Μεταπολίτευση με εκλογές στην Κύπρο
Μακάριος, Δρουσιώτης
Ελευθεροτυπία, 2008-03-03
Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο αναθεώρησε εκ βάθρων το πολιτικό σκηνικό στο νησί. Η πολιτική μεταβολή είναι τόσο ραγδαία, που μπορούμε να μιλάμε για κάποιου είδους μεταπολίτευση:
1. Κατέρρευσε ο φόβος ότι το ΑΚΕΛ δεν μπορούσε να διεκδικήσει την προεδρία, λόγω των κομμουνιστικών καταβολών του. Στην ουσία το ΑΚΕΛ δεν υπήρξε ποτέ δογματικό κομμουνιστικό κόμμα. Ιδεολογικά είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά στο ΚΚΕ.
2. Η εκλογή προέδρου από το ΑΚΕΛ τερμάτισε το «ρυθμιστικό ρόλο» του ΔΗΚΟ, ενός κόμματος που αυτοπροσδιορίζεται ως κεντρώο, αλλά είναι πιο δεξιό από τον ΔΗΣΥ. Το ΔΗΚΟ είναι ένα κόμμα που συμμετείχε στην εξουσία τα 27 από τα 32 χρόνια της ζωής του, όποιος κι αν ήταν ο πρόεδρος.
3. Με την εκλογή προέδρου από το ΑΚΕΛ τερματίστηκε η πολιτική ομηρία των δύο μεγάλων κομμάτων από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ. Εφεξής, ο πρωταγωνιστικός ρόλος θα ανήκει στα μεγάλα κόμματα και όχι αντιστρόφως, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα.
4. Η εκλογή του Δ. Χριστόφια με τις ψήφους του ΔΗΚΟ δεν σημαίνει τίποτα. Το σύστημα διακυβέρνησης δεν είναι κοινοβουλευτικό, ούτε υπάρχει στο Σύνταγμα διαδικασία μομφής κατά της κυβέρνησης. Αν κρίνουμε από τις πρώτες κινήσεις του Δ. Χριστόφια, φαίνεται ότι δεν έχει πρόθεση να λειτουργήσει ως πρόεδρος υπό την κηδεμονία των κομμάτων που τον στηρίζουν.
5. Οι εκλογές αυτές έκλεισαν όλες τις πληγές του δημοψηφίσματος. Ο διχασμός τού «ναι» και του «όχι» που συντηρούσε ο απερχόμενος πρόεδρος ηττήθηκε κατά κράτος από τον πρώτο γύρο των εκλογών. Στην κυβέρνηση Χριστόφια συμμετέχουν κόμματα και προσωπικότητες του «ναι» και του «όχι», οπότε αυτός ο διχασμός είναι πια παρελθόν.
6. Στον πρώτο γύρο των εκλογών ηττήθηκαν η φοβία και η ανασφάλεια. Ο τέως πρόεδρος διεκδίκησε επανεκλογή, χτίζοντας σκηνικό φόβου, ανάλογο με αυτό του δημοψηφίσματος και έχασε.
7. Στο δεύτερο γύρο ηττήθηκε ο φόβος που καλλιέργησαν η Εκκλησία και οι εθνικιστές, που μετέτρεψαν τις εκλογές σε ιδεολογική αντιπαράθεση μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς.
8. Από τις εκλογές αυτές βγήκε κερδισμένος και ο ΔΗΣΥ. Η αποτυχία του Ι. Κασουλίδη να εκλεγεί δεν ήταν πολιτική ήττα. Εχοντας τη στήριξη μόνο του ΔΗΣΥ με ποσοστό 30% και αντιμέτωπος με τους μηχανισμούς πέντε κομμάτων, εξασφάλισε το 47% των ψήφων. Οι ψηφοφόροι που έχασε ο ΔΗΣΥ, λόγω του «ναι» στο δημοψήφισμα, επέστρεψαν στο κόμμα. Ο ΔΗΣΥ έχει τώρα τις προοπτικές να γίνει μια παράταξη πέραν του 35%, με προσβάσεις στον κεντρώο χώρο.
9. Μετά τον Δ. Χριστόφια, ο μεγάλος κερδισμένος είναι ο Ν. Αναστασιάδης, ο οποίος αναγνωρίζεται πια ως ηγετική πολιτική φυσιογνωμία. Είναι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ που αποδόμησε τον Τ. Παπαδόπουλο, για να καταστεί εφικτή η ήττα του στις εκλογές.
10. Ο ΔΗΣΥ επιστρέφει στο Εθνικό Συμβούλιο απ’ όπου αποχώρησε λόγω των έντονων διαφωνιών του με την πολιτική Παπαδόπουλου. Ο Ν. Αναστασιάδης δήλωσε από το βράδυ των εκλογών πως θα σταθεί δίπλα στο νέο πρόεδρο, στη νέα προσπάθεια λύσης.
Με αυτά τα δεδομένα ο Δ. Χριστόφιας ξεκινά την προεδρία του με τους καλύτερους οιωνούς. Χωρίς ερειστική αντιπολίτευση, με «μαντρωμένα» τα μικρά κόμματα, με μεγάλη στήριξη από τη διεθνή κοινότητα και ειδικά την Ε.Ε., που δεν αντέχει άλλο τον μπελά του Κυπριακού και με δεδομένη την αποδοχή από τους Τουρκοκύπριους, έχει όλες τις προϋποθέσεις να πετύχει αυτό που δεν κατάφεραν όλοι οι προκάτοχοί του. Αν το Κυπριακό δεν επιλυθεί επί προεδρίας Χριστόφια, είναι εξαιρετικά δύσκολό να λυθεί ποτέ με συμφωνημένη διαδικασία.
Εκτύπωση στις: 2024-04-30
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2418