Ο λαϊκισμός και οι νέες γενιές
Απόστολος, Βεργής
www.badiera.gr, 2016-06-15
Ο κενός χώρος υπήρξε μια επαναστατική ποδοσφαιρική ανακάλυψη η οποία μας πρόσφερε δημιουργικότητα με υψηλά αποτελέσματα (γκολ). Στην πολιτική, όμως, τα πράγματα λειτούργησαν και λειτουργούν διαφορετικά. Η τάση συγκλίσεως κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς δημιούργησε σύγχυση στους χώρους που ελευθερώθηκαν και έμειναν κενοί. Εκεί άνθισε ο λαϊκισμός, είτε με τυχοδιωκτική μορφή (ΣΥΡΙΖΑ), είτε με γελοιότητες (διάφορες δεξιο – θρισκευτικο – εθνικιστικες κινήσεις), είτε ως βαρβαρότητα (Χρυσή Αυγή).
Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της συγχύσεως είναι η έλλειψη καθαρότητας των θέσεων που παίρνουν οι παρατάξεις -κυρίως, όμως, τα προφίλ αυτών των θέσεων κατά την πρακτική εφαρμογή. Δυστυχώς, αυτό οδήγησε στην εκτίμηση απ’ το κοινό των θέσεων, δια των ηγετών και των προσόντων που έχει ή δεν έχει ο καθένας. Και επειδή συνήθως βραχυπρόθεσμα επωφελούνται οι πονηροί, στον τόπο μας είχαμε την επικράτηση του λαϊκιστικού μοντέλου.
Σημερινό στοίχημα είναι η ανακατάληψη αυτών των κενών χώρων από την πολιτική (και την σκέψη). Η αποδοχή, η παρατήρηση και η μελέτη της πραγματικότητας είναι σπουδαία εργαλεία, που μαζί με μια ριζική ανανέωση στη νοοτροπία του πολιτικού προσωπικού, μπορούν να αποδώσουν.
Η νέα Ελλάδα (επέκεινα ο νέος κόσμος) απαιτεί ρίξεις εκατέρωθεν των ιδεολογιών – και να ληφθεί υπόψιν ότι η πρόοδος επιτυγχάνεται δια της ελευθερίας, αλλά και ότι η ασφάλεια είναι ένα αγαθό που ψυχολογικά (πρώτα απ’ όλα) ανεβάζει τους ανθρώπους.
Λοιπόν, είναι τα πράγματα, είναι οι καταστάσεις που, όταν λαμβάνονται από τους πολιτικούς μα και από τους θεωρητικούς υπόψιν, κάνουν πιο στέρεες τις πολιτικές θέσεις που δημιουργούνται, λύνουν προβλήματα (αντί να δημιουργούν). Το άσχημο, βέβαια, είναι πως δεν υπάρχει χρόνος, γιατί τα συνεχή προβλήματα τον συμπιέζουν.
Κατά την τελευταία επταετία ο πολιτικός χρόνος τρέχει με απίστευτα μεγάλη ταχύτητα, προσεγγίζοντας ταχύτητες πολιτικού χρόνου του διαστήματος: 1925- 1945. Οι διαρκείς, πρώτα οικονομικές και ύστερα πολιτικές, διαψεύσεις βρίσκονται καθημερινά σε πρώτο πλάνο – παρέα με το πολιτικό ψέμα που ακολουθεί ως άμυνα ή κι ως επίθεση από τις άλλες τις πλευρές, με αποτέλεσμα: κοινωνία άναρχη η οποία μετασχηματίζεται με βασικό παράγοντα την τύχη.
Παίρνοντας αποφάσεις με ημερομηνίες λήξεως, εφαρμογής, αναφοράς να είναι εντός επόμενων γενιών, χωρίς προβλέψεις, χωρίς όρους που να δημιουργούνε άμυνες εάν δεν λειτουργήσει κάτι, χωρίς υποδομές (και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται) – μεταφέροντας (στην πραγματικότητα) συνέπειες σ’ αυτούς που θα ‘ρθουν.
Μα, με τέτοιες λογικές δεν έφτασε εδώ που έφτασε αυτός ο τόπος (ή αυτός ο κόσμος); Κατά τα άλλα, οι λαϊκιστές υπερασπίζονται τα δόγματά τους, προσφέροντας τον χώρο της πολιτικής στο περιθώριο των σκέψεως, των γόνιμων απόψεων, των οραμάτων.
Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9463