Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Μιχάλης Παπαγιαννάκης: Ο πολιτικός που όχι μόνο έβλεπε μπροστά από την εποχή του, αλλά και την αντιμάχονταν

2016-05-26


Συμπληρώνονται σήμερα επτά χρόνια από το θάνατό του. Μοιραία η σκέψη όσων τον γνωρίσαμε και συμπορευτήκαμε έστω και για λίγο μαζί του, στρέφεται στον Μιχάλη. Στο σύντροφο Παπαγιαννάκη, στα οράματά του, στη δράση του. Για να φρεσκάρουμε τις δικές του προτάσεις και ιδέες, για να αντλήσουμε διδάγματα και δύναμη για το παρόν και το μέλλον. Για να καλύψουμε σε κάποιο βαθμό το κενό της απουσίας του. Για να αναλογιστούμε πως θα ήταν η κατάσταση σήμερα, αν ήταν ακόμη εδώ και κατέθετε τη δική του ανεκτίμητη συμβολή και προβληματισμό. Ποια θα ήταν η πορεία για την Αριστερά, για την Ελλάδα, για την Ευρώπη.

Θα πρέπει να ήταν εν όψει των Εθνικών Εκλογών του 2004. Ο Συνασπισμός για άλλη μια φορά θα έδινε τη μάχη της εκλογικής του επιβίωσης. Η κατάσταση στη Δράμα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, μιας και τα ποσοστά του στην περιφέρειά μας δεν ξεπερνούσαν τότε το 1,5%.

Ως Γραμματέας τότε της Ν.Ε. Δράμας του ΣΥΝ έστυβα το μυαλό μου για τις κινήσεις που θα έπρεπε να γίνουν, έτσι ώστε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η σκέψη μου έτρεξε στον Μιχάλη. Τον προσκάλεσα να έλθει στη Δράμα. Αρχικά αρνήθηκε ευγενικά. Ήταν η πρώτη περίοδος συνεργασίας και κοινής καθόδου στις εκλογές με τον τότε ΣΥΡΙΖΑ. Η συνεργασία αυτή με ορισμένα αριστερίστικα εξωκοινοβουλευτικά σχήματα (σημ. πλην ΑΚΟΑ που την ξεχώριζε) τον εξόργιζε, καθώς «έβλεπε το κακό με δρασκελιές να πλησιάζει» που θάλεγε κι ο Σαββόπουλος. Παρόλα αυτά δεν το εκδήλωνε δημόσια. Από την άλλη όμως δεν ήθελε να πάρει μέρος και στην προεκλογική εκστρατεία, δίνοντας μάχη για κάτι που όχι απλά δεν πίστευε, αλλά ήταν και απολύτως αντίθετος.

Συμφωνήσαμε να έλθει τελικά και να πραγματοποιήσουμε εκδήλωση για τα αγροτικά, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Για άλλη μια φορά, ως σφοδρός πολέμιος του λαϊκισμού και του εφήμερου και ως πολιτικός που όχι μόνο έβλεπε μακριά αλλά και συγκρούονταν με την εποχή του, ξεκαθάρισε δημόσια μεταξύ των άλλων ότι:

•αν τα χρήματα των επιδοτήσεων και των ευρωπαϊκών πακέτων χρηματοδότησης δεν οδηγήσουν σε εκ βάθρων ανασυγκρότηση της οικονομίας και κατευθύνονται σε καταναλωτικά αγαθά, καλύτερα να μη τα πάρουμε

•το κράτος θα πρέπει να μας αντιμετωπίζει με δικαιοσύνη και ειλικρίνεια και εμείς οι πολίτες να πληρώνουμε τους φόρους μας, άλλως να τιμωρούμαστε με φυλάκιση, όπως στις ΗΠΑ

Η εκδήλωση ήταν όντως επιτυχημένη. Η επίσκεψη του Μιχάλη λειτούργησε ενισχυτικά τόσο στις εκλογές όσο και στην οργάνωση Δράμας του ΣΥΝ, τα μέλη της οποίας είχαν για άλλη μια φορά τη δυνατότητα να γνωρίσουν από κοντά τις ιδέες, τις προτάσεις, τα οράματά του. Παρεμπιπτόντως του τονίσαμε ότι θα πρέπει ίσως να λειάνουμε λίγο το λόγο μας για μη λήψη των επιδοτήσεων και περί φυλάκισης των φοροφυγάδων λαμβάνοντας υπόψη το ακροατήριο στο οποίο απευθυνόμασταν (!!!).

