Η βίλα των οργίων…
Αλεξάνδρα, Κεντρωτή
radio0211.de, 2016-04-24
Το Πανελλήνιο παρακολουθεί συγκλονισμένο την υπόθεση που εκτυλίσσεται στο City Plaza. Πρώην γκλαμουράτο ξενοδοχείο των Αθηνών που μετά από πτώχευση κλείνει κι αφήνει στο δρόμο δεκάδες απλήρωτους εργαζόμενους, την ιδιοκτήτρια του ακινήτου με βουνό από απλήρωτα ενοίκια και το κτίριο παρατημένο να σκονίζεται και να μελαγχολεί.
Το ξενοδοχείο ερημώνει. Κλείνεται στον εαυτό του και το ρίχνει στο ποτό. Ένα βράδυ, πάνω στην απελπισία του, ανοίγει την καρδιά του σε περαστικούς αλληλέγγυους αναρχοσυριζαίους: «δεν αντέχω άλλο!» φημολογείται πως είπε σε κάποιους απ’ αυτούς. «Δεν βλέπω ψυχή, χρωστάω ΕΝΦΙΑ, η ιδιοκτήτρια μου θέλει να με πουλήσει, τα ζάναξ μου τελειώσανε, με τρώει η μοναξιά, πόσο ν’ αντέξω ρε παιδιά.. κανείς δεν μ αγαπάει πια, κανείς..» και ξέσπασε σε κλάμα γοερό. Δεν ήμουνα μπροστά, μα άκουσα πως η σκηνή που ακολούθησε θα έκανε τον Κασιδιάρη να αγκαλιάσει βουρκωμένος την Κανέλλη. Συγκινημένοι οι αλληλέγγυοι σκουπίζουν με τα ριγωτά μαντήλια τους τα δάκρια του CityPlaza, σκάνε ένα τρίφυλλο, τα βάζουν κάτω, τα μιλούν, τα συμφωνούν, κι αποφασίζουν να στεγάσουνε μια χούφτα πρόσφυγες για το κοινό καλό. Δίνουν τα χέρια, γράφουν πανό, κι επικυρώνουν τη συμφωνία με πανηγυρικό post στο facebook: “ εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο στεγάζει πρόσφυγες ”. Κινητά ανά χείρας, τσιγάρα ν’ ανάβουν και να σβήνουν εναλλάξ, κάποιοι να μασουλάν τα νύχια τους μηχανικά και όλοι περιμένουν με αγωνία την έγκριση της ιδιοκτήτριας του ακινήτου Αλίκης Παπαχελά. Το πολυπόθητο like της Αλίκης καταφθάνει και το ξενοδοχείο ανοίγει την πόρτα του σ’ ανθρώπους που δεν γνώριζε, δεν μοιάζανε μ αυτούς που είχε συνηθίσει, αλλά όσο να πεις, δεν ήτανε πια μόνο.
«Κέντρο Στέγασης Προσφύγων CityPlaza». Αυτό είναι τώρα πια το όνομά του κι ενημερώνει με συνέπεια το γκλαμουράτο του προφίλ για να το ξέρουν όλοι. Στέλνει και inboxστην πρώην Συριζαία και νυν αλληλέγγυα Αλίκη του, να μοιραστεί μαζί της τη χαρά του. Μα η ζωή είναι ανάποδη κι απρόβλεπτη. Άλλα περιμένεις κι άλλα σου’ ρχονται. Και η αλληλέγγυα Αλίκη, που γενικά στηρίζει καταλήψεις και συμπονά τους πρόσφυγες, μόλις μαθαίνει πως το φιλόξενο ξενοδοχείο δεν είναι άλλο απ’ το δικό της βγάζει σπαρακτική κραυγή που κάνει τις οθόνες να ραγίσουν: «Ντροπή στους Αλληλέγγυους!!! Το CityPlazaείναι δικό μου σύντροφοι… Τι σόι αλληλεγγύη είναι αυτή; Μα μεταξύ μας ρε παιδιά;;;». Ρίχνει κάτι πρόχειρο επάνω της και κατεβαίνει κέντρο μήπως προλάβει το κακό. Τι παρακάλια, τι φωνές, τι δάκρυα και απειλές, δεν καταφέρνει τίποτα. Κάποιοι τη χλεύασαν, άλλοι την έβρισαν, ένας την έσπρωξε και η αλληλεγγύη των αλληλέγγυων έκανε “κρακ” και κόπηκε στα δυο.
