Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Το αίνιγμα της Βιέννης

Βάλια, Καϊμάκη

Κυρ. Ελευθεροτυπία, 2005-12-31


Το «ουφ» ανακούφισης μετά τη βρετανική προεδρία μπορεί και να μην είναι τόσο βαθύ. Η διάδοχος Αυστρία, που αναλαμβάνει από αύριο, δεν έχει δώσει, μέχρι σήμερα στην πορεία της στην Ευρώπη, σημάδια ότι μπορεί να επιτύχει θαύματα. Και μάλλον ένα θαύμα χρειάζεται για να πάρει ξανά μπρος το μεγάλο «ντοσιέ», το Ευρωσύνταγμα, αλλά και η παραπέρα διεύρυνση προς τα Βαλκάνια.

Εξι χρόνια μετά τις κυρώσεις που της επέβαλαν οι δεκατέσσερις εταίροι της, η Αυστρία αναλαμβάνει ξανά την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το Φεβρουάριο του 2000, οι κυβερνήσεις των υπόλοιπων κρατών-μελών αρνήθηκαν κάθε επίσημη διμερή επαφή με τη Βιέννη, διαμαρτυρόμενες για την είσοδο των οπαδών του ακροδεξιού Γιοργκ Χάιντερ (FPO, Κόμμα της Ελευθερίας), στην κυβέρνηση του χριστιανοδημοκράτη καγκελάριου Βόλφ. Σούσελ, ο οποίος δεν είχε καταφέρει να βρει συμμάχους από τα αριστερά του.

Ο Σούσελ θα προεδρεύσει και αυτό το εξάμηνο στο Συμβούλιο της Ευρώπης, αφού εξασφάλισε και δεύτερη θητεία το 2003. Χωρίς όμως το FPO, το οποίο διασπάστηκε τον Απρίλιο του 2005 όταν ο Γιοργκ Χάιντερ δημιούργησε τη «Συμμαχία για το Μέλλον της Αυστρίας».

Υπάρχουν, όμως, τα κατάλοιπα της ακροδεξιάς, με πρώτο και καλύτερο τον Καρλ Χάινζ Γκράσερ, τον τριανταεξάχρονο υπουργό Οικονομικών που θα προεδρεύει του Ecofin.

Η πανύψηλη Ούρσουλα

Ποιες θα είναι οι προτεραιότητες της αυστριακής προεδρίας; Ακόμα δεν έχει γίνει η επίσημη παρουσίαση, όμως οι δηλώσεις της υπουργού Εξωτερικών, Ούρσουλα Πλάσνικ, δίνουν μια πρώτη γεύση: Θα προσπαθήσει να δώσει στην Ευρώπη πίσω την «αυτοπεποίθηση και το δυναμισμό της», δηλώνει η πανύψηλη υπουργός που αστειεύεται λέγοντας ότι μπορεί το κεφάλι της να είναι στα σύννεφα, τα πόδια της πατούν όμως καλά στη γη.

Πέρα από τις αγαθές δηλώσεις υπάρχουν και οι δηλωμένες προθέσεις:

Η Αυστρία είναι ιδιαίτερα θετική στην είσοδο των χωρών της πρώην Γιουγκοσλαβίας στην Ευρώπη και θα προσπαθήσει να το επιτύχει παρά τα δύο μεγάλα εμπόδια: την απροθυμία των εταίρων της και τον μικρό αλλά ορατό κίνδυνο να αποσπαστεί το Μαυροβούνιο από τη Σερβία και να διαλύσει έτσι τα πάντα.

Η υπόθεση έχει σχεδόν λήξει για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, το αγκάθι της Τουρκίας παραμένει, και η Κροατία, η Σερβία και η FYROM περιμένουν τη σειρά τους. Μέχρι στιγμής, το ζήτημα νέας διεύρυνσης χρησιμοποιείται ως διαπραγματευτικό χαρτί των «μεγάλων» την ώρα που εκβιάζουν η μία την άλλη στο παιχνίδι της διπλωματίας. Εκφράζονται, όμως, ανησυχίες για το αν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα μπορεί να σηκώσει κι άλλους ορόφους χωρίς ενίσχυση στα θεμέλιά του.

*Η ενίσχυση, καλώς ή κακώς, είχε πάρει τη μορφή του Ευρωσυντάγματος. Μετά το γαλλικό και το ολλανδικό «όχι» στα δημοψηφίσματα, η διαδικασία κύρωσης πάγωσε.

Η ΥΠΕΞ Ούρ. Πλάσνικ και (πάνω) ο Β. Σούσελ έτοιμος να υποδεχτεί μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, με το αμφιλεγόμενο λογότυπο της προεδρίας πίσω του.

«Θα είναι μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας αναζήτησης του εαυτού μας, κάτι που θα κάνουμε μαζί βρίσκοντας τη σωστή χορογραφία», είναι η (ακατανόητη) θέση της Πλάσνικ. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στις 16 και 17 Ιουνίου 2005, αποφάσισε να δώσει παράταση με «περίοδο προβληματισμού, εξηγήσεων και συζητήσεων σε όλα τα κράτη-μέλη, είτε έχουν κυρώσει το Σύνταγμα είτε όχι». Αφησε στην προεδρία της Αυστρίας να εξετάσει την πρόοδο των συζητήσεων σχετικά με την κύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης.

Λογότυπο-έκπληξη

Ποιες συζητήσεις και ποια πρόοδο, όμως, θα εξετάσει η Αυστρία, πέρα από τους χορούς; Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.

Πάντως, από λογότυπο η αυστριακή προεδρία έσκισε. Αυτό και αν είναι συμβολισμός: συνέπτυξε όλες τις ευρωπαϊκές σημαίες σε ένα «bar code». Η ιδέα είναι ότι εμφανίζονται όλα τα χρώματα από τη δύση (αριστερά) στην ανατολή (δεξιά). «Δεν συμβολίζει μόνο την Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη της αλλά και τον ποικίλο, γεμάτο χρώμα, χαρακτήρα της», επισημαίνει η προεδρία στην επίσημη ιστοσελίδα της (www.eu2006.at). Ισως κάποιος θα έπρεπε να εξηγήσει στον ολλανδό δημιουργό του, Ρεμ Κούλχαας, ότι το «bar code» δεν συμβολίζει παρά ένα μόνο πράγμα: το εμπόριο. Αυτό είναι το μέλλον της Ευρώπης;

Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=929