Για μια σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία
Θανάσης, Θεοχαρόπουλος
Το Βήμα της Κυριακής, 2016-01-17
Οι εξελίξεις με την εκλογή προέδρου στην συντηρητική παράταξη, βεβαίως και επηρεάζουν την κομματική ζωή του τόπου. Κανείς δεν θα μπορούσε να ισχυρισθεί το αντίθετο. Όμως «η ανάγκη δημιουργίας του πόλου της Σοσιαλδημοκρατίας είναι εκ των ων ουκ άνευ». Ο ΣΥΡΙΖΑ εξάλλου ούτε θέλει ούτε μπορεί να την εκφράσει, οι πολιτικές του δε οδηγούν σε νέα αδιέξοδα.Η Δημοκρατική Συμπαράταξη αποτελεί ακριβώς το πολιτικό όχημα αυτής της συζήτησης και μπορεί να αποτελέσει το επίκεντρο αυτής της προσπάθειας.
Πριν απ’ όλα όμως, χρειάζεται να επικεντρωθούμε στο τι είναι σήμερα ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και αν αυτό απαντά στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Η σοσιαλδημοκρατία σήμερα καλείται να απαντήσει στις ίδιες ερωτήσεις, για το πώς πραγματοποιείται η αναδιανομή, για το πώς μειώνονται οι ανισότητες σε συνθήκες μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Οι ερωτήσεις είναι οι ίδιες αλλά οι συνθήκες πολύ διαφορετικές.
Σήμερα πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως σοσιαλδημοκράτες πως αν και τα μέσα αλλάζουν, οι στόχοι της αναδιανομής και της μείωσης των ανισοτήτων, μέσα από μια παραγωγική ανάπτυξη που θα ξεκινά από ένα ισχυρό κράτος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ.
Και το ερώτημα είναι τι θα γίνει με την ελληνική σοσιαλδημοκρατία, όπως αυτή εμφανίστηκε είτε μέσα από το κράτος πρόνοιας που προσπάθησε να στήσει το ΠΑΣΟΚ, είτε μέσα από το μέτωπο για την προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και τη διεύρυνση της δημοκρατίας, που επιδίωξε να προωθήσει η Ανανεωτική Δημοκρατική Αριστερά. Τι θα γίνει με αυτές ακριβώς τις δυο πλευρές, οι οποίες αποτελούν την ουσία της συνολικής σοσιαλδημοκρατικής ιδέας;
Ο ελληνικός σοσιαλδημοκρατικός χώρος χρειάζεται στο εξής να απεμπλακεί πλήρως από τον κρατισμό και τις πελατειακές σχέσεις, αλλά και από την απομόνωσή του από τις ευρύτερες κοινωνικές ανησυχίες και αβεβαιότητες. Να συγκρουστεί μέχρι τέλους με όλες εκείνες τις δυνάμεις που εμπόδισαν να χτιστεί ένα αξιόπιστο κράτος δικαίου, το οποίο θα υποστηρίζονταν από έναν ευέλικτο κρατικό μηχανισμό και θα υπηρετούσε ένα ορθολογικό κοινωνικό κράτος παροχής υπηρεσιών. Να προωθεί στο εξής όχι ένα κράτος – βιομήχανο, ούτε ένα κράτος που παρέχει επιδόματα σ’ όσους «έχουν μέσο», παρά ένα κράτος που ενισχύει όσους έχουν πραγματικά ανάγκη και παρέχει σ’ όλους όσοι το επιθυμούν καθολικές υπηρεσίες υπηρεσιών στους τομείς της υγείας, της παιδείας, των συγκοινωνιών και της ατομικής ασφάλειας. Αυτό το κράτος παροχής υπηρεσιών πρόνοιας δεν αποτελεί απλώς δίχτυ ασφαλείας για τους ασθενέστερους, αλλά σύγχρονη αναπτυξιακή πρόταση. Από την άλλη, όπως οφείλει να μη βαπτίζει ως λαϊκό κάθε συντεχνιακό και λαϊκίστικο αίτημα, έτσι και δεν πρέπει να εκλαμβάνει ως λαϊκίστικο κάθε λαϊκό αίτημα.
Για να γίνει όμως η στροφή προς αυτές τις νέες πολιτικές χρειάζεται αυτός ο χώρος να αναπτύξει μια βαθύτατα αυτοκριτική πρόταση με την οποία να ξεφεύγει από τα σύνδρομα της δικαίωσης και της αυτοεπιβεβαίωσης, να στηριχθεί σε ανθρώπους που στις εποχές του λαϊκισμού δεν δίσταζαν να έρχονται κόντρα στο ρεύμα. Βεβαίως όλα αυτά χρειάζονται και τη βοήθεια μιας άλλης Ευρώπης, σύνθημα της οποίας δεν θα είναι μόνο το «εφαρμόστε μονόπαντες μεταρρυθμίσεις που πολλές φορές είναι απορρυθμίσεις» αλλά και το «παράγετε και αναδιανέμετε». Αυτή η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία είναι εφικτή και αναγκαία. Πρέπει άμεσα να ισχυροποιηθεί για να μην στραφεί η κοινωνία σε λαϊκίστικες λύσεις. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητη η ανανέωση προσώπων, ιδεών και πολιτικών πρακτικών και όχι η συντήρηση των ίδιων πρακτικών που μας έφεραν στην κρίση. Είναι κοινή πεποίθηση σήμερα πως η κοινωνία είναι έτοιμη. Το στοίχημα είναι να πεισθούν οι νέοι, αυτοί που έχουν υποστεί κυρίως τις συνέπειες της κρίσης και τα λαϊκά στρώματα. Αυτό το στοίχημα δεν πρέπει να χαθεί. Η ισχυρή σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία είναι εθνική ανάγκη για να καλυφθεί το πολιτικό κενό στη χώρα.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9078