Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Υποκλοπές και Κράτος Δικαίου: Τίποτα από όσα συμβαίνουν δεν ταιριάζουν σε ευρωπαϊκό κράτο

Μαριλένα, Κοππά

iEidiseis, 2023-01-29


Ο θρυλικός Μιθριδάτης Στ’, βασιλιάς του Πόντου και της Μικρής Αρμενίας (132-63πΧ) για να αποφύγει να τον δηλητηριάσουν, έπινε τακτικά μικρές, μη θανατηφόρες δόσεις δηλητηρίου. Με τον τρόπο αυτό απέκτησε σταδιακά ανοσία στο δηλητήριο. Ο βασιλιάς μας κληροδότησε τον όρο μιθριδατισμό, για να περιγράψει την σταδιακή αποδοχή και εξοικείωση με νοσηρές, επικίνδυνες ή και παράνομες καταστάσεις, οι οποίες με το χρόνο εκλαμβάνονται ως φυσιολογικές.

Σήμερα, αν και η Κυβέρνηση κινείται ως εάν οι πολίτες να έχουν υποστεί πολιτικό και συνταγματικό μιθριδατισμό, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Αυτό που επρόκειτο κατά την κυβέρνηση να ξεχαστεί ως ασήμαντο κάνει ακόμη βοή.

Όχι, τίποτα δεν είναι φυσιολογικό από αυτά που ζούμε από το καλοκαίρι με τις υποκλοπές, παρά τις προσπάθειες της Κυβέρνησης να πείσει ότι « όλοι είναι ίδιοι» και ότι «όλοι τα ίδια έκαναν». Τίποτα δεν είναι φυσιολογικό με την μαζική παρακολούθηση πολιτών και αξιωματούχων. Τίποτα δεν είναι φυσιολογικό με τον παραγκωνισμό και υπονόμευση της ανεξάρτητης αρχής. Τίποτα δεν είναι φυσιολογικό με μια Κυβέρνηση που για να ξεφύγει στρέφεται εναντίον ενός έντιμου δικαστικού, ότι τάχα επιδιώκει πολιτική καριέρα. Τίποτα δεν είναι φυσιολογικό με την προσπάθεια να χειραγωγηθεί η ΑΔΑΕ με την απειλή ποινών κάθειρξης των μελών της αν ασκήσουν τα καθήκοντα τους, όπως προτείνει στο πόρισμα του ο Εισαγγελέας του Άρειου Πάγου, Ισ. Ντογιάκος. Το κείμενο που συνυπογράφουν 16 επιφανείς συνταγματολόγοι είναι απόδειξη ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικό στο ζήτημα αυτό.

Όταν τον Αύγουστο οργανώθηκε η Πρωτοβουλία ‘Ώρα Μηδέν’ για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου ως αντίδραση στις πρώτες αποκαλύψεις για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη και Κουκάκη κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το έργο θα είχε συνέχεια, με πολλά και δραματικά επεισόδια. Το σίγουρο είναι ότι όχι απλά δεν ξεχάστηκε το θέμα αλλά συνεχίζει, με τις προσπάθειες συγκάλυψης να αποτελεί πληγή βαθιά για την Ελληνική Δημοκρατία.

Μια τραγική συνέπεια του σκανδάλου των παρακολουθήσεων είναι ότι ενίσχυσε το κλίμα διχασμού στην ελληνική κοινωνία. Για την κυβέρνηση, αν δεν είσαι μαζί μας είσαι με τους άλλους, αν δεν είσαι φίλος της κυβέρνησης είσαι εχθρός. Τα στρατόπεδα πρέπει να είναι δεδομένα και ορατά, οι πολίτες να στοιχηθούν σε αυτά. Και αυτό τίποτα καλό δεν προοιωνίζει για μια χώρα όπου πλησιάζουν κρίσιμες εκλογές.

Και ενώ συμβαίνουν αυτά που πλήττουν το κράτος Δικαίου και κάνουν την χώρα να προσομοιάζει με χώρες όπως η Ουγγαρία, αρκετοί υποστηρικτές της Κυβέρνησης, κυρίως από τον κεντρώο χώρο, εξεμάνησαν με το ερωτηματικό στον τίτλο της εκδήλωσης της 26ηςΙανουαρίου «Μένουμε Ευρώπη;». Οι μαζικές παρακολουθήσεις, η γνωμοδότηση Ντογιάκου, η ανοίκεια επίθεση στον Πρόεδρο της ΑΔΑΕ από τα επίσημα χείλη του κυβερνητικού εκπροσώπου, με υπονοούμενα ότι ενδιαφέρεται να πολιτευτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, η κατ’ ουσία υπονόμευση της ανεξάρτητης αρχής, όμως δεν φαίνεται να τους δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Σε αυτά παρέμειναν σιωπηλοί. Ούτε είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι εν έτι 2023 υπάρχει κάποιος που ξαναθέτει το ερώτημα του 2015. Το μόνο πρόβλημά τους είναι η διατήρηση πάση θυσία του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, που εκ των πραγμάτων έχει καταρρεύσει. Γιατί το δίλημμα του 2015 απαντήθηκε και η συζήτηση έκλεισε οριστικά. Γιατί ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός δεν αμφισβητείται πλέον από κανένα από τα κοινοβουλευτικά κόμματα πλην ΚΚΕ.

Γιατί η χώρα έχει προχωρήσει, γιατί τα πράγματα έχουν αλλάξει και μαζί με αυτά τα ίδια τα κόμματα, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Άρα γιατί; Γιατί με τόση εμμονή επιμένουν στο να καλύπτουν τις κατάφωρες παρανομίες, και τις αντισυνταγματικές πρακτικές του κ. Μητσοτάκη; Γιατί επιμένουν να κοιτούν το δένδρο (ποιος οργανώνει την εκδήλωση, τι υπονοεί το ερωτηματικό στον τίτλο «Μένουμε Ευρώπη;») και όχι το δάσος ; Δηλαδή ότι με τις μαζικές παρακολουθήσεις, την υπονόμευση της Ανεξάρτητης Αρχής, την σπίλωση ενός έντιμου λειτουργού, την απουσία ουσιαστικής ανάληψης ευθύνης η χώρα κατρακυλάει στην ανελευθερία και την καταπάτηση κάθε αρχής του κράτους δικαίου. Ότι η κυβέρνηση θα κάνει τα πάντα για να μην απαντήσει σε κρίσιμα ερωτήματα και να μην αναλάβει την πολιτική ευθύνη αυτός που πραγματικά του ανήκει: ο επικεφαλής της ΕΥΠ , ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Όλα αυτά δείχνουν καθαρά ένα πράγμα: ότι δυστυχώς υπάρχει ένας χώρος στο κέντρο που θεωρεί την διατήρηση της κυβέρνησης αυτής ζήτημα ζωής και θανάτου. Που θεωρεί ότι η διαιώνιση του κλίματος του διχαστικού 2015 τους δίνει ρόλο και λόγο ύπαρξης. Ευτυχώς τα γεγονότα των τελευταίων ημερών μας επέτρεψαν να ξανασυστηθούμε και να δούμε τις κρίσιμες ώρες , όπως αυτή, ποιοι εντός και εκτός του κυβερνητικού στρατοπέδου, λένε το μεγάλο Όχι ή το μεγάλο Ναι και, όπως λέει ο ποιητής, « πέρα πηγαίνουν στην τιμή και την πεποίθηση τους».

(Η Μαριλένα Κοππά είναι Αν. Καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής Πάντειο Πανεπιστήμιο, Μέλος της Πρωτοβουλίας «Ώρα μηδέν για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου»)


Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=13081