Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Θα καταφέρουν να κυβερνήσουν;

Γιώργος, Γιάνναρος

www.badiera.gr, 2015-09-24


«Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν» λέει το τραγούδι του Νίκου Παπάζογλου και αυτό θα μπορούσε να είναι το μήνυμα των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου. Η κυβέρνηση Τσίπρα που οδήγησε τη χώρα σε εκλογές με την παραιτησή της τον Αύγουστο, θα συνεχίσει το έργο της με οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία δε δείχνει ικανή να αντέξει στο χρόνο. Η αλήθεια είναι οτι η ανθρωπογεωγραφία της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα αποτελεί ένα ερωτηματικό μετά την αποχώρηση της Αριστερής Πλατφόρμας οπότε οι προβλέψεις μοιάζουν ριψοκίνδυνες. Όμως η σύνθεση της νέας κυβέρνησης δείχνει την κατεύθυνση που θέλει να ακολουθήσει ο επανεκλεγείς Πρωθυπουργός και τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά.

Πρώτον, ο αριθμός των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου αυξήθηκε χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Οι πολλοί αναπληρωτές και υφυπουργοί σε ορισμένα υπουργεία δε νομίζω οτι διευκολύνουν τη διακυβέρνηση μιας κι είναι πιθανό να προκληθούν προβλήματα συντονισμού και εντάσεις στην κατανομή αρμοδιοτήτων. Οι εσωκομματικές ισορροπίες μέσα στο Σύριζα, η άρνηση ορισμένων στελεχών να αναλάβουν ορισμένα «καυτά» πόστα αλλα και η ισορροπία μέσα στο κυβερνητικό σχήμα μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων είναι εξόφθαλμες παθογένειες της νέας κυβέρνησης. Δεύτερον, τα πρόσωπα που στελεχώνουν την κυβέρνηση δε φαίνονται ικανά (με βάση τον πρότερο έντιμο βίο τους) να προχωρήσουν στις δομικές αλλαγές που απαιτεί το τρίτο μνημόνιο. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Δημήτρης Καμμένος (και οι απαράδεκτες απόψεις του) αλλά και ο Σπίρτζης (ιδιωτικοποίηση 14 περιφερειακών αεροδρομίων), ο Δρίτσας (ιδιωτικοποίηση ΟΛΠ), ο Κατρούγκαλος (εργασιακά) κα.

Μιας κι ανέφερα τον Δ. Καμμένο, θα ήθελα να επισημάνω ότι προφανώς δεν προξενούν εντύπωση οι κατα καιρούς δηλώσεις του, αν λάβουμε υπόψη σε ποιο κόμμα ανήκει και τι πρεσβεύει ο αρχηγός του. Ίσως να παραξενεύτηκαν οι σύντροφοι του Σύριζα όμως για όσους είμαστε εκτός, κάθε φιλελεύθερη άποψη και συμβατή με τον ευρωπαικό διαφωτισμό θα μας έκανε εντύπωση αν διατυπωνόταν από στέλεχος των ΑΝΕΛ. Γιατί το κύριο πρόβλημα σύντροφοι, δεν είναι οι ΑΝΕΛ! Είστε εσείς που ανέχεστε και δικαιολογείτε τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να σταματήσει η καραμέλα «ναι αλλά κι εσεις κυβερνήσατε με το Βορίδη, το Γεωργιάδη και το Μπαλτάκο». Το επιχείρημα είναι άτοπο μιας και συγκεκριμένα η Δημοκρατική Αριστερά έβαλε βέτο για τη συμμετοχή Γεωργιάδη και Βορίδη στην τρικομματική κι επίσης, η Δημοκρατική Αριστερά είχε λάβει 6% και ήταν ο μικρότερος εταίρος και οχι 35% για να διαλέξει εκείνη με ποιούς θα κυβερνήσει. Αυτή η παραδοχή δεν αναιρεί προφανώς ότι η ανοχή στο Μπαλτάκο ήταν ένα τεράστιο λάθος για το οποίο έχει γίνει αυτοκριτική, όμως πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τους συσχετισμούς της στιγμής.

