Αν όχι τώρα, πότε;
Ερρίκος, Μπαρτζινόπουλος
Έθνος, 2015-10-20
Προ ημερών το κύριο άρθρο του «Εθνους» υπενθύμιζε σε όσους από τον πολιτικό κόσμο επιμένουν να μένουν εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό τους ότι το πολιτικό παιχνίδι έχει ανοίξει για τα καλά και ότι όλοι -κυριολεκτικά όλοι- οι πολιτικοί χώροι ανασυγκροτούνται. Από τον Γενάρη έως τον Σεπτέμβρη ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 320.000 ψήφους. Και φυσικά μόνο αφελείς θα φαντάζονται ότι η εφαρμογή του Μνημονίου δεν θα του στερήσει άλλες τόσες ή και περισσότερες. Οσο για τη ΝΔ, ο χρόνος και η έκβαση της μάχης για την αρχηγία θα καθορίσουν τη μελλοντική πορεία της.
Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ δείχνουν να έχουν καταλάβει πως ο χώρος στον οποίο κινούνται ή θ’ ανασυγκροτηθεί ή θα λεηλατηθεί. Και όχι μελλοντικά, αλλά μέσα στους επόμενους μήνες. Γι’ αυτό και συνέπραξαν. Με θετικό αποτέλεσμα που δικαιολογημένα τους άνοιξε την όρεξη και για το μέλλον. Αλλά το Ποτάμι -ή μάλλον ο Θεοδωράκης- δεν ανταποκρίνεται. Προς το παρόν τουλάχιστον.
Αλλά οι εξελίξεις και ο χρόνος τρέχουν. Και φυσικά δεν θα περιμένουν πότε θα συνομολογήσει ο ηγέτης του Ποταμιού ότι το «μπαμ» στο οποίο προσέβλεπε δεν ήρθε και ότι τώρα πια είναι η ώρα ν’ αποφασίσει πού θα πάει και τι θα κάνει. Η στασιμότητα ισοδυναμεί με αργό θάνατο. Με πολιτική αυτοκτονία. Και προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο πρώην συνάδελφος μπορεί να ενδιαφέρεται για τον ρόλο ενός κεντροαριστερού Καμμένου.
Οποιος ασχολείται με την πολιτική έχει ή οφείλει να έχει στο μυαλό του την εξουσία. Αλλά η εξουσία είναι για τους δυνατούς. Είτε τους πολύ δυνατούς είτε τους σχετικά δυνατούς. Από εκεί και κάτω πέφτουμε σε ευτελέστερες κατηγορίες. Στις πολιτικές τσόντες. Σ’ αυτούς που αρκούνται σε δύο ή τρεις υπουργικές καρέκλες και απλώς μαθαίνουν από τις εφημερίδες τι μέτρα πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση στην οποία μετέχουν.
Αν στις εκλογές του προηγούμενου μήνα το Ποτάμι είχε συμπορευτεί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, η Κεντροαριστερά δεν θα ήταν απλώς και μόνο το τρίτο κόμμα στη σημερινή Βουλή αλλά και μια σημαντική πολιτική δύναμη που θα είχε τη δυνατότητα και όρους να επιβάλει σε μια πιθανή κυβερνητική συνεργασία αλλά και τον ανάλογο σεβασμό ν’ αξιώνει από τους Ευρωπαίους ομοϊδεάτες της.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=8883