Eυρωπαϊκό βραχυκύκλωμα
Γιώργος, Καπόπουλος
Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2023-01-02
Από την πτώση των δικτατοριών σε Πορτογαλία, Ελλάδα, Ισπανία στη δεκαετία του 1970, μέχρι την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και στη συνέχεια η Ε.Ε. φάνηκε να επιβεβαιώνουν την παραδοχή ότι οι κρίσεις και οι προκλήσεις επιταχύνουν την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και μετά η Γερμανία δεν θέλησε να πατήσει την κόκκινη γραμμή πέραν της οποίας η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας γίνεται μη αντιστρέψιμη.
Πριν από έναν χρόνο το κυρίαρχο θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης στην Ε.Ε. των 27 ήταν πότε θα κλείσει ως παρένθεση η χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας που είχε συνοδεύσει την ίδρυση του Ταμείου Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση του κόστους των παρενεργειών της πανδημίας.
Η πίεση της Γερμανίας στους εταίρους της ώστε να τερματιστούν τόσο ο κοινός δανεισμός όσο και η μεταφορά πόρων, δύο ευρωπαϊκά ταμπού για το Βερολίνο, πιστοποιούσε την απόλυτη και αδιατάρακτη συνέχεια της κυβέρνησης Σολτς με την κυβέρνηση Μέρκελ.
Οσοι είχαν σπεύσει την άνοιξη του 2020 να δουν στη γαλλογερμανική πρόταση για το Ταμείο Ανάκαμψης μια αποφασιστική στροφή του Βερολίνου, προσγειώθηκαν απότομα.
Το δόγμα της απόλυτης ακινησίας στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, που επέβαλε το Βερολίνο όταν άρχισε η κρίση στην ευρωζώνη, άντεξε την πανδημία αλλά ήταν αδύνατο να αντέξει την πρώτη μεγάλης κλίμακας πολεμική σύγκρουση στη Γηραιά Ηπειρο μετά το 1945.
Εναν χρόνο μετά, η πολιτική ελίτ της Γερμανίας εξακολουθεί να είναι εσωστρεφής και περιχαρακωμένη.
Με τη διακοπή της ενεργειακής συνεργασίας της Ευρώπης, κατά κύριο λόγο της Γερμανίας, με τη Ρωσία να προβάλλει ως μακράς διαρκείας, το Βερολίνο, αντί να προωθήσει μια συνολική ευρωπαϊκή στρατηγική, συνεχίζει να σηκώνει το λάβαρο της εσωστρέφειας και της εθνικής περιχαράκωσης· με δυο λόγια, παραμένει πιστό στο δόγμα «Πρώτα η Γερμανία».
Ετσι η Ε.Ε.-ευρωζώνη έχει εγκλωβιστεί στην ενότητα του ελάχιστου κοινού παρονομαστή και αδυνατεί να πιέσει τις ΗΠΑ να εγκαταλείψουν το δόγμα «Πρώτα η Αμερική».
Η Γερμανία, η χώρα που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει τα ζωτικά συμφέροντά της –και της Ευρώπης–, εξακολουθεί να νοσταλγεί τις παλαιότερες ευτυχισμένες στιγμές, όταν ξόδευε μηδέν για την άμυνα, είχε φθηνή και επαρκή ενέργεια από τη Ρωσία και ανεμπόδιστη πρόσβαση των εξαγωγών της στην κινεζική αγορά.
Η κυβέρνηση Σολτς μοιάζει να αντιμετωπίζει τις παρενέργειες του πολέμου στην Ουκρανία σαν μια παρένθεση που θα κλείσει με… αυτοΐαση.
Εκτύπωση στις: 2024-04-27
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=13032