Μέσα στον πόλεμο με το Ιράν, ενώ το Τελ Αβίβ και η Χάιφα βομβαρδίζονταν, το χρηματιστήριο του Ισραήλ ανέβηκε 6%. Την περασμένη Κυριακή μάλιστα, λίγες ώρες αφότου τα Β-2 βομβάρδιζαν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, ανέβηκε επιπλέον 1,8%, εξασφαλίζοντας συνολικά κέρδη περίπου 8% την εβδομάδα των βομβαρδισμών.
Με απάθεια αντέδρασαν στην πολεμική σύγκρουση και τα διεθνή και τα αμερικανικά χρηματιστήρια. Οι βραχείες διορθώσεις στάθηκαν αφορμές για νέες τοποθετήσεις και αύξηση θέσεων σε μετοχές, μέσα σε δέκα ημέρες υπερκαλύφθηκαν, και στο άνοιγμα της Παρασκευής, προχθές, ο S&P 500 απείχε μόλις μια ανάσα από το ιστορικό υψηλό του, τις 6.144 μονάδες της 19ης Φεβρουαρίου.
Πού οφείλεται ο ακραίος κυνισμός που σφραγίζει τη συμπεριφορά των αγορών; Στην ιδιότυπη χειραγώγησή τους «από πάνω». Τις χειραγωγούν στην κατεύθυνση μιας πρωτοφανούς φούσκας που διογκώνεται. Το φαινόμενο έχει τις ρίζες του στη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008-9 και στην κρίση χρέους της Ευρώπης, που ακολούθησε.
Για να απαλύνουν τις συνέπειες, οι κεντρικές τράπεζες τύπωσαν τρισεκατομμύρια νέο χρήμα, που δεν προοριζόταν για την πραγματική οικονομία αλλά έμεινε στο επίσημο και στο σκιώδες τραπεζικό σύστημα, κυρίως στα funds, που άρχισαν να το τοποθετούν σε μετοχές εισηγμένων και μη εταιρειών και σε startups.
Η χειραγώγηση των αγορών δημιουργεί τους υπερπλουσίους του 1% που χειραγωγούν τις δημοκρατίες.
Αυτή η άφθονη και πάμφθηνη ρευστότητα άρχισε να φουσκώνει τις αποτιμήσεις και να διαμορφώνει ένα νέο μοντέλο πλουτισμού: τη μετάβαση από επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, που έχουν ρίσκο και αποδίδουν αργά, στις «επενδύσεις» σε χαρτιά, σε τίτλους που αλλάζουν γρήγορα χέρια, μοιράζοντας κέρδη διαδοχικά στους εμπλεκόμενους παίκτες, χωρίς ρίσκο.
Από αυτήν την ιδιότυπη χειραγώγηση των αγορών –που, απλώς, σε ημέρες αναστατώσεων και πολεμικών συγκρούσεων προβάλλει εντυπωσιακή– δημιουργούνται οι πρωτοφανείς, χαοτικές ανισότητες. Ετσι δημιουργούνται οι υπερπλούσιοι του 1% που χειραγωγούν μικρές και μεγάλες δημοκρατίες. Ακόμα και τη μέχρι πρότινος ισχυρότερη όλων, την αμερικανική.
Ομως, η διεκδίκηση της χειραφέτησης φαίνεται να βρίσκει δρόμους: Το 2016, στις προκριματικές των Δημοκρατικών, ο Μπ. Σάντερς προκάλεσε με αξιώσεις τη Χ. Κλίντον. Το 2018, η Αλ. Οκάζιο-Κορτέζ κέρδισε την έδρα στο Κογκρέσο από τον συντηρητικό Δημοκρατικό ανταγωνιστή της. Και την περασμένη Τρίτη, ο 33χρονος σοσιαλιστής Ζοράν Μαμντάνι διέλυσε τον πρώην κυβερνήτη Α. Κουόμο στις προκριματικές των Δημοκρατικών για τη δημαρχία της Ν. Υόρκης.
Λίγα 24ωρα νωρίτερα ο Z. Μαμντάνι περπάτησε κατά μήκος του Μανχάταν και πλανόδιοι πωλητές τον αναγνώριζαν και του έσφιγγαν το χέρι, πελάτες των υπαίθριων εστιατορίων σηκώνονταν από τα τραπέζια τους για να του πουν ότι τους έχει δώσει ελπίδα, νέοι που περίμεναν έξω από τα μπαρ φώναζαν το όνομά του και έβγαζαν σέλφι μαζί του, μερικοί μάλιστα τον συνόδευσαν στην πορεία του. Οι λίγες και καθαρές υποσχέσεις του τους είχαν αγγίξει: «Πάγωμα ενοικίων», «δωρεάν λεωφορεία», «μια πόλη που να μπορείτε να αντέξετε οικονομικά»… Και στα δικά μας.
Εκτύπωση στις: 2025-07-13
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?export=html&tid=13770