Γ. Αργυρός: Οι 365 ημέρες του Αλέξη Τσίπρα που… άλλαξαν την Ελλάδα

Γιάννης, Αργυρός

www.badiera.gr, 2016-01-19

Σε λίγα εικοσιτετράωρα συμπληρώνονται 365 μέρες της πρώτης φοράς αριστερά στην εξουσία. Ένας χρόνος που σημαδεύτηκε από την ατελείωτη διαπραγμάτευση Βαρουφάκη με τους δανειστές και κατέληξε στην πλήρη διάψευση των προσδοκιών για πολιτική λύση με τη μέθοδο του εκβιασμού των αγορών προς την ευρωζώνη. Τα επιτόκια δανεισμού τελικά δεν ανέβηκαν παρά το «ηρωικό» δημοψήφισμα και τα τσάμικα στην πλατεία Συντάγματος ενώ ο κίνδυνος του Grexit οδήγησε στο ταπεινωτικό όσο και επώδυνο τρίτο μνημόνιο. Αντίθετα η οδυνηρή πολιτική διάψευση της απροετοίμαστης αριστεροδεξιάς εθνολαικιστικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έφερε τα capital controls και ένα νέο γύρο κατεδάφισης της ιδιωτικής οικονομίας που αποτυπώνεται πλήρως τόσο στον πίνακα της απασχόλησης όπου οι απολύσεις και τα λουκέτα επέστρεψαν με ανανεωμένη δυναμική όσο και στην πρωτοφανή πτώση του εισοδήματος που καταγράφουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών. H ανεργία των νέων «πετά» πλέον στο 60%. Αν όλα πάνε καλά θα επιτρέψουμε στο σημείο που ήταν η οικονομία πέρσι τον Ιανουάριο λίγο πριν την εκπνοή του 2018 !

Και μπορεί η άριστη επικοινωνιακή τακτική της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να έδωσε μια ακόμη εκλογική νίκη, πριν ακόμη κρυώσουν οι υπογραφές του τρίτου μνημονίου αφού ναι μεν ψήφιζαν σκληρά δημοσιονομικά μέτρα -όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις- αλλά χωρίς να τα εφαρμόζουν, ώστε να λειτουργεί και το επιχείρημα στα καφενεία «πλήρωσες εσύ κάτι με τον ΣΥΡΙΖΑ;». Μια μάχη που χάθηκε βέβαια αργότερα μετά τις κάλπες όταν άρχισαν τα κάθε είδους χαράτσια να πέφτουν σαν το χαλάζι.

Παράλληλα εντός και εκτός βουλής η μάχη του παλιού με το νέο έδινε και έπαιρνε καθημερινά. Το «υπερατού» του ηθικού πλεονεκτήματος άρχισε να χρησιμοποιείται περίπου σαν την κίτρινη κάρτα του διαιτητή σε ντέρμπυ αιωνίων με επεισόδια . Στην αρχή λίγο και σπάνια και στη συνέχεια όλο και πιο γρήγορα με αποτέλεσμα στο τέλος ο διαιτητής να την κρατάει στα χέρια, για να μην κουράζεται. Ξεκίνησε με τα πόθεν έσχες κορυφαίων υπουργών, συνεχίστηκε με τις «δουλειές» διαφόρων στελεχών που «μύριζαν» εξουσία και κορυφώθηκε με την τακτοποίηση ολόκληρων οικογενειών με βασικό προσόν τα κομματικά ένσημα και τους πολιτικούς αγώνες των προγόνων τους που θυμίζει έντονα τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων που εφάρμοζε η δεξιά μέχρι την δεκαετία του ’80. Πολιτικός εκσυγχρονισμός με εμφυλιακά καύσιμα του 1950 ! Αν και πολύ αμφιβάλω αν οι αγωνιστές πρόγονοι θα επικροτούσαν τις σημερινές πρακτικές και την ηθική τους διάσταση.

Ο συνδυασμός αυτός της διάψευσης, των προσδοκιών του Ελληνικού λαού από τον ΣΥΡΙΖΑ, της παρακμής με τους ατελείωτους διορισμούς συγγενών και φίλων και του τυφώνα των περικοπών με το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου μεταβάλουν άρδην το πολιτικό τοπίο. Η Νέα Δημοκρατία με την αλλαγή αρχηγού ήδη φωνάζει «με τον Κυριάκο ξανά δεξιά». Είναι όμως αυτή η λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας;

Η ενίσχυση και η ενδυνάμωση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης από τα όμορα κόμματα και τις κινήσεις πολιτών μοιάζει πλέον με αναγκαιότητα. Όχι για την πολιτική τους επιβίωση και την μηχανική συγκόλληση κομματικών μηχανισμών. Αλλά για την πολιτική επιβίωση της χώρας. Μια ευρεία πολιτική συμπαράταξη όλων των κεντροαριστερών πολιτικών σχημάτων μπορεί να δώσει εθνικό σχέδιο, ικανό πολιτικό προσωπικό, και νέες αντιλήψεις.

Η φυγή προς τα εμπρός με έναν ισχυρό πόλο της κεντροαριστεράς μπορεί να επαναφέρει στο προσκήνιο της πολιτικής την ελπίδα και την αξιοπρέπεια που κατάφερε και τσαλάκωσε ο ένας χρόνος εθνολαικιστικής διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ή μήπως όχι;

Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9092