Πάνω από 8.300 λέξεις είχαν οι διατάξεις του πρώτου νόμου αυτής της κυβέρνησης (4777/2021) για την «ασφάλεια και προστασία των ΑΕΙ». Ηταν μια υπέροχη έκθεση φαντασίας και ο νόμος εμπεριείχε, εκτός από τη μακαρίτισσα πανεπιστημιακή αστυνομία, πολλά ηλεκτρονικά παραφερνάλια.
Εγραφε, λοιπόν: «Κάθε Α.Ε.Ι., (…) τοποθετεί ηλεκτρονικά και λοιπά συστήματα ασφάλειας που καλύπτουν μέρος ή το σύνολο των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων του. Ως τέτοια συστήματα λογίζονται ιδίως: α) μέσα επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή εικόνας και ήχου σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του Α.Ε.Ι., β) ηλεκτρονικά μηχανήματα ανίχνευσης απαγορευμένων αντικειμένων και ουσιών στις εισόδους εξωτερικών ή εσωτερικών χώρων των Α.Ε.Ι., γ) μέσα ειδοποίησης άμεσου κινδύνου με φωτεινή ένδειξη και ηχητικά, όπως συναγερμός και δ) αισθητήρες ανίχνευσης κίνησης και αποσυναρμολόγησης. Πέραν των τεχνικών ή τεχνολογικών μέτρων ασφάλειας της παρούσας, κάθε Α.Ε.Ι. δύναται να λαμβάνει μέτρα που συμβάλλουν στην ενίσχυση του επιπέδου ασφάλειας και προστασίας, όπως η εφαρμογή φωτισμού ασφάλειας σε εξωτερικούς χώρους του Α.Ε.Ι., καθώς και η πρόσληψη προσωπικού ασφαλείας» (άρθρο 12).
Ας προσέξουμε το αστείον του πράγματος. Σε νόμο που συζητήθηκε στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών καταγράφεται ότι τα ΑΕΙ πρέπει να έχουν «μέσα ειδοποίησης άμεσου κινδύνου με φωτεινή ένδειξη και ηχητικά, όπως συναγερμός και δ) αισθητήρες ανίχνευσης κίνησης και αποσυναρμολόγησης» και… «εξωτερικό φωτισμό». Οχι όμως να τα αποκτήσουν αμέσως, διότι όπως προβλέπει το άρθρο 17 του ίδιου νόμου, «με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων ρυθμίζονται θέματα που σχετίζονται με την εγκατάσταση και λειτουργία των τεχνικών που εφαρμόζουν τα Α.Ε.Ι. (…) Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων ρυθμίζονται ειδικότερα, τεχνικά ή λεπτομερειακά θέματα σύμφωνα με την παρ. 10 του άρθρου 12».
Δεν ξέρουμε τι θα εμπεριείχαν αυτές οι υπουργικές αποφάσεις. Ισως να διευκρίνιζαν αν οι συναγερμοί των ΑΕΙ θα είχαν μπαταρίες των 9 ή 12 βολτ. Πιθανότατα δεν εκδόθηκαν ποτέ, διότι ένα χρόνο μετά ο ν. 4777/2021 καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον (203.000 λέξεων!) ν. 4957/2022, άρθρα του οποίου τροποποιήθηκαν από τον νόμο 4964/2022, τον 4975/2022, τον 5029/2023, τον 5043/2023, τον 5094/2024, τον 5128/2024, τον 5176/2025, τον 5194/2025.
Δεν αστειευόμαστε: οκτώ νόμους βρήκαμε (μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι) που τροποποιούν τον ν. 4957/2022, ο οποίος αντικατέστησε τον ν. 4777/2021 και πάει λέγοντας. Και τι απέμεινε για την ασφάλεια των ΑΕΙ; Οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού ότι «το νομοσχέδιο (σ.σ.: το πρώτο από τη δεκάδα που προαναφέραμε) απαντά με τόλμη στο διαχρονικό πρόβλημα της ασφάλειας των πανεπιστημίων, καθιερώνει ένα σύγχρονο τρόπο για την εισαγωγή και την επιλογή των σπουδών και αναβαθμίζει συνολικά την ανώτατη εκπαίδευση, συγχρονίζοντάς την με τις ανάγκες και τον βηματισμό του 21ου αιώνα» (Βουλή, 10.2.2021).
Σε ό,τι αφορά το κράτος, η κυβέρνηση είχε μόνο μία ιδέα κι αυτή ήταν λάθος. Μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό, για έναν παράλυτο από τον συγκεντρωτισμό μηχανισμό. Ετσι ρυθμίζει κάθε λεπτομέρεια των πανεπιστημίων με νόμους 203.000(!) λέξεων. Αυτοί, όπως είναι φυσικό, δεν μπορούν να εφαρμοστούν, διότι είναι διαφορετική η φυσιογνωμία, αλλά και οι ανάγκες κάθε ΑΕΙ. Το άρθρο χ΄ (των 489 που έχει ο ν. 4957/2022 ) μπορεί να είναι τέλειο για το Δημοκρίτειο, αλλά να μην ταιριάζει για το Καποδιστριακό. Αρχίζουν τα προβλήματα και μπαίνουμε στο μαγγανοπήγαδο των τροποποιητικών νόμων. Αλλάζει το άρθρο χ΄ για να ταιριάζει στο Καποδιστριακό, αλλά δημιουργεί προβλήματα στο ΑΠΘ. Αλλάζει πάλι και στο τέλος μένουμε με την απορία: Τι έχουν τα έρμα και δεν φτιάχνουν;
Εκτύπωση στις: 2025-05-13
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=13733