Οικονομική πολιτική εκ του προχείρου
Πάσχος, Μανδραβέλης
Η Καθημερινή, 2015-12-31
Με την οικονομία ποτέ δεν τα πήγαινε καλά η νέα Αριστερά, αυτή που –δυστυχώς για τη χώρα– κυβερνά. Η μόνη «θεωρία» της ήταν το σύνθημα: «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός», ένθα απέδρα κάθε κόστος και στεναγμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε με προχειρότητα τον κυβερνητικό του βίο. Νόμιζε πως διαπραγματευόμενος με τα πουκάμισα έξω θα αποκτήσει πολλά λεφτά για να τα σκορπίζει, έτσι χωρίς πρόγραμμα. Συνεχίζει με την ίδια προχειρότητα εξαγγέλλοντας μέτρα για επιπλέον φόρους και επιπλέον (ρουσφετολογικές κατά κανόνα) παροχές.
Η προχειρότητα αποτυπώθηκε στην εποποιία του ΦΠΑ στο βόειο κρέας, που έγινε ΦΠΑ για τα σχολεία, μετά τέλος τυχερών παιγνίων, για να καταλήξει (αν κατέληξε) ειδικός φόρος κατανάλωσης στο κρασί.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει το παραμικρό σχέδιο οικονομικής πολιτικής· παλαιάς ή νέας. Εξαγγέλλονται μέτρα που παγώνουν την αγορά, για να αποσυρθούν μέχρι να εξαγγελθούν τα νέα και να ξαναπαγώσει κάθε οικονομική δραστηριότητα. Κάπως έτσι χαράσσεται και η πολιτική για τα ισοδύναμα της μείωσης των συντάξεων, ένα ακόμη μέτωπο στο οποίο η κυβέρνηση «υψώνει σημαία πλαστική». Πέφτουν βροχή οι ιδέες με τελευταία εκείνη του ειδικού φόρου στις τραπεζικές συναλλαγές. Η προχειρότητα δε είναι τόση που η κυβέρνηση δεν έχει ούτε τους αριθμούς σωστά. Οταν συναντήθηκε ο κ. Τσίπρας με τους πολιτικούς αρχηγούς, είχε πει ότι βρήκε τρόπο να καλύψει το 60% του κενού από τη μείωση των συντάξεων και ζητούσε συναίνεση για το υπόλοιπο 40%. Η πρόταση που διέρρευσε από το γραφείο του κ. Γιώργου Κατρούγκαλου ήταν για 50% από μείωση συντάξεων και 50% από αύξηση εισφορών. Τώρα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η περικοπή των επικουρικών θα εξοικονομήσει στο κράτος 300 εκατ. από τα 700 που χρειάζεται για να κλείσει η τρύπα (Ειρήνη Χρυσολωρά, «Τα Νέα» 30.12.2015), δηλαδή 43%.
Η σύγχυση που δέρνει αυτή την Αριστερά αποτυπώνεται και στο κύριο άρθρο της «Αυγής» με τίτλο «Οι συντάξεις δεν αφορούν μόνο τους συνταξιούχους» (30.12.2015). Με αυτό επιχειρείται να δικαιολογηθούν οι «νέες» ιδέες για μπαλώματα στο ασφαλιστικό. «Η κυβέρνηση», γράφει, «αναζητεί τρόπους χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος, όχι με τη μείωση των συντάξεων, αλλά είτε με την αύξηση των εισφορών είτε με την επιβάρυνση των τραπεζικών συναλλαγών άνω των 1.000 ευρώ με ποσοστό ένα τοις χιλίοις. Δηλαδή 1 ευρώ για συναλλαγή 1.000 ευρώ. Τα χρήματα των συντάξεων θα επανέλθουν ως τζίρος στην αγορά».
Βεβαίως το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτά τα λεφτά θα φύγουν από την αγορά, δηλαδή από τις επιχειρήσεις. Το αν θα επανέλθουν ως τζίρος είναι ερώτημα, αφού υπάρχουν και αρκετοί ηλικιωμένοι με φουσκωμένα στρώματα. Αλλά ακόμη κι αν ίσχυε το επιχείρημα ότι ένα ευρώ στα χίλια που θα φύγει από την αγορά, θα γυρίσει πάλι στην αγορά, γιατί πρέπει να κάνει ολόκληρη βόλτα από τις επιχειρήσεις, στις τράπεζες, στον δημόσιο κορβανά, στις συντάξεις, και τελικά πάλι στις επιχειρήσεις; Δεν μιλάμε για τις χαμηλές συντάξεις για να υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης, αλλά για εκείνες που είναι υπερδιπλάσιες τουλάχιστον του μισθού με τον οποίο ένας νέος μπαίνει στην αγορά εργασίας. Αν μπει, διότι λόγω των ήδη υψηλών εισφορών το πιθανότερο είναι να μεταναστεύσει. Και ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί με επιπλέον «νέες» για τα επόμενα ισοδύναμα.
Εκτύπωση στις: 2024-04-23
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9049