Η Σκανδιναβία αλλά και η Βόρεια Ευρώπη, συνολικά, στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις σταθερά αποτυπώνουν τη φθίνουσα πορεία της Σοσιαλδημοκρατίας - Κεντροαριστεράς και την ανοδική δυναμική της Δεξιάς και της Ακρας Δεξιάς.
Η σταδιακή αυτή ανατροπή ερμηνεύτηκε κυρίως ως συνέπεια της συρρίκνωσης του κράτους πρόνοιας που οδήγησε στην εναλλαγή της Δεξιάς και της Αριστεράς στην εξουσία, χωρίς αντιπαράθεση κοινωνικοοικονομικών μοντέλων.
Τον τελευταίο χρόνο, από τότε δηλαδή που η Σουηδία και η Φινλανδία ζήτησαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, καταγράφεται μια στροφή των ψηφοφόρων προς τα δεξιά παρ’ όλο που η Κεντροαριστερά και η Κεντροδεξιά είναι και οι δύο υπέρ της ένταξής στην Ατλαντική Συμμαχία.
Τη στροφή προς τα δεξιά επιβεβαίωσαν πριν από λίγους μήνες οι εκλογές στη Σουηδία και προχθές στη Φινλανδία.
Το λεγόμενο σουηδικό ή και σκανδιναβικό μοντέλο ήταν το κράτος πρόνοιας και η ουδετερότητα στη διεθνή σκηνή, δύο σημεία αναφοράς που είχαν σχέση συγκοινωνούντων δοχείων.
Η περίπτωση της Φινλανδίας είναι χαρακτηριστική. Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου, που βρισκόταν σε μόνιμη αντιπαλότητα με τη Μόσχα, στρατιωτικός ηγέτης και στη συνέχεια πολιτικός ανεδείχθη ο σουηδικής καταγωγής στρατάρχης Μάνερχαϊμ ο οποίος, πριν από την απόσχιση της χώρας από τη Ρωσία, το 1918, ήταν στην ηγεσία του τσαρικού στρατού.
Στη μεταπολεμική περίοδο, την εποχή της λεγόμενης φινλανδοποίησης, η χώρα κυβερνήθηκε κατά κύριο λόγο από κεντροαριστερούς συνασπισμούς, με τον κεντρώο πολιτικό Κεκόνεν να είναι πρόεδρος της χώρας σχεδόν επί τρεις δεκαετίες.
Χωρίς το κράτος πρόνοιας και χωρίς την ουδετερότητα, Στοκχόλμη και Ελσίνκι δεν εντάσσονται απλώς στο ΝΑΤΟ αλλά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης της Δύσης με τη Ρωσία.
Η Ιστορία στη Σκανδιναβία και τη Βόρεια Ευρώπη μοιάζει να επιστρέφει στον 18ο αιώνα, όταν η αντιπαλότητα της Ρωσίας με τη Σουηδία κυριαρχούσε, με την Αγία Πετρούπολη να τερματίζει την κυριαρχία της Στοκχόλμης στις Βαλτικές Χώρες και λίγες δεκαετίες αργότερα να κατακτά τη Φινλανδία που μέχρι τότε ανήκε στη Σουηδία.
Ετσι, από μια ταυτότητα η οποία είχε σημεία αναφοράς το κράτος πρόνοιας και την ουδετερότητα, η Σουηδία και η Φινλανδία εκ των πραγμάτων θα στραφούν στις περιόδους της Ιστορίας που λειτούργησαν ως εμπροσθοφυλακή της Δύσης απέναντι στον ρωσικό επεκτατισμό.
Πριν από μερικά χρόνια υπήρξε μια δημόσια αντιπαράθεση για το αν η Ελλάδα μπορεί να γίνει η Δανία του Νότου. Σήμερα όλα δείχνουν ως πιθανή την ανάδειξη της Σκανδιναβίας ως Βαλκανίων του Βορρά.
Εκτύπωση στις: 2024-05-05
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=13197