Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η ελληνική κοινωνία βγάζει τα ρούχα της δημοσίως.

Γιώργος, Σιακαντάρης

Το Βήμα της Κυριακής, 2016-04-24


Η δημοσιευθείσα στο προηγούμενο «Βήμα» δημοσκόπηση της Κάπα Research δείχνει μια κοινωνία βαθύτατα διχασμένη και απογοητευμένη. Σχεδόν επτά με οκτώ στους δέκα δηλώνουν ότι το συναίσθημα που επικρατεί στην καθημερινότητά τους είναι ανησυχία (81,4%), απογοήτευση (77,8%) και θυμός (71,4%). Τέτοιος βαθμός απελπισίας δεν είναι πρωτόγνωρος και σε άλλες δυτικές κοινωνίες. Η ελληνική ειδοποιός διαφορά είναι ότι τα ευρήματα της δημοσκόπησης «κουμπώνουν» με μια κοινωνία που (για λόγους οι οποίοι δεν μπορούν εδώ να αναλυθούν) δεν έχει τις πολιτισμικές και πνευματικές αποσκευές να υπερβεί μόνη της την απελπισία της.

Στη δήθεν απειλούμενη από την Ακροδεξιά Ευρώπη, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση eupinions του Ιδρύματος Μπέρτελσμαν, το 79% των Ευρωπαίων θεωρεί ότι οι ζητούντες άσυλο πρέπει να κατανέμονται με δίκαιο τρόπο σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το 69% των ερωτηθέντων, 85% στα παλαιά-κράτη μέλη, πιστεύει ότι τα κράτη-μέλη που αρνούνται να δεχθούν το ποσοστό προσφύγων που τους αναλογεί θα πρέπει να λαμβάνουν μειωμένα ευρωπαϊκά κονδύλια. Την ίδια στιγμή στη διεκδικούσα Νομπέλ Ειρήνης Ελλάδα, για τη συμπεριφορά των πολιτών της έναντι των προσφύγων-μεταναστών, το 45,2% των πολιτών τούς θεωρεί απειλή.

Για πρώτη φορά σε δημοσκόπηση σχεδόν οι μισοί συμπατριώτες μας (44,5%) ζητούν να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησης από το ευρώ την επόμενη πενταετία, ενώ το αποσβολωτικό (μετά την εμπειρία του περυσινού δημοψηφίσματος) 54,8% δηλώνει πως σε περίπτωση νέου δημοψηφίσματος δεν θα ενέκρινε τα μέτρα των δανειστών. Μόνο το 49,5% επιμένει στην παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, όταν αυτό το ποσοστό ήταν και είκοσι μονάδες πάνω το περυσινό καλοκαίρι του δημοψηφίσματος. Ακόμη και την εποχή της κυριαρχίας των «Αγανακτισμένων», μια περίοδο που μόνο λίγοι προειδοποιούσαν, από την πρώτη μέρα, ότι στην πάνω αλλά και στην κάτω Πλατεία εκκολαπτόταν το αβγό του φιδιού, το ποσοστό που ζητούσε την έξοδο της χώρας από το ευρώ δεν υπερέβαινε το 25%.

Και ενώ «εξετάζουμε» την πιθανότητα εξόδου από την ευρωζώνη, εξακολουθούμε σε ποσοστά 74,7% και 72,7% να επιθυμούμε η χώρα να παραμείνει σε Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ αντίστοιχα. Βεβαίως εδώ εμφανίζεται και ένα 60% που υποστηρίζει την παραμονή στο ευρώ. Η διαφορά με το ποσοστό όλων όσοι ζητούν την εξέταση του ενδεχόμενου αποχώρησης συνδέεται μάλλον με το γεγονός ότι αυτοί θέλουν ευρώ χωρίς μέτρα. Δίνουμε μήνυμα στους κουτόφραγκους πως όταν ο Καραγκιόζης μοίραζε την αμοιβή του με τον Χατζηαβάτη στη λογική «ένα δικό μου, ένα δικό σου, ένα δικό μου», το εννοούσε. Εξάλλου πάντα οι άλλοι κάνουν λάθος, αφού επτά στους δέκα θεωρούν ότι το εκλογικό σώμα ψήφισε λάθος, ενώ πάλι επτά στους δέκα πιστεύουν πως προσωπικά ψήφισαν μια χαρά. Συνεχίζοντας σε αυτό το πνεύμα, το 55,1% των ερωτωμένων θεωρεί πως η χώρα δεν χρειάζεται να πάρει μέτρα για να βγει από την κρίση, λέγοντας «Οχι» τόσο στο μείγμα «μείωση δαπανών και συντάξεων» όσο και στο μείγμα «αύξηση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών». Να η περήφανη επιβεβαίωση του συνθήματος «μας χρωστούν, δεν τους χρωστάμε».

Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι λιγότερο αντιφατικά όσον αφορά τις κρίσεις για το πολιτικό σύστημα. Οκτώ στους δέκα πολίτες κρίνουν αρνητικά το συνολικό έργο της κυβέρνησης και ταυτοχρόνως ένας στους δύο ζητεί «να δοθεί περισσότερος χρόνος στην κυβέρνηση». Υποθέτω για να μην αφήσει στη μέση το έργο της που οδηγεί σε νέα κρίση παραμονής στο ευρώ.

Ως θετικό σημείο θεωρώ την κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες άνοδο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Ανοδος όμως που, αν αυτή δεν δώσει σαφές στίγμα, κινδυνεύει να πέσει στο πηγάδι των περιγραφόμενων αντιφάσεων. Ενώ το Ποτάμι πληρώνει την εν πολλοίς αντιπολιτική του στάση (πολιτική χωρίς κόμματα, έστω και παλαιά) και την έλλειψη σπονδυλικής στήλης για το σύνολο των επί μέρους σημαντικών προτάσεών του (ποια κοινωνικά στρώματα ωφελούν οι θέσεις του). Η κριτική του όμως στο πολιτικό σύστημα, στις περσόνες της πρώτης θέσης, οι οποίες δεν προσέφεραν και τόσο πολλά για να είναι στην πρώτη θέση, και η ένταξη σε αυτό πολύ σημαντικών ορθολογικών ανθρώπων απ’ όλο το φάσμα της κοινωνίας το κάνουν υπεραπαραίτητο εργαλείο για την αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος και την υπό συγκρότηση Σοσιαλδημοκρατία. Η επιτροπή διαλόγου Δημοκρατικής Συμπαράταξης – Ποταμιού και κυρίως οι ηγεσίες των δύο χώρων οφείλουν να γνωρίζουν πως έχουν να κάνουν όχι με την προσωπική τους διάσωση αλλά με τη διάσωση της τιμής της δημοκρατικής και ορθολογικής πολιτικής.

Στο εξαιρετικό μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο «Τ’ απομεινάρια μιας μέρας» (Καστανιώτης, μετάφραση Γιούρι Κοβαλένκο) ο αξιοπρεπής υπηρέτης κ. Στίβενς, ο οποίος αρνήθηκε τον μεγάλο έρωτα της ζωής του γιατί θα του ήταν εμπόδιο στο να εκτελεί τα υπηρετικά του καθήκοντα, ερωτώμενος για το τι είναι αξιοπρέπεια απαντά: «Υποπτεύομαι ότι σε τελική ανάλυση σημαίνει πως δεν βγάζει κανείς τα ρούχα του δημοσίως». Η ελληνική κοινωνία σ’ αυτή τη δημοσκόπηση έβγαλε τα ρούχα της δημοσίως. Για να δούμε πώς θα ξαναντυθεί.


Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9351