Bουλωμένα γράμματα...
Παύλος, Τσίμας
Τα Νέα, 2006-02-04
Aπό τους αντιγραφείς του Mέτερνιχ, στα δορυφορικά συστήματα, τους υπολογιστές και τα λογισμικά. Tίποτα δεν έχει αλλάξει, τίποτα δεν είναι όπως παλιά .
Στην αυτοκρατορική Βιέννη, κάθε πρωί, σε μια σκοτεινή αίθουσα, ένα πολυμελές συνεργείο υπαλλήλων παρελάμβανε τους διπλωματικούς σάκους των πρεσβειών, έφτιαχνε ακριβή αντίγραφα των σφραγίδων ώστε να τις αντικαταστήσει και, κατόπιν, αντέγραφε στο χέρι τα γράμματα, έκλεινε πάλι προσεκτικά τους φακέλους και παρέδιδε τους σάκους στους παραλήπτες τους. Κάποτε, μάλιστα, ένας πρέσβης διαμαρτυρήθηκε στον Μέτερνιχ ότι, αντί να λάβει το πρωτότυπο μιας επιστολής, έλαβε το αντίγραφό της. Ο Μέτερνιχ τον διαβεβαίωσε ότι ο αδέξιος υπάλληλος θα τιμωρηθεί και στο εξής ο πρέσβης θα λαμβάνει το πρωτότυπο των επιστολών του. Και οι φημισμένες υπηρεσίες της αυτοκρατορίας συνέχισαν να κρατούν τα αντίγραφα...
Ουδέν καινόν υπό τον ήλιον, λοιπόν. Οι κρατικές υπηρεσίες διάβαζαν πάντοτε βουλωμένα, θεωρητικώς, γράμματα. Οι «υποκλοπές» προκαλούσαν πάντοτε σκάνδαλο, από την εποχή που ο Μαρτίνος Λούθηρος κατήγγελλε από άμβωνος την παραβίαση της αλληλογραφίας του. Και τα κράτη αναζητούσαν πάντοτε τρόπους να μαθαίνουν τα μυστικά άλλων κρατών, να παρεμβάλλουν φίλια μάτια ή αυτιά στις επικοινωνίες τους και να αποκρυπτογραφούν τους κώδικές τους.
Έτσι γινόταν πάντα. Τι αλλάζει; Αλλάζει το τεχνολογικό περιβάλλον. Δορυφορικά συστήματα, πανίσχυροι υπολογιστές, «πονηρές» κεραίες και... «παμπόνηρα» λογισμικά κάνουν τώρα τη δουλειά που έκαναν κάποτε οι γραφείς των σκοτεινών αυτοκρατορικών αιθουσών.
Και, μαζί με την τεχνολογία, αλλάζει και το κοινωνικό εύρος της βρωμοδουλειάς. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσοι πολλοί οι παρακολουθούμενοι και τόσοι πολλοί οι παρακολουθούντες. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο εύκολο (και φθηνό) το να παρακολουθούνται τόσο μαζικά οι επικοινωνίες τόσων πολλών ανθρώπων. Και ποτέ άλλοτε οι βδελυροί ωτακουστές και λαθραναγνώστες δεν ήταν μόνον εντεταλμένα όργανα της (αυτοκρατορικής ή δημοκρατικής) τάξεως, αλλά και πολλοί άλλοι. Ιδιώτες, επιχειρηματίες φερ’ ειπείν, που με λογικό κόστος μπορούν να προμηθεύονται τεχνολογία αιχμής, προκειμένου να υποκλέπτουν τις επικοινωνίες των ανταγωνιστών τους. Αλλά και ξένες υπηρεσίες - αμερικανικές προπάντων, αλλά όχι μόνον - που μπορούν πια να κρυφακούνε ελεύθερα σε μακρινούς τόπους, να παρακολουθούν (και να απάγουν, εάν το επιθυμούν), ανεμπόδιστες από σύνορα, πολίτες άλλων χωρών.
Όλα αυτά τα ξέραμε, πολύ πριν ο κ. Βουλγαράκης πάρει μαρκαδόρο και μαυροπίνακα και παραστήσει τον λέκτορα Πληροφορικής.
Εκείνο που δεν ξέραμε - ή μάλλον δεν μπορούσαμε να φαντασθούμε - ήταν ότι μια κυβέρνηση σοβαρής χώρας μπορεί να επιδείξει τόση έλλειψη σοβαρότητας, όση ήταν εκείνη που επεδείχθη στην οπερετική συνέντευξη των τριών υπουργών της νέας διακυβέρνησης. Τι μας είπαν; Ότι επί μήνες παρακολουθούνταν κάποια τηλέφωνα του Πρωθυπουργού και των επικεφαλής ευαίσθητων υπουργείων της. Ότι το έμαθε από σύμπτωση - και από άλλον. Ότι πρώτα σβήστηκαν τα πειστήρια του εγκλήματος και μετά άρχισε η έρευνα. Ότι η έρευνα αυτή δεν ανατέθηκε σε ειδικούς, αλλά σε έναν άσχετο περί τα ηλεκτρονικά εισαγγελέα. Ότι περιμένει έντεκα ολόκληρους μήνες την άκαρπη έρευνα του εισαγγελέα και, κατόπιν, εμφάνισε τρεις υπουργούς της, σε μια θλιβερή παράσταση, να μας αποκαλύψουν ότι... δεν ξέρουν τίποτε.
Δεν ξέρω ποιος σκηνοθέτησε το θλιβερά ερασιτεχνικό θέαμα των τριών υπουργών εν καμίνω. Δεν ξέρω τι περίμενε να κερδίσει η κυβέρνηση από το «στόρι» ή τι ήθελε να κρύψει, εκθέτοντας τους υπουργούς της. Δεν ξέρω αν, πράγματι, πέρασε από κάποιου φωστήρα τον νου ότι θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί πολιτικά η κυβέρνηση προς όφελός της τα αταβιστικά μας αντιαμερικανικά ανακλαστικά, κλείνοντάς μας έτσι αόριστα το μάτι, πως μπορεί να την κρυφάκουγαν οι κακοί Αμερικανοί. Αλλά είναι εύκολο να διαπιστώσουμε το αποτέλεσμα της έμπνευσης.
Πρώτον: η εικόνα των τριών υπουργών ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα που θα μπορούσε να καταφέρει και ο χειρότερος εχθρός της στο κύρος, τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία της κυβέρνησης.
Δεύτερον - και πολύ σπουδαιότερο: το πρακτικό αποτέλεσμα από τις μισο-ανακοινώσεις και τα μισόλογα για τις υποκλοπές είναι η καλλιέργεια ενός ιδιώνυμου και επικίνδυνου Μιθριδατισμού: αν και το κινητό του Πρωθυπουργού παρακολουθείται, κινδυνεύουμε να πούμε, ας συμβιβασθούμε κι εμείς με τη μοίρα μας, με τη ραγδαία έκπτωση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων μας, με το ξήλωμα εγγυήσεων που κατακτήθηκαν στους δύο αιώνες των δημοκρατικών μαχών, με την ιδέα ότι η ζωή μας είναι τυλιγμένη σ’ ένα τσιγαρόχαρτο το οποίο μπορεί να διαπεράσει οποτεδήποτε το βλέμμα ενός Μεγάλου Αδελφού.
Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=989