Επιστρέφοντας στο αποτέλεσμα των εκλογών, υπάρχουν πολλά που μπορεί να πει κανείς για να αιτιολογήσει το αποτέλεσμα. Το κύριο κατά τη γνώμη μου ειναι η πραγματική ηγεμονία του Αλέξη Τσίπρα σε προσωπικό επίπεδο όπως φάνηκε και στο δημοψήφισμα. Η προεκλογική καμπάνια του Σύριζα εστίασε στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού το οποίο παραμένει στα μάτια της κοινωνίας άφθαρτο. Μπορεί ο Σύριζα να έφερε το τρίτο μνημόνιο, αλλά αφού δεν έχει αρχίσει ακόμα η διαδικασία εφαρμογής του δεν έχει μεταστραφεί ακόμα το ρεύμα που έχει ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του στην κοινωνία. Παρά τους κεφαλαικούς ελέγχους, την αποτυχία στην ολοκλήρωση του προηγούμενου προγράμματος, την οικτρη διαπραγμάτευση, το νέο μνημόνιο των 85 δις και και και το εκλογικό σώμα αποφάσισε να δώσει μία ακόμα ευκαιρία στο Σύριζα. Το σύνθημα «ξεμπερδεύουμε με το παλιό» μάλλον αφορούσε τους πρώην συντρόφους του (ΛΑΕ) μιας κι αυτοί ουσιαστικά είναι οι μεγάλοι ηττημένοι των εκλογών. Η Νέα Δημοκρατία απέτυχε να αποδομήσει το προφίλ του Πρωθυπουργού λόγω και των παλαιών αμαρτίων που φέρει η ίδια στη μεταπολιτευτική ιστορία. Χωρίς να θέλω να επέμβω στα εσωτερικά της, εκτιμώ ότι ήρθε η ώρα να διαλέξει αν θα κάνει στροφή στο κέντρο με πιο φιλελεύθερη ρητορική ή θα συνεχίσει την πολιτική του Αντώνη Σαμαρά ελπίζοντας να επαναπατρίσει τους πρώην ψηφοφόρους της που βρίσκονται στο δεξί άκρο του πολιτικού φάσματος (ΑΝΕΛ και νεοναζί).

Στο τέλος, θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στο φαινόμενο της αποχής. Ειναι αδιαμφισβήτητο ότι όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας, δεν ψηφίζουν για δικούς τους λόγους (αδιαφορια, απογοήτευση, οικονομικά έξοδα κλπ) οι οποίοι είναι απόλυτα σεβαστοί. Όμως δεν είναι σίγουρο οτι οι πολιτικοί αναλυτές αντιλαμβάνονται το φαινόμενο στις πραγματικές του διαστάσεις. Πρώτον, δεν υπάρχει σύνδεση ληξιαρχείων με τους εκλογικούς καταλόγους οπότε δεν διαγράφονται όσοι έχουν «αποδημήσει εις Κύριον». Δεύτερον, πολλοί δεν έχουν μεταφέρει τα εκλογικά τους δικαιώματα και ψηφίζουν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους οπότε δεν ειναι πάντα εφικτό (όχι μόνο οικονομικά) να πάνε να ψηφίσουν. Τρίτον και σημαντικότερο, οι Έλληνες του εξωτερικού δεν ψηφίζουν και αφού όλοι συμφωνούν ότι υπάρχει ένα τεράστιο κύμα μετανάστευσης τα τελευταία χρόνια ειδικά νέων ανθρώπων για σπουδές ή δουλειά είναι μία παράμετρος που δεν έχει αξιολογηθέι αρκετά.

Συμπερασματικά, περιμένουμε τη νέα κυβέρνηση, να κυβερνήσει επιτέλους και να σταματήσει την αντιπολίτευση στον εαυτό της. Δυστυχώς γι αυτούς, δεν υπάρχει άλλη επιλογή…


Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=8797