Το στοίχημα της κεντροαριστεράς

Θόδωρος, Μαργαρίτης

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2017-01-24

Κάτι κινείται και πάλι στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Μετά την αξιόλογη καταγραφή της συμμαχίας ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-Κινήσεις πολιτών με το σχήμα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ τον Σεπτέμβρη του ’15 έχουμε τώρα μια νέα κινητικότητα. Η ένταξη του ΚΙΔΗΣΟ και ανεξάρτητων βουλευτών στο σχήμα δείχνουν όχι μόνο μια ποσοτική ενδυνάμωση του χώρου αλλά και ένα σινιάλο υπέρβασης του κατακερματισμού. Μια φυγή μπρος τα εμπρός. Η υπόθεση της ανασυγκρότησης της σοσιαλδημοκρατίας αποτελεί ένα κρίσιμο παράγοντα για τις εξελίξεις. Η αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ, η απογοήτευση του προοδευτικού κόσμου και η επιδίωξη της ΝΔ για συντηρητική παλινόρθωση θέτουν άμεσα το πρόβλημα μιας ρεαλιστικής προοδευτικής απάντησης.

Οι δυνάμεις που συγκροτούν την ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ έχουν διδαχτεί από τα λάθη. Η όποια αλαζονεία έχει προ καιρού ηττηθεί. Οι αναζητήσεις για μια σοβαρή σοσιαλδημοκρατική διέξοδο ενισχύονται στην Ευρώπη.

Η κατεύθυνση αυτή απαιτεί φυσικά την προγραμματική ανανέωση, ένα νέο σύγχρονο πολιτικό λόγο, την υπέρβαση των ιστορικών υποκειμενισμών. Αλλά ποιος δεν καταλαβαίνει ότι αυτά τα βήματα έχουν ως προϋπόθεση μια ισχυρή σύμπραξη κομμάτων και κινήσεων οι οποίες αποφασίζουν να αφήσουν τις περιχαρακώσεις; Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι η εμμονή στο παρελθόν δεν αποτελεί λύση για το μέλλον;

Στην προσπάθεια αυτή έχουν θέση και άλλες δυνάμεις- όπως το ΠΟΤΑΜΙ και συλλογικότητες από την Ανανεωτική Αριστερά- για να διαμορφωθεί μια πιο ευρύτερη συμμαχία. Από μόνη της αυτή η πορεία θα ανοίξει την πόρτα για μετεξέλιξη του χώρου σε ένα νέο ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς. Θα πρόκειται δηλαδή για μια αντικειμενική δυναμική των πραγμάτων!

Προφανώς η αθροιστική λογική δεν συνιστά τελική πολιτική πράξη. Δεν επαρκεί. Χρειαζόμαστε πριν από όλα μια ριζική «επιστροφή» στην κοινωνία, στις κοινωνικές αναφορές. Ο χώρος της σοασιαλδημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή του διαδρομή κατάφερε να γίνει η κύρια πολιτική έκφραση των μεσαίων στρωμάτων με βασικές αξίες την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτή η διαδρομή διεκόπη βίαια στην εποχή του παραδείγματος Τ. Μπλερ με την ιδεολογική ταύτιση με τον οικονομικό φιλελευθερισμό και κατά συνέπεια την «ανακωχή» της αντιπαράθεσης με την Δεξιά. Η επιδίωξη για τον επαναπροσδιορισμό των αντιλήψεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού έχει τεθεί σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού χώρου.

Η οικονομική κρίση, οι μεταναστευτικές ροές, η αμφισβήτηση των πανίσχυρων πολιτικών και οικονομικών ελίτ συνθέτουν νέα δεδομένα στις προοδευτικές αγωνίες. Πολύ περισσότερο αν δεν θέλουμε να αφήσουμε το Ευρωπαϊκό μέλλον στα χέρια του δεξιού και του αριστερού λαϊκισμού.

Επομένως η ανασυγκρότηση της σοσιαλδημοκρατικής παράταξης στη χώρα μας αποτελεί ένα διπλό στοίχημα. Την πολιτική αφύπνιση και την οργανωτική μεγέθυνση. Ο ρεφορμισμός και η κοινωνική επαναθεμελίωση είναι κατευθύνσεις για τις οποίες πρέπει να εργαστούμε σκληρά. Αν καταφέρουμε να συνδυάσουμε τις προοδευτικές αναζητήσεις με ένα μαζικό πολιτικό φορέα το στοίχημα θα έχει κερδηθεί. Πάντως αυτά που δεν βοηθούν σήμερα είναι η γκρίνια, ο παραγοντισμός και η εσωστρέφεια. Το μόνο σίγουρο!

Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=9881