Τα social παίρνουν φωτιά και η Αθήνα ετοιμάζεται για εμφύλιο. Οι φίλοι της ταλαίπωρης Αλίκης, συγκλονισμένοι από το δράμα της, βγάζουνε κάλους στα πονεμένα δάχτυλά στέλνοντας ολημερίς μηνύματα και σχολιάζουνε με πόνο στην καρδιά τα postτης πρώην αλληλέγγυας. Τα πράγματα είναι απλά. Πίσω από όλο αυτό το φιάσκο κρύβονται οι Συριζαίοι, καταλήγουν. Πικαρισμένοι που η Αλίκη τους γύρισε την πλάτη, και με το δίκιο της εδώ που τα λέμε, οργανώνουν την κατάληψη του CityPlaza για να της μπουν στο μάτι. Απώτερος σκοπός να μην πουληθεί η χρεωμένη της περιουσία, να βγει σε πλειστηριασμό και να την τιμωρήσουν. Ο σκοπός είναι διπλός, όμως! Τα βαθύτερα κίνητρα είναι ακόμα πιο ποταπά.. κατάληψη στην κατάληψη, παραχώρηση σε ΜΚΟ, χρηματοδότηση για μετανάστες, γεμάτες τσέπες για τους αλληλέγγυους. Αυτά τα συμπεράσματα, και προκαλούν κλαυσίγελο.
Εύλογη και η απορία συγκλονισμένης φίλης: “πώς διάολο θα ζεσταθούν οι πρόσφυγες αφού τα αιρκοντίσιον δεν δουλεύουν;;;” Μην ταράζεστε, φίλοι μου, λύθηκε κι αυτό το πρόβλημα! Οι αλληλέγγυοι κλέβουνε ρεύμα από το κράτος και όλα λειτουργούν ρολόι. Κάποιος άλλος φίλος, πρακτικός και προνοητικός, προτείνει e–mail προς τον Γιούνκερ με στόχο ν’ αγοράσει το ξενοδοχείο, να πετάξει έξω τους πρόσφυγες και να λήξει το θέμα ησύχως. Δεν ξέρω αν το e–mail θα σταλεί, πάντως η πρόταση είναι σοβαρή και με προοπτικές, δε βρίσκετε; Η αγαπημένη Αλίκη, εμφανώς θυμωμένη τώρα πια, αφού καταδικάζει τις καταλήψεις και τους παράνομους αναρχικούς, δεν θέλει τη συμπόνια κανενός και απαιτεί απ’ το λαό να πάρει θέση. Ή μαζί της ή με τους άλλους. Σ’ αυτό το σημείο, επιτρέψτε μου να σταθώ σε βαθυστόχαστο σχόλιο συγκλονισμένου φίλου, που όλη η κατάσταση του θύμισε ένα φαΐ που έφτιαχνε η μάνα του, το “τουρλού”. Κι εδώ, η απάντηση της κα. Παπαχελά θα με βρει απόλυτα σύμφωνη: “τουρλού κι απάνω τούρλα…”
Από την άλλη τη μεριά, υπάρχουνε κι αυτοί που πήρανε στα χέρια τους το δράμα της Αλίκης και ολημερίς κι ολονυχτίς γελάνε με τον πόνο της. Και, ναι, καλά πήγε το μυαλό σας στο Θανάση Χειμωνά, ο οποίος παραδέχεται πως η όλη ιστορία είναι καλύτερη από σεξ και δε διστάζει να την ντύσει μουσικά με άσματα όπως το “BlueHotel”και το “Φθηνό Ξενοδοχείο” για περισσότερο ρομάντζο. Τα σχόλια πολλά, και δε σας κρύβω πως λίγο κρυφογέλασα με κάποια από αυτά. Μα πέρα από την πλάκα, αυτό που με πονάει πιο πολύ, είναι που διάβασα τα σχόλια σπουδαίων φιλελέδων και δυστυχώς συμφώνησα. Και επειδή μακρηγορώ, θα κλείσω κάπου εδώ με φράση φίλου μου που συνοψίζει την κατάσταση σε λίγες μόνο λέξεις: «η χώρα είναι δελφινάριο».
Κι εις άλλα με υγεία, φίλοι μου, που μεταξύ μας είναι κοντά …Γιατί όσο εμείς ασχολούμαστε με τη βίλα των οργίων από τη μια και την Ιερή Κατάνυξη της Μ. Εβδομάδας από την άλλη, το τέταρτο μνημόνιο είν’ έτοιμο να ψηφιστεί χωρίς να πάρουμε χαμπάρι.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9348