Απο-ευρωπαϊσμός…
Π.Κ., Ιωακειμίδης
Τα Νέα, 2015-12-14
Η Γαλλία ανέδειξε σε κυρίαρχη θέση το ακροδεξιό, βαθύτατα αντι-ευρωπαικό Εθνικό Μέτωπο. Η Δανία μόλις ψήφισε ενάντια στη βαθύτερη ενοποίηση . Και η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο εξόδου από Σέγκεν και ευρωζώνη . Κοινό σημείο όλων αυτών ; Η επιταχυνόμενη διαδικασία απ-ευρωπαισμού( de–Europeanization) με την έννοια της αποσύνδεσης από την εσωτερική λογική και αξίες της Ευρωπαικής ενοποίησης. Ελλάδα δείχνει ότι παρά τα κάποια βήματα που έγιναν δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην πρόκληση του εξευρωπαϊσμού – στην προσαρμογή δηλαδή του οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού συστήματος στις απαιτήσεις του κράτους μέλους της Ένωσης.Η βασική αιτία για την αποτυχία; το γεγονός ότι προσεγγίσαμε την Ένωση όχι ως μια διαδικασία εκσυγχρονισμού/ εξευρωπαϊσμού (με εξαίρεση την διακυβέρνηση της χώρας από τον Κ. Σημίτη) αλλά ως ευκαιρία, ως πηγή για την άντληση πόρων προκειμένου να χρηματοδοτήσουμε κυρίως μια αχαλίνωτη κατανάλωση. Η αντίληψη αυτή επεκράτησε ακόμη και μετά την ένταξη στην οικονομική και νομισματική ένωση (ΟΝΕ – 2000) όπου οι απαιτήσεις για διαρθρωτικές προσαρμογές ήσαν ακόμη ισχυρότερες. Το αποτέλεσμα το βιώνουμε εδώ και πέντε χρόνια περίπου με την επώδυνη κρίση. Αλλά η κρίση δεν συνιστά απλά αποτυχία του εξευρωπαϊσμού. Η χώρα έχει μπει σε μια περισσότερο επικίνδυνη διαδικασία: τη διαδικασία του απο-ευρωπαϊσμού. Απομακρύνεται σταθερά από την εσωτερική λογική της Ευρωπαϊκής ενοποίησης με τις πράξεις, παραλείψεις, δηλώσεις και παραδηλώσεις της κυβερνητικών και άλλων συγγενών παραγόντων της δημόσιας ζωής. Επιστρέφουμε στη λογική του «περίκλειστου κράτους».
Δεν είναι μόνο ο τρόπος με τον οποίο χειριστήκαμε την οικονομική κρίση τους τελευταίους μήνες και που οδήγησε σ’ένα επαχθές μνημόνιο, αν και με την πρόβλεψη ορισμένων σοβαρών μεταρρυθμίσεων που η κυβέρνηση όμως αρνείται να αναλάβει την ιδιοκτησία τους. Είναι σειρά άλλων ζημιογόνων εκδηλώσεων/ συμπεριφορών όπως λ.χ. η διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος. Η Ελληνική πλυρά αρνήθηκε για μήνες να αξιοποιήσει τα εργαλεία της ΕΕ (μηχανισμός πολιτικής προστασίας, Rabbit, κ.λπ.) με επιχειρήματα εθνολαϊκής προέλευσης (περί εθνικής αξιοπρέπειας, κυριαρχίας, κ.ά.), με αποτέλεσμα η χώρα να φθάσει στο χείλος της «εξόδου» από το Σένγκεν αλλά και εμμέσως να καταστήσει την Τουρκία ως την κρίσιμη χώρα στη διαχείριση του ζητήματος.
Είναι σαφές όμως ότι και γενικότερα η Ευρώπη έχει μπει σε παρεμφερή διαδικασία απο-ευρωπαϊσμού με την επικράτηση ακραίων ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων από τη Γαλλία μέχρι την Πολωνία, Δανία, Σουηδία και αλλού. Αλλά η Ελλάδα δεν είναι ούτε Σουηδία ούτε Δανία ή ακόμη και Γαλλία για να αντέξει αλώβητη τον απο-ευρωπαϊσμό..Χρειάζεται επειγόντως αντιστροφή της δυναμικής αυτής…
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9018