Και λεγόμαστε άνθρωποι…

Ισμήνη, Μώρου

www.anoixtoparathyro.gr, 2015-10-07


Το πρόβλημα των προσφύγων και των μεταναστών είναι το θέμα που απασχολεί πολύ φέτος τη χώρα μας – και όχι μόνο. Στην Ελλάδα, που την έχουν ορίσει ως «χώρα υποδοχής», λειτουργούν εδώ και καιρό καταλύματα για τους πρόσφυγες, αλλά ένα μεγάλο μέρος εξακολουθεί να βρίσκεται στους δρόμους. Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου δεν αντέχουν πια από το βάρος, το πλοίο πάει κι έρχεται φέρνοντας τους δυστυχείς αυτούς ανθρώπους στην Αττική, που κι αυτή πια δεν αντέχει – ύστερα όμως τι; μήπως ο εθισμός σε εικόνες ανθρώπινης δυστυχίας;

Οι άνθρωποι πνίγονται από τα μικρασιατικά παράλια μέχρι τα νησιά μας, σε φουσκωτά ή σαπιοκάραβα, αλλά οξύτατο είναι το πρόβλημα και στα χερσαία περάσματα στη βορειο-ανατολική χώρα. Τόσο στη θάλασσα, όσο και στα χερσαία περάσματα, αναμένεται να επιδεινωθεί η κατάσταση τον χειμώνα. Ήδη, οι κακοκαιρίες των τελευταίων ημερών βρήκαν τους πρόσφυγες στο έλεος της βροχής. Η τραγωδία θα λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με κυρίαρχο το ανθρωπιστικό πρόβλημα σε συνδυασμό με την εξάντληση των δυνατοτήτων να στεγάσει, να σιτίσει, να περιθάλψει, της μικρής μας χώρας.

Οι περισσότεροι πρόσφυγες δεν θεωρούν τη χώρα μας χώρα εγκατάστασης, αλλά πέρασμα για το ταξίδι τους προς τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως προς τη Γερμανία. Αναγκαστικά ένα μεγάλο μέρος περνά από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες των πρακτορείων, η Κροατία έχει ήδη υποδεχτεί χιλιάδες πρόσφυγες και δεν αντέχει άλλο, η Πολωνία δέχεται μόνο πρόσφυγες και όχι οικονομικούς μετανάστες, σκηνές ντροπής εκτυλίσσονται παράλληλα σε σχεδόν όλες τις βαλκανικές χώρες, ενώ τις προάλλες η ουγγρική Βουλή αποφάσισε ότι ο στρατός έχει το δικαίωμα να καταφύγει στη χρήση όπλων αν χρειαστεί!Εύγε!

Η χώρα μας είναι ουσιαστικά εγκλωβισμένη σε έναν κανονισμό που υπέγραψε χωρίς να εξασφαλίσει τα κατάλληλα ανταλλάγματα, εκτός βέβαια από τις ελλιπείς κοινοτικές ενισχύσεις για τα κέντρα κράτησης. Ως χώρα υποδοχής, η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να διαχειριστεί ένα τεράστιο, ευρωπαϊκό κατ’ ουσία, πρόβλημα με δεδομένη τη δυσχερή οικονομική της κατάσταση. Ο όγκος των μεταναστών ή και των προσφύγων που δέχεται η χώρα κάθε χρόνο είναι αδύνατο να απορροφηθούν από την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε συνθήκες νομιμότητας. Η χώρα δεν έχει τα κατάλληλα μέσα να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση ενώ οι Ευρωπαίοι, ιδίως οι ενδιάμεσες χώρες προς τον βορρά, πιέζονται αφόρητα ή και φαίνεται σαν να αδιαφορούν. Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει, πέρα από τα μνημόνια, να ανοίξει τη διαπραγμάτευση και για το Δουβλίνο ΙΙ και να θέσει τους εταίρους προ των ευθυνών τους, ώστε να πετύχει καλύτερους όρους. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και είναι απαραίτητο να μπει σε προτεραιότητα πριν είναι πολύ αργά!…

Το συριακό ζήτημα έρχεται καθημερινά στη διεθνή επικαιρότητα εξ αιτίας, κυρίως, των προσφύγων, διαφορετικά η αναταραχή στη χώρα θα απασχολούσε κυρίως τα στρατηγικά σχέδια των μεγάλων δυνάμεων….

Επιθυμώ να τονίσω το ανθρωπιστικό ζήτημα, χωρίς να παραβλέπω κινδύνους από το κύμα των προσφύγων και των μεταναστών.

