ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ενδιαφέροντα φαινόμενα των τελευταίων χρόνων στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) υπήρξε η πολιτικοποίηση της ενοποιητικής διαδικασίας. Ειδικότερα, η διαδικασία ενοποίησης της Ευρώπης έπαψε να είναι το προνομιακό πεδίο τεχνοκρατών, γραφειοκρατών και γενικώς των διαφόρων elites περιορισμένης κοινωνικής εμβέλειας. Η ενοποιητική διαδικασία πολιτικοποιήθηκε με την έννοια ότι έγινε μέρος της πολιτικής αντιπαράθεσης στις κοινωνίες των κρατώνμελών. Οι πολίτες έχουν αρχίσει να ενδιαφέρονται, να προβληματίζονται, να αντιδρούν, να κρίνουν και να επικρίνουν την ενοποιητική διαδικασία. Η πολιτικοποίηση της ενοποιητικής διαδικασίας είναι κατά βάθος μία εξαιρετικά θετική εξέλιξη. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν μπορεί παρά να αναπτυχθεί μέσα από την πολιτική αντιπαράθεση και όχι με αδιαφανείς, τεχνοκρατικές διαδικασίες. Το παράδοξο ωστόσο είναι ότι η πολιτικοποίηση δεν φαίνεται να αντανακλάται στο επίπεδο των θεσμών και διαδικασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων και των ευρωεκλογών, κάτι που εξηγεί και τη σχετική αδιαφορία των πολιτών για τις ευρωεκλογές. Ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αδυναμία του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (του κόμματος που συμπεριλαμβάνει στους κόλπους του τα σοσιαλιστικά κόμματα των κρατών μελών της Ε.Ε.) να προτείνει τον δικό του υποψήφιο για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Εκτύπωση στις: 2025-12-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3529