Αν απαλλαγούμε από τα σύνδρομα

Ζώης, Τσόλης

Το Βήμα της Κυριακής, 2016-10-16


Δεκατέσσερις μήνες από την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου - το οποίο υπερψήφισαν στη Βουλή ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠαΣοΚ και Ποτάμι - τον Αύγουστο του 2015, με την άφιξη των θεσμών στην Αθήνα ξεκινά η δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος. Και, όπως προβλεπόταν, όλοι έχουν λάβει θέσεις.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει σε βάθος αξιολόγηση και δεσμεύσεις για υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, ώστε κάποτε να βγούμε από τα μνημόνια.

Οι Γερμανοί πράξεις και όχι λόγια, όπως απέδειξαν με την απόφαση να σπάσει στα δύο η τελευταία υποδόση της πρώτης αξιολόγησης.

Το ΔΝΤ, άμεση και συνολική αντιμετώπιση των εκκρεμών ζητημάτων - από τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, περαιτέρω μείωση συντάξεων, αλλά και σταδιακή μείωση της φορολογίας.

Τι κάνει λοιπόν η ελληνική πλευρά;

Η κυβέρνηση επιδιώκει γρήγορη αξιολόγηση, έλεγχο στα δημοσιονομικά και μια συμφωνία εξπρές ώστε να περιορίσει το πολιτικό κόστος των μέτρων και των άλλων μέτρων που λαμβάνει.

Αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση θέλει η τρέχουσα αξιολόγηση να αποτελέσει ένα ακόμη «θρίλερ» διαπραγμάτευσης, ώστε να επιβαρύνει όσο το δυνατόν περισσότερο την εικόνα μιας «ανίκανης» κυβέρνησης.

Δυστυχώς, αυτό είναι το πολιτικό περιβάλλον στο οποίο θα κινηθούν οι συζητήσεις τις επόμενες εβδομάδες. Και αυτό συνιστά από μόνο του ντεζαβαντάζ, ένα μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα, η οποία σέρνεται μεταξύ εκλογών και μνημονίων από το 2010 μέχρι σήμερα.

Το γεγονός ότι στην Ελλάδα ποτέ οι πολιτικές δυνάμεις δεν συμφώνησαν σε ένα πλαίσιο εξόδου από την κρίση εξακολουθεί να αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας.

Εστω όμως και τώρα τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν απλούστερα, αν η κυβέρνηση, ξεπερνώντας το σύνδρομο της αναποφασιστικότητας, και η αξιωματική αντιπολίτευση το σύνδρομο της καταστροφορολογίας, αποδεχθούν ρεαλιστικές λύσεις για τα καυτά ζητήματα. Και το πιο δύσκολο δεν παύει να είναι μια συμφωνία για το πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων, στο οποίο όμως η χώρα μπορεί να έχει σύμμαχο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που υποστηρίζει τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και αρνείται περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας σε όλη την ευρωζώνη, και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9678&export=html