της πρωτεύουσας και η ανάγκη εμφάνισης ενός σύγχρονου οικολογικού και ταυτόχρονα αποτελεσματικού εκλογικά προσώπου της Αριστεράς στην Αθήνα, θα έφερνε με αναμφισβήτητη υπεροχή στην επιφάνεια την πρόταση για τον Μιχ. Παπαγιαννάκη. Αλλά και η πρόταση για τον Α.Tσίπρα, θα συνοδευόταν τότε νομίζω με σκεπτικό πολύ πιο σοβαρό από το σημερινό αποκλειστικό, ελάχιστα πειστικό και προσχηματικό επιχείρημα της "ηλικιακής ανανέωσης" (αλήθεια από πότε η φρεσκάδα στις απόψεις και τις πρακτικές έχει ηλικία, κι αν έχει γιατί αυτή αρχίζει και τελειώνει στην Αθήνα και δεν αφορά τη Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά, την Αττική ή βασικές κεντρικές θέσεις του κόμματος;).
Ήρθαν έτσι οι προτάσεις; Όχι βέβαια.
\l.\ Ο πρόεδρος επί 8 περίπου μήνες και στα όργανα του κόμματος και δημοσίως κατέθετε την πρόταση για τον Μ.Π. και τη συνόδευε με εκτιμήσεις για τη ριζοσπαστικότητα και την αποτελεσματικότητά της.
Ουδείς από τα στελέχη της πλειοψηφίας όλο αυτό το διάστημα διατύπωσε ποτέ ευθέως την παραμικρή ένσταση (και θα είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει). Αν είχαν διατυπωθεί αντιρρήσεις θα είχαμε όλοι υποχρεωθεί να δούμε το ζήτημα με διαφορετικό τρόπο. Αντιθέτως επανειλημμένα είχε δοθεί η πληροφόρηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που αρνιόταν κατηγορηματικά τον Μ.Π., λόγω των γενικότερων πολιτικών του θέσεων και απόψεων!!
Δεν έχει σημασία αν η πλειοψηφία του ΣΥΝ "χρησιμοποίησε" την άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ή αν ήταν και είναι, έτσι κι αλλιώς, εγκλωβισμένη στα αδιέξοδα που δημιουργούν οι δικές της αποφάσεις περί ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση φέρει ακέραια την ευθύνη για ό,τι προηγήθηκε καθώς και για το νέο αιφνιδιασμό.
Δεν προτίθεμαι να αποκρούσω τα όσα γράφονται και ακούγονται περί του "τολμηρού" "ανανεωτικού" και "υπερβατικού" χαρακτήρα της νέας πρότασης. Αυτά είναι ως γνωστόν η μετά παραμυθίας υποστήριξη της πρότασης.
Όλοι γνωρίζουμε το πραγματικό πολιτικό ζήτημα που προέκυψε και που δημιουργεί ιδιαίτερη ένταση σήμερα στο κόμμα μας.
Τέθηκε στην Π.Γ. ευθέως και υποστηρίχτηκε από μια σειρά δηλώσεις και άρθρα.
Δεν μπορούν οι φορείς των απόψεων που μειοψήφησαν στο συνέδριο, να εκπροσωπούν το κόμμα και να τίθενται στην υπηρεσία των πολιτικών και αυτοδιοικητικών του μαχών γιατί λόγω αυτών των απόψεων, δεν χωρούν στο πολιτικό σχέδιο του κόμματος μετά το συνέδριο. Ακριβώς έτσι!
Όποιος δηλαδή δεν συμφωνεί με τις πλειοψηφούσες απόψεις, ας περάσει στη γωνία!
Οι γενικές του απόψεις για την παγκοσμιοποίηση, τη μεταρρύθμιση, τη ρήξη, τη σοσιαλδημοκρατία, των εναλλακτική πρόταση κλπ δεν πέρασαν από την "αριστερή" κρησάρα και επομένως δεν κάνει… για υποψήφιος δήμαρχος ή για άλλη δημόσια παρουσία. Φαντάζει, αλλά δυστυχώς δεν είναι αστείο.
Μετά το Συνέδριο εξελίχθηκε κατά τη γνώμη μου μια σταθερή πορεία απομάκρυνσης του κόμματος από βασικά του χαρακτηριστικά και από αρχές που ποτέ δεν αμφισβητήθηκαν στο παρελθόν παρά τις δεδομένες σε όλα τα συνέδρια πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Αυτή η πορεία φοβάμαι ότι υπερβαίνει σήμερα τα όρια. Δεν με ενδιαφέρει αν ασκούνται πιέσεις (ή και εκβιασμοί, όπως ακούγεται) από το περιβάλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Με ενδιαφέρει πώς αντιδρά το κόμμα μου.
Γράφει στην ΑΥΓΗ ο σ. Π. Λαφαζάνης, και εκπλήσσεται(!) για το γεγονός ότι ορισμένοι στο κόμμα αμφισβητούν την πορεία που έχει χαραχθεί με βάση τις αποφάσεις του συνεδρίου.
Εγώ από τη σκοπιά μου προσπαθώ να καταλάβω πού βρίσκεται το περίεργο. Δεν είναι ορισμένοι, είμαστε πολλοί που αμφισβητούμε απολύτως την ορθότητα αυτών των αποφάσεων. Δεν αμφισβητούμε το γεγονός ότι αυτές είναι αποφάσεις του συνεδρίου, ούτε το δικαίωμα της πλειοψηφίας να τις διαχειρίζεται. Αμφισβητούσαμε και αμφισβητούμε την ορθότητά τους και ελέγχουμε την εφαρμογή και την διαχείρισή τους. Γιατί έχουμε το καταστατικό δικαίωμα να το κάνουμε και υποχρέωση απέναντι στη συνείδησή μας και στο 35% του κόμματος που τις καταψήφισε, προσπαθώντας παράλληλα να πείσουμε το κόμμα μας στο σύνολό του για τα αδιέξοδα στα οποία έχουμε μπει. Και διεκδικούμε το δικαίωμα να μπορούμε με δεδομένες αυτές μας τις απόψεις να εκπροσωπούμε το κόμμα μας στην κοινωνία με την ίδια άνεση που το εκπροσωπούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια ο σ. Π. Λαφαζάνης ως καλός και άξιος βουλευτής, αν και διαφωνούσε, αυτός ειδικά, στο σύνολο σχεδόν των πολιτικών μας επιλογών.
Αυτά είναι τα σημεία της σημερινής αντιπαράθεσης στο κόμμα και όχι βέβαια ...η σύγκρουση γενεών και άλλα γραφικά.
Είναι δύσκολα τα πράγματα; Ναι.
Θα "συγκρουστούμε" σε πολλά θέματα; Ίσως.
Βρισκόμαστε όλοι σε συνθήκες πολιτικής και ψυχικής πίεσης; Ναι.
Ας παραμείνουμε όμως τουλάχιστον σοβαροί στην αντιπαράθεσή μας.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=874