Αναζητείται ευαισθησία
Κώστας, Καρακώτιας
Έθνος, 2017-01-20
«Αριστερά είναι η διαρκής ευαισθησία», έλεγε ο εμβληματικός συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου. Πράγματι, παρά τις όποιες υπερβολές ενέχει η αφαιρετική ποιητική διατύπωση μιας συγκεκριμένης οπτικής των πραγμάτων, γεγονός είναι ότι η Αριστερά από την αρχή της θεωρητικής και πολιτικής της συγκρότησης νοηματοδότησε την ύπαρξή της με την υπεράσπιση των καταπιεσμένων και τον αγώνα για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των ανθρώπων. Βέβαια στην ιστορική της διαδρομή εμφανίστηκαν και δημιουργήθηκαν πολλές σκοτεινές περιοχές, αλλά το ουμανιστικό της πρόταγμα και το αίτημα μιας δίκαιης κοινωνίας παρέμειναν ενεργά.Η ελληνική Αριστερά σε όλο τον περιπετειώδη βίο της, παρά και τα δικά της σκοτεινά σημεία, εκτός των άλλων, λόγω των ειδικών ιστορικών συνθηκών έδωσε αγώνες για τα στοιχειώδη αστικά δικαιώματα και τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας. Την περασμένη όμως εβδομάδα η κυβερνώσα εκδοχή της Αριστεράς απουσίασε εκκωφαντικά, τόσο διαχειριστικά όσο και πολιτικά, από την αντιμετώπιση των προβλημάτων και των ζητημάτων που εκδηλώθηκαν και κυριάρχησαν.
Το μεγαλύτερο ασφαλώς ζήτημα ήταν η εγκατάλειψη χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στις εξαιρετικά ακραίες καιρικές συνθήκες. Η διαχείριση του προβλήματος από την αριστερή κυβέρνηση υπήρξε πλήρως αποτυχημένη. Και όμως δεν υπήρξε ούτε μία αντίδραση από τους λαλίστατους και συμπεριφερόμενους άλλοτε ως ιδιοκτήτες της κοινωνικής ευαισθησίας. Κανένας κυβερνητικός πολιτικός ή διανοούμενος δεν τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για τα όσα προσβλητικά εκτυλίχθηκαν. Το άλλο συμβάν της εβδομάδας ήταν βέβαια η απόπειρα περιορισμού της ελευθερίας του λόγου του Ανδρέα Πετρουλάκη αλλά και κάθε άλλου από τον υπουργό κ. Καμμένο διά της δικαστικής οδού. Και πάλι όμως σχεδόν κανένας πολιτικός ή διανοούμενος του κυβερνητικού χώρου δεν τόλμησε να υπερασπιστεί το δικαίωμα της ελευθερίας της κριτικής. Πόσω μάλλον όταν η συγκεκριμένη κριτική ήταν αυστηρά πολιτική. Αλλωστε το ίδιο είχε συμβεί και παλαιότερα με την αγωγή του Νίκου Κοτζιά εναντίον του περιοδικού «Athens Review of Books».
Αυτή η αφωνία όμως πού οφείλεται; Μήπως στην αναγόρευση της κριτικής σε εχθρική ενέργεια πλέον; Μήπως στην ενυπάρχουσα σταλινική παράδοση και στην πρόσφατη ώσμωση με τον εθνολαϊκισμό; Ή απλώς στην υποταγή των όποιων ευαισθησιών των συγκεκριμένων αριστερών στην κομματική και προσωπική αναγκαιότητα της παραμονής τους στην εξουσία; Εάν ναι, τότε η συγκεκριμένη Αριστερά θα καταγραφεί ως διαρκής αναισθησία.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9863