Εμείς με ανακοίνωση μας για το θέμα των προσφύγων και την μεταναστευτική πολιτική,έχουμε τονίσει:

«Το θέμα των προσφύγων και το μεταναστευτικό είναι μία βραδυφλεγής βόμβα και απαιτεί άμεσες λύσεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό πεδίο. Οι ελληνικές αρχές και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί παρουσιάζουν για ακόμη μία φορά απόλυτη αμηχανία να αντιδράσουν και να δράσουν θετικά για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής αυτής κρίσης. Η Ε.Ε. για ακόμη μία φορά αφήνει τις χώρες πρώτης άφιξης των προσφύγων και μεταναστών, όπως είναι η Ελλάδα και η Ιταλία, να ενεργήσουν εντελώς μόνες τους και μάλιστα πλέον σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης και αβεβαιότητας. Η στάση αυτή ανοίγει το δρόμο σε εθνικιστικές ρητορικές και δημιουργεί πρόσφορο έδαφος στο ρατσισμό και τη ξενοφοβία».

«Απαιτείται άμεση αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων και δημιουργία πραγματικών κέντρων υποδοχής και όχι κράτησης στα σύνορα για την καταγραφή και ταυτοποίηση όσων εισέρχονται με διαχωρισμό προσφύγων και μεταναστών.

»Σε επίπεδο ευρύτερης κυβερνητικής πολιτικής, απαιτείται η συγκρότηση κοινού πολιτικού μετώπου με χώρες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα όπως η Ιταλία.

»Σήμερα, όχι αύριο, πρέπει να υπάρξει αξιοποίηση των υπαρχόντων κοινοτικών πόρων αλλά και διεκδίκηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση προσθέτων πόρων, οι οποίοι όμως από μόνοι τους δεν αρκούν για να λυθεί το πρόβλημα καθώς η χώρα μας σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αντέξει τα μεγέθη των μεταναστών και των προσφύγων που φτάνουν στην χώρα.

»Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο είναι απαραίτητο να υλοποιηθεί άμεσα γιατί αλλιώς οι συνέπειες θα είναι επώδυνες τόσο για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες όσο και για τους συμπολίτες μας.

»Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να παραμένει απαθής στην ανθρωπιστική κρίση που συντελείται. Οι μετανάστες παραμένουν άνθρωποι σε κατάσταση ανάγκης και γι’ αυτό χρειάζονται λύσεις προς θετική κατεύθυνση.

Εν κατακλείδει, το προσφυγικό και το μεταναστευτικό θέμα, δύο τελείως διαφορετικά θέματα, ορθώς έχουν χαρακτηριστεί ως βραδυφλεγής βόμβα. Κι είναι γιατί περιλαμβάνει την απάτη, την εξαπάτηση, τον δόλο, τον κίνδυνο επιδημιών, που πρέπει να καταπολεμηθούν, αλλά και την απανθρωπία των θυτών, καθώς και τη δυστυχία ανήμπορων ανθρώπων, που πρέπει να αντιμετωπιστούν με ανθρωπιστική δράση υπέρ των θυμάτων και με συλλήψεις και δίκη των δουλεμπόρων.

Η πολιτική, εσωτερική και Ευρωπαϊκή, για το προσφυγικό και μεταναστευτικό δεν ασκείται με επιπολαιότητες και φυσικά δεν ασκείται δια της μεγαλοσύνης αξιέπαινων Ελλήνων, που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με ανθρωπιστικές δράσεις, αλλά αντιμετωπίζεται και με παράλληλες δράσεις νομοθετικές, που αφορούν όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής κοινότητας, οι οποίες κωφεύουν χρόνια τώρα… λες και η Ελλάδα είναι ξένο προς την Ευρώπη σώμα και οι εικόνες ντροπής παιδιών και ενηλίκων που χάνουν συχνά την ζωή τους, μπορούν ποτέ να γίνουν εικόνες συνηθισμένες, καθημερινές……

Πρόκειται για μια δύσκολη εξίσωση.

Αν θέλουμε να συμφωνήσουμε ότι η χώρα μας και η Ευρώπη ασκούν σοβαρή πολιτική για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό!

Αν θέλουμε η χώρα μας και η Ευρώπη να διατηρήσουν τα ανθρωπιστικά κεκτημένα τους.

Αν θέλουμε να λεγόμαστε πρωτίστως άνθρωποι…


Εκτύπωση στις: 2024-04-16
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=8842&export=html