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς για τη δράση, τη διαδρομή και την προσφορά του στην Πολιτική, στην Αριστερά, στην Οικολογία;

-την αντιστασιακή του δράση κατά της χούντας ως μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας (χαρακτηρίστηκε εξτρεμιστής σοσιαλδημοκράτης)

-τον μειλίχιο πολιτικό με τους ευγενικούς τρόπους, τον μη ξύλινο λόγο, την ευθεία και ευθύβολη ουσιαστική και με επιχειρήματα αντιπαράθεση και το γεγονός ότι δεν διέκοπτε τον συνομιλητή του (χαρακτηρίστηκε φιλελεύθερος της αριστεράς με γόνιμο ριζοσπαστισμό)

-τους αγώνες του για αναγνώριση των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης και τη θεσμοθέτηση της εναλλακτικής θητείας (ουσιαστικός δημοκράτης)

-την οικολογική του εγρήγορση και δράση και τους αγώνες του για περιβαλλοντικά θέματα, όπως η εκτροπή του Αχελώου και η επέκταση της ΠΕΤΡΟΛΑ στην Ελευσίνα (ο Μιχάλης ήταν εκείνος που συνέδεσε την Αριστερά με την Οικολογία και μάλιστα ως αναπόσπαστο δομικό της στοιχείο)

-υπερασπίστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματα ακόμη και των «μειονοτήτων» σε εποχές, που όποιος το τολμούσε χαρακτηρίζονταν προδότης, τάχθηκε κατά λαϊκίστικων αντιδράσεων (μποϋκοτάζ) κατά ολλανδικών και ιταλικών προϊόντων λόγω «φιλοσκοπιανής» στάσης των Κυβερνήσεών τους, υπερασπίστηκε μέλη της ΟΑΚΚΕ που ζητούσαν να αναγνωριστεί η «σλαβική Μακεδονία» και μαζί με τον Λεωνίδα Κύρκο και κόντρα στον ΣΥΝ τότε πρότειναν να δεχθεί η Ελλάδα ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, που αποτελεί σήμερα εθνική μας θέση ( χαρακτηρίστηκε πολιτικός που όχι μόνο έβλεπε μακριά, αλλά και δεν δίσταζε να έλθει σε κόντρα με την εποχή του)

-ζήτησε την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες χρόνια πριν θέσει το ζήτημα αυτό η Ελληνική Πολιτεία (τόνιζε πως οι μειονότητες είναι εκείνες που έχουν ανάγκη προστασίας)

-μίλησε για αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη (πρωτοπόρος του οικολογικού κινήματος)

-συνεπής φεντεραλιστής, υποστήριζε με σθένος ότι η μόνη αριστερή πολιτική είναι η ένταξή μας στην ΕΕ και η ομοσπονδοποίησή της και η δικαιότερη κοινωνία που επιτυγχάνεται μέσω θεσμικών μεταρρυθμίσεων (χαρακτηρίστηκε Έλληνας, Αριστερός, Ανανεωτικός, Μεταρρυθμιστής, κορυφαίος Ευρωπαϊστής)

-υπήρξε πολέμιος της ιδέας ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ισχυριζόμενος πως η χώρα θα γεμίσει με φαραωνικά και δίχως αντίκρισμα και μέλλον έργα, ενώ το κόστος θα εκτινάξει το συνολικό μας χρέος στα ύψη

Είναι βέβαιο ότι αν ήταν ακόμη μαζί μας θα είχε ταχθεί αταλάντευτα, όπως σε όλη τη ζωή και τη διαδρομή του:

•υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας

•υπέρ των συναινέσεων και του διαλόγου για την αντιμετώπιση της κρίσης και τη διέξοδο από αυτή

•υπέρ της αριστεράς που δεν πρέπει να πετροβολάει από τη γωνία, αλλά να μάθει να είναι και Κυβερνώσα με προγραμματικό όμως και αξιόπιστο λόγο και σχέδιο, με οικολογικό όραμα και πρόταγμα, με ηθικό έρμα και κόντρα στο λαϊκισμό

•υπέρ ενός μακροπρόθεσμου εθνικού σχεδιασμού για το μέλλον της χώρας, γιατί όπως έλεγε πάντα μας ενδιαφέρει «τι χώρα τελικά θέλουμε για τα παιδιά μας»

Παναγιώτης Χατζηγεωργίου


